Í dag ætla ég að hitta manninn sem vildi ekki eiga brauðrist með konunni sinni. Ónei, mín fagra og magra, ég rauk ekki upp úr hlýju bæli mínu um miðja nótt til að hömpast með manni sem ég hef ekki séð í 7 ár. Halda áfram að lesa
Greinasafn eftir:
Dagurinn í dag
Þetta verður góður dagur.
Af því að ég er svo frábær.
Ég er t.d. stórkostleg skúringakona, geri aðrir betur. Halda áfram að lesa
Vill svo til
Ég nennti ekki út en spurði tarotspilin ráða. Þau lofuðu mér vonbrigðum, harmi og gengishruni ef ég færi út, dauða, tímasóun, og kvíðakasti ef ég sæti heima. Drengurinn sem fyllir æðar mínar af endorfíni kom í heimsókn og bjargaði mér frá geðbólgu aldarinnar. Halda áfram að lesa
Af umhyggju Geirþrúðar
Screensaver stóðst væntingar og rúmlega það. Gjörsamlega frábær sýning. Táknmálið yndislegt en ég er óvön því að túlka verk sem eru algerlega án orða, þarf að fara oftar á dans- og myndlistarsýningar. Og dansarar eru svoooo fallegt fólk. Kostar ofboðslega vinnu býst ég við og ekki myndi ég leggja það á mig. Sætti mig frekar bara við það sem sjálfsagt mál að vera óttaleg rassmína við hliðina á þessum álfakroppum. Halda áfram að lesa
Karlafar mitt
-Af hverju ert þú í þessum kjól? urraði sonur minn Hárlaugur.
-Það er nú við hæfi að fara þokkalega útlítandi á ballett og svo getur vel verið að ég fari á karlafar á eftir, sagði ég.
-Þú ert alltaf á karlafari, tuðaði hann. Halda áfram að lesa
Gat
Mér tókst að bora 0,7 mm bor næstum alveg í gegnum fingurgóm um daginn. Fór sem betur fer ekki í bein en fann borinn snúast í sárinu og var furðu lengi að átta mig og slökkva á vélinni. Það var ótrúlega lítið sárt en nöglin klofnaði og er mjög ljót. Ég hafði áhyggjur af því að ég fengi sýkingu en það hefur ekkert borið á neinu, finn ekki einu sinni til nema smá seiðing ef ég þrýsti á brotnu nöglina. Vel sloppið.
Ég er svo heppin að eðlisfari. Samt er rauður blettur á stærð við títuprjónshaus á fingurgómnum til sannindamerkis um gat í gegnum holdið.
Uppfinningamaðurinn
Það er eitthvað skrýtið við að hafa uppfinningamann að störfum við eldhússborðið, ekki við að setja tækið saman, heldur við að hanna það.
-Jæja, nú skulum við gá hvort þetta virkar, nei það er alltof mikil spenna á þessu en ég held ég viti hvað þarf að gera til að fá þetta rétt … Halda áfram að lesa
Ég er skáld og ekki það hógværasta í heimi þessa stundina
Bókin mín er að koma út
Bókin mín er að koma út. Þegar hægt að panta hana á netinu. Samt svo skrýtið að Keli frétti þetta á undan mér.
Ég er semsé komin í tölu útgefinna skálda og mun héðan af áskilja mér rétt til að gogga í skúffuskáld og skápaskáld.
Þá er bara næsti áfangi að verða þjóðskáld.
Eða kannski að selja svosem eins og 10 eintök af ljóðabók sem ég er löngu orðin leið á sjálf.
Nælonsokkur og riðlirí
Á venjulegu kvöldi vill bera við að Þokki leiti inn í eldhús, á hröðum flótta undan girndaraugnaráði vergjarnra kvenna -og þegar verst lætur hreinni og klárri áreitni. Að lokum var hann orðinn svo leiður á þessu að hann ákvað að mæta í nælonsokkum í von um að lostabríminn rénaði dálítið svo hann fengi vinnufrið. En þá tók ekki skárra við. Nú hefur hann ekki undan að bíta af sér káfsækna karla. Halda áfram að lesa
Mystery solved
Missed call hringdi aftur. Það var ekki sá íðilfagri (málfarsáhugafólki til yndisauka má geta þess að –íðil er af sama stofni og -eðal heldur bara starfsmannastjóri veitingahúss að bjóða mér vinnu. Ég hringdi á þennan stað í sumar (einn af þremur) þegar ég komst að þeirri niðurstöðu að ég yrði næstu vikur óhæf til nokkurs þess verks sem krefðist vitrænnar hugsunar. Þá vantaði ekki neinn í augnablikinu en hafa greinilega geymt númerið.
Sá íðilfagri er semsé ekki andvaka af þrá eftir dásamlegri nærveru minni. Þar fór það.
Klám og sori
Staffið í vinnunni hefur víst lesið bloggið mitt og krefst nú staðfestinga á því hver hann sé, þessi sem ég kalla Bruggarann. Engin önnur persóna vekur minnstu forvitni enda virðast menn hafa tekið eina línu úr einum texta og dregið af henni þá ályktun að ég sé almennt haldin brennandi girndarlosta í garð Bruggarans. Halda áfram að lesa
Karma
Og þá er það semsé komið á hreint; ég fæ ekki þessa peninga, allavega ekki nógu snemma. Ekki nógu snemma til að ég geti staðið við þær skuldbindingar sem ég tók á mig í trausti þess að ég fengi þetta greitt. Og fyrst þú getur ekki reddað þessu þegar ég þarf virkilega á því að halda, hverjar eru þá líkurnar á því að þú gerir það síðar? Halda áfram að lesa
Bruggarinn
Bruggarinn fer ekki að sofa þegar hann kemur seint heim. Hann sest við litla hvíta eldhússborðið sitt og fær sér kókópuffs. Ekki af því að honum þyki það sérstaklega gott heldur af því að það er fljótlegt og hann er einhvernveginn vanur því. Það eru óhreinir kókópuffsdiskar í vaskinum. Halda áfram að lesa
Vínveitan
Ég velti því oft fyrir mér hvað Vínveitan geri á daginn. Það er svo skrýtið en ég sé hana alltaf fyrir mér í freyðibaði. Svona eins og í alvöru sápuóperu, með rosalega mikilli froðu þannig að viðbeinin sjást og axlirnar. Það gerir hana sexý en samt ekki klámfengna. Halda áfram að lesa
Þokki
Þegar Þokki kemur heim til sín er konan hans vakandi, börnin sofnuð og allt í drasli. Það er kennaraverkfall og börnin hafa búið til hús úr sófapúðunum og farið með poppkorn inn í stofu. Halda áfram að lesa
Sá geðþekki
Sá geðþekki gengur um eins og tillitssemin holdtekin. Hann læðist inn, ofur varlega til að vekja engan. Kannski býr hann í blokk og þá gætir hann þess að leggja útihurðina varlega að stöfum. Þegar hann kemur inn til sín fer hann inn í barnaherbergið og horfir á börnin sín sofa. Það er svona tilfiningaþrungið andartak en samt ekki væmið. Svona sena sem maður getur alltaf horft á aftur, þótt það sé í sápuóperu. Halda áfram að lesa
Pólína
Pólína sest við tölvuna í setustofunni og skrifar systur sinni>
Mér líður ekki beinlínis illa, þannig séð. Launin eru hærri en heima en allt virðist bara vera svo miklu miklu dýrara að stundum efast ég um að þetta borgi sig. Ég nefndi það einu sinni við fólkið sem vinnur með mér. Þau urðu mjög hissa og sögðu að ég gæti áreiðanlega fengið fleiri vaktir ef ég væri blönk. Það er einhvernveginn svarið við öllu hér. Bara vinna af sér rassgatið og þá verður allt í fína. Halda áfram að lesa
Keikó
Keikó þrammar út um bakdyr veitingahússins, syngjandi kátur og minnir helst á stóran, glaðan bangsa. Hann kemur snemma heim og skverar kærustuna með sama fyrirgangi og allt annað sem hann kemur nálægt. Svo steikir hann hamborgara og treður honum í sig í hendingskasti. Halda áfram að lesa
Fastagesturinn
Mér finnst eitthvað notalegt við að hafa heimagang í eldhúsinu. Þ.e.a.s. einn heimagang, Ég þyldi ekki að hafa margt óviðkomandi fólk yfir mér en það gleður mig alltaf svolítið að sjá fastagestinn, jafnvel þótt ættfræðiárátta hans fari í taugarnar á mér. Halda áfram að lesa