Kvöldið endaði með astmakasti. Það var svosem fyrirsjáanlegt. Ætlaði aldrei að vera svona lengi en áfengi er ekki til þess fallið að styðja skynsamlegar ákvarðanir. Halda áfram að lesa
Greinasafn fyrir flokkinn: 1. hluti Gólanhæðir
Mæ lónlíness is killing mí
Pabbahelgi.
Spúnkhildur flutt.
Þarf maður að segja meira?
Ég fór í bíó.
Ein.
Halda áfram að lesa
Farfuglar koma alltaf aftur
Farfuglinn hringdi í mig í gærkvöld og bauð mér í heimsókn. Honum var dálítið niðrí fyrir en það er þó hvorki fyllirí né kvennafar sem er að plaga hann núna. Eitthvað er að angra hann en hann gerir sér líklega ekki grein fyrir því sjálfur. Sýndi verulega góðan leik í hlutverki manns sem er í þokkalegu jafnvægi og veit nokkurnveginn hvað hann vill. Halda áfram að lesa
Spákonan sem talar tungumál ástarinnar
Ég hef óendanlega gaman af spákonunni. Hún heldur því fram að ég sé svo forpokuð af siðsemi að gula ljósið nái ekki niður í klofið á mér. Ég sagði henni að í einu af mínum fyrri lífum hefði ég verið indiánakonan Ýlandi Dræsa og að köllun mín í þessu lífi væri sú að bæta fyrir frumbyggjahórlífið með guðsótta og góðum siðum. Hún svaraði því með því að „hjúpa mig með rauðu ljósi“ sem á víst að opna einhverjar orkustöðvar og gera mig móttækilega fyrir ást og ástríðum. Halda áfram að lesa
Sonur minn Pysjan
Sonur minn Pysjan er enn ekki skriðinn úr holu sinni. Stundum stingur hann nefinu út rétt sem snöggvast en hrökklast inn í holuna aftur um leið og hann verður þess var að einhver er að fylgjast með honum. Og það er ekki af því að hann sé feiminn. Það er af því að hann er í eðli sínu lundi og það er nákvæmlega þannig sem lundapysjur hegða sér. Hann veit hvenær hans tími kemur. Halda áfram að lesa
Traust
-Mér þykir þú köld, að fara til útlanda fyrirvaralaust, með bláókunnugum manni, sagði Keli.
-Enginn hefur skaðað mig hingað til nema fólk sem ég þekkti og treysti, svaraði ég. Keli hló. Halda áfram að lesa
Að læra af mistökum
Drengurinn sem fyllir æðar mínar af endorfíni sagði einu sinni að hugmyndin um að læra af mistökunum væri ekkert annað en léleg afsökun þeirra sem gefast alltaf upp í fyrstu tilraun. Halda áfram að lesa
Röksemdafærsla trúboðans
Ég held að trúboðinn sé búinn að gefast upp á mér. Hann skrifaði mér tölvupóst fyrir nokkrum vikum oog reyndi að sannfæra mig um tilvist almættisins. Helstu rökin eru þau að einhver hljóti að hafa skapað heiminn. Þar sem ég geti ekki útskýrt hvernig heimurinn varð til, hljóti ég að fallast á tilvist Guðs. Halda áfram að lesa
Og kom til að kveðja
Sumar nætur vekur hann mig, Drengurinn sem fyllir æðar mínar af endorfíni. Og ég sem sef á næturnar og vaki á daginn, læt mig hafa það að vakna, allavega til hálfs. Á góðum nóttum fer ég kannski fram úr og laga kakó en oftast situr hann bara á rúmstokknum og spjallar við mig þar til augnlokin síga og ég tala samhengislaust. Þá kyssir hann mig á ennið og fer. Halda áfram að lesa
Tvöfalt afmæli og klámsýki í framhaldinu
Systkina (af hverju er það ekki stafsett systkyni?) tvíeykið hélt upp á afmælin sín í gær. Fyrst með fjölskylduvænu kaffiboði síðdegis og svo var partý um kvöldið. Halda áfram að lesa
Spúnkhildur að flytja
Spúnkhildur er að flytja. Var búin að tæma herbergið sitt þegar ég kom heim í dag. Ég er að því leyti glöð að Öryrkinn hefur farið æ meira í taugarnar á mér síðustu vikurnar. Það er mér hulin ráðgáta hvað þessi skemmtilega kona sér við hann. Halda áfram að lesa
Bösl í hösli
Þegar letin kemst á það stig að maður nennir ekki einusinni að fróa sér er orðið tímabært að gera eitthvað í málinu. Ég fór inn á einkamal.is og auglýsti eftir skuldbindingarlausum skyndikynnum. Viðbrögðin urðu mun betri en þegar ég auglýsti eftir nothæfum eiginmanni. Að vísu nokkuð margir giftir og graðir en líka nokkrir í svipaðri aðstöðu og ég sjálf. Ég tók fram að ég gerði skýlausa kröfu um að viðfang væntanlegra skyndikynna væri áhorfanlegt og ekki meira að umfangi en svo að ég næði utan um það. Halda áfram að lesa
Búllmundur elskar mig ekki
Búllmundur vill ekki ráða mig sem súludansara. Ég skil ekkert í honum. Eins og gekk nú ljómandi vel hjá mér þessa einu vakt sem ég tók áður en ég veiktist. Mér skilst að það standi í einhverju sambandi við það hvað útlensku stelpurnar eru óánægðar með kaup og kjör. Halda áfram að lesa
Til eignar eða afnota
Nú er ég löngu búin að jafna mig eftir hálsbólgu, berkjubólgu og geðbólgu sumarsins en mér leiðist ennþá. Halda áfram að lesa
Klámvísa dagsins
Klámskáldið heillar mig.
Ég fer ekki fram á að fá að birta skúffuskáldskap sem hvergi hefur birst eða verið fluttur og er kannski ekki einu sinni fullunninn. Læt því nægja að sýna svörin mín þótt það gefi engan veginn nógu góða mynd af samræðum þegar aðeins önnur röddin heyrist. Hér er allavega klám dagsins: Halda áfram að lesa
Bréf til klámskáldsins
Hmmm … Ég verð að viðurkenna að þú ert rímsnillingur hinn mesti og það er svosem hægt að fyrirgefa ýmislegt út á hið listræna gildi, en finnst þér ekki fulllangt gengið að kalla mig hóru? Það er ekki beinlínis kurteisi þótt tillagan sé sett fram í bundnu máli og falli vel að bragarhættinum. En ok. spilum eftir þínum reglum: Halda áfram að lesa
Og dag nokkurn eignaðist hún ástpennavin
Mæómæ! Ég hitti skáld á netinu, við höfum bullast á í nokkra klukkutíma og nú er ég ástfangin. Það er reyndar ekki mikið að marka, ég verð svo ástfangin af öllum góðum ljóðskáldum að ég stend sjálfa mig að því að mæna á gamlar myndir af Einar Ben og Jóhanni Sigurjóns eins og smástelpa á poppgoð. Halda áfram að lesa
Valkostir
Hef legið í djöfullegri hálsbólgu frá mánaðamótum. Verið svo hundveik að ég gat ekki einu sinni skrifað og er þá mikið sagt. Er rétt að jafna mig núna en orðin svo horuð að ég lít út eins og beinagrind í latexgalla. Halda áfram að lesa
Er þetta sápa eða hvað?
Öryrkinn, maður konunnar minnar kom í bæinn í gærkvöld. Mér skilst að hann ætli að vera hér fram á mánudag. Furðulegt að maðurinn skuli aldrei þurfa að vinna yfirvinnu eins og annað fólk. Hann kemur orðið flestar helgar og svo liggja þau í símanum þess á milli. Halda áfram að lesa
Löður vikunnar
Á einni viku gerðist eftirfarandi: Halda áfram að lesa