Síðasta fimmtudagskvöld fjallaði Kastljósið um staðgöngumæðrun. Í tengslum við þá umfjöllun var birt viðtal við konu sem gaf barn til ættleiðingar. Saga Guðlaugar Elísabetar Ólafsdótur er átakanleg og allir hljóta að finna til samúðar með konu sem gefur frá sér barn og sér eftir því. Halda áfram að lesa
Tæknifrjóvgun, mismunun og réttur barnsins
Konur sem gangast undir tæknifrjóvgun á Íslandi eiga að skila inn vottorði um samþykki maka, hvort sem makinn er karl eða kona. Það er skilyrði fyrir því að makinn verði skráður foreldri barnsins. Eðlilegast væri að sömu reglur giltu þegar tæknifrjóvgun er gerð erlendis. Halda áfram að lesa
Triggeraðar dólgafemmur á Facebook
Síðasta þriðjudagskvöld fékk ég ábendingu um að í lokuðum fb hóp væri gagnrýni mín á feminiskar rannsóknir til umræðu. Ég hafði verið skráð í þennan hóp (ekki að eigin frumkvæði) svo ég fór inn á þennan þráð og auglýsti eftir íslenskri, feminiskri rannsókn, sem sniðgengi ekki vísindalegar aðferðir. Ekki gat neinn bent á slíka rannsókn en mér var hinsvegar sagt að þar sem ég hefði ekki prófgráðu í vísindalegri aðferðafræði, væri ég vanhæf til að meta kynjafræðrannsóknir. Halda áfram að lesa
Perrapólitík
Meðferð fyrir kynferðisbrotamenn er dýr. Of dýr til þess að samfélagið vilji spandera meðferð á hvílík illmenni. Það er að sumu leyti skiljanlegt, það eru margir sem okkur finnst frekar verðskulda stuðning sem fá ekki þá læknismeðferð sem myndi henta þeim best. Halda áfram að lesa
Undir setunni – smásaga
Einu sinni var kona á virðulegum aldri sem var orðin dálítið þreytt á karlmönnum. Henni þótti vissulega gott að kúra upp við loðna bringu en hún var ekki eins hrifin af aukavinnunni sem það kostaði. Halda áfram að lesa
Ófrægingartips
Annað veifið hugsa ég sem svo að nú sé ég búin að segja allt sem segja þurfi um kvenhyggjusinna og þeirra kjánagang. Brjósthnappabyltingin og #túrvæðingin eru ekki svo merkileg uppátæki að ég hafi fundið hjá mér neina hvöt til að ræða þau. Ekki fyrr en byltingafárið fór út í hegðun sem er beinlínis skaðleg og enn á ég eitthvað ósagt. Halda áfram að lesa
Rassahátíð í Reykjavík
Síðasta sumar kom lítil vinkona í heimsókn og ég benti henni á leikfangakassann. Þar fann hún nokkrar barbídúkkur, naktar, það voru ekki til nein föt á þær. „Það er allt í lagi,“ sagði sú stutta „þá höldum við bara rassahátíð.“ Halda áfram að lesa
Jafnrétti til að prumpa við hlaðborðið
Um allan heim búa konur við hryllilega kúgun. Svokallað feðraveldi.
Í Íran er mönnum refsilaust að berja konurnar sínar.
Í Úganda gildir sú regla að ef kona missir manninn sinn kemur fjölskylda hans og tekur eignirnar og börnin, ekkjan er réttlaus. Halda áfram að lesa
Hvaða úrræði er vægara en nálgunarbann?
Refsiharka er áreiðanlega mjög vond aðferð til þess að breyta hegðun. Og að sjálfsögðu á að láta þá sem grunaðir eru um afbrot njóta vafans. Halda áfram að lesa
Goðsögnin um kynbundinn launamun
„Konur þéna 75 kr á móti hverjum 100 kr sem karlar þéna.“ Þetta er ein af möntrum feminismans. Halda áfram að lesa