Klukkan að ganga 10 og enn sefur prinsessan á bauninni.
-Þú ert orðin rúmum klukkutíma of sein, ætlarðu ekkert að fara að tygja þig á fætur?
-Ég get ekki vaknað strax, ég fór svo seint að sofa í gær, muldrar hún og snýr sér á hina hliðina.
Sýnir þetta litla dæmi úr sápuóperu tilveru minnar gildi þess að hafa góðar skýringar á reiðum höndum. Ég er að velta því fyrir mér hvort sé kannski kominn tími á að fjarlægja baunina svo daman og aðrir í fjölskyldunni komist í ró á kristilegum tíma.
Ég hef verið svo döpur síðustu vikur þrátt fyrir að vera að vinna að einhverju skemmtilegasta verkefni sem ég hef komið nærri. Í gær var ég að því komin að skunda upp á heilsugæslu og heimta kíló af geðlyfjum.
En nú er fjallið á leiðinni til Múhammeðs og svei mér þá ef endorfíninnspýtingin er ekki komin í gang.
-Ég er ekki að biðja þig að nefna tölu sem þú heldur að gleðji mig. Ég vil bara fá upplýsingar um hversu mikið er raunhæft að þið greiðið svo ég viti hversu hátt lán ég þarf að taka til að gera þetta upp. Halda áfram að lesa
Nú er ég loksins búin að hitta þetta sataníska kvendi sem nágrannarnir hafa talað svo mikið um. Ég játa að í fyrstu hélt ég að útlendingafordómar kynnu að spila inn í umsögn grannanna um Ruslönu (við höfum að hún heiti eitthvað svoleiðis) en hef nú komist að þeirri niðurstöðu að hún eigi fyllilega skilinn galdurinn sem Spúnkhildur kastaði á hana í morgun. Halda áfram að lesa
Búðin okkar er að verða svoooo fín enda þótt við höfum ekki komið nærri eins miklu í verk um helgina og við ætluðum. Halda áfram að lesa
Mér er næst að halda að megintilgangur þess að halda úti bráðaþjónustu við sjúka og slasaða sé sá að venja fólk af því að leita til læknis á kvöldin og um helgar.
Þegar ég kom heim seint í gærkvöld var heimasætan fárveik, með háan hita og kveinandi af verkjum í baki og brjóstholi, gat varla staðið í fæturna. Reyndar enganveginn ferðafær en ég druslaði henni samt upp á læknavakt -og beið. Halda áfram að lesa
-Hann spurði hvort við gætum ekki tekið nokkrar spýtur fyrir mömmu í leiðinni, sagði Mæja, dálítið skrýtin á svipinn og opnaði bílinn sem reyndist kjaftfullur af trjám og greinum. Halda áfram að lesa
Skömmu eftir áramót kastaði ég galdri á dusilmenni nokkurt sem var á góðri leið með að drepa vinkonu mína úr leiðindum. Af einhverri illskiljanlegri ástæðu hélt vinkona mín að maðurinn væri ekki eins heimskur og hann lítur út fyrir að vera. Halda áfram að lesa
Eitt sem ég velti stundum fyrir mér, án þess að það skipti í sjálfu sér neinu máli:
-Ég held að flest pör stundi sitt samlíf oftar en ekki á kvöldin áður en þau sofna. (Ekki það að ég hafi verulega reynslu af því að tilheyra pari (allavega ekki pari sem stundar kynlíf neitt að ráði) en mér hefur sýnst þetta svona á sjónvarpsþáttum.)
-Þótt Íslendingar séu illa kristnir er samt fullt af fólki í veröldinni sem er mjög trúað og hefur fyrir venju að fara með kvöldbæn, eða jafnvel ræða svona kumpánlega við almættið um landsins gagn og nauðsynjar. (Ég hef lesið það í bók.) Halda áfram að lesa
-Elska ég þig?
-Ætti ég ekki að spyrja þig að því?
-Elska ég þig eins og á að elska?
-Þú ert góður við mig. Mér líður vel með þér.
-En svarar samt ekki spurningunni?
-Drengur sem ég þekki sagði einu sinni að það hversu mikið maður elskar einhvern ráðist af því hversu heitt maður þráir návist hans.
-Hann á við að ástin sé eigingjörn?
-Hvað heldur þú um það? Halda áfram að lesa
-Mér liggur nú við að halda að hatur þitt á þessum fugli risti ekki eins djúpt og þú vilt vera láta. Allavega getur ekki verið auðveldara að gera þetta með hann nartandi í andlitið á þér, sagði Elías og glotti.
Mér þótti nokkuð að heiðri mínum sem alræmdrar freðýsu vegið. Halda áfram að lesa
Mig dreymir aldrei neitt. Þ.e.a.s. ég man aldrei drauma nema þá bara einhverja samhengislausa vitleysu. Sálan sagði að ég skyldi samt reyna að leggja drauma mína á minnið og ég hef virkilega staðið mig vel í því að rifja þá upp um leið og ég vakna. Halda áfram að lesa
Æ, elskan.
Þú myndir segja honum það allt. Hvernig þér líður og hvað þú hugsar. Frá fiðrildum og silfurskottum og ostinum og öllu því.
Þú myndir segja honum það allt en þú reiknar ekki með að hann hafi áhuga á því. Halda áfram að lesa
Ostur var það nú ekki heillin, ekki í bókstaflegri merkingu allavega.
Þetta með ostinn er vísun í söguna „Hver tók ostinn minn?“
Sagan greinir frá viðbrögðum músanna þegar þær uppgötva einn góðan veðurdag að osturinn þeirra er næstum því búinn. Þær þurfa að taka ákvörðun um það hvort þær eiga að fara á stúfana að leita að meiri osti og bíta jafnvel í sig kjark til að bragða á tegundum sem þær þekkja ekki eða hvort þær ætla að sitja úti í horni og nöldra „hver tók ostinn minn?“
Ég er sumsé búin að eignast ostagerð. Í bókmenntalegri merkingu.
Liggaligga lá.
Spúnkhildur fann ostinn minn! Jess!
Húsnæðið hentar fullkomlega og Listamaðurinn bauð af sér góðan þokka. Fyrir mína parta var það steinslípunarvélin sem gerði útslagið. Tákn frá góðvættum goðheima um að okkur væri beinlínis ætlað að kynnast þessum manni og nota húsið hans.
Fáum afhent annað kvöld og þar með er einni af stærstu hindrununum rutt úr vegi.
Nú þarf ég bara að græja slatta af peningum, vinna eins og geðsjúklingur, galdra eins og vindurinn og þar með er ostagerðin komin á koppinn.
Launkofinn opnar 1. ágúst.
Eva: Mig langar í karlmann.
Birta: Jæja. Af hverju ertu þá ekki löngu búin að verða þér úti um einn slíkan?
Eva: Það bara vill mig enginn. Ég veit; þú verður að gera það. Ég vil að þú farir og finnir mann handa okkur eigi síðar en í hvelli.
Birta: Ég get ekkert fundið almennilegan mann nema hafa réttu græjurnar og það vill svo til að við eigum enga skó með pinnahælum.
Eva: Þetta er stórt og mikið vandamál. Þér hefur ekkert dottið í hug að leysa það bara? Halda áfram að lesa
Það eru ekki örlög mín að mála íbúðina. Hef verið með sinaskeiðabólgu síðan í desember og á sunnudagsmorguninn vaknaði ég svo slæm að mig verkjaði upp í olnboga við minnstu hreyfingu. Sé fram að þurfa að nota úlnliðina til að framfleyta mér svo ég ákvað að fresta framkvæmdum um nokkra daga. Gerði ekki handtak allan sunnudaginn og ekki í gær heldur en er samt ekkert skárri.
Frá dyrunum var ekki að sjá að neinn væri í afgreiðslunni en einhver bauð nú samt góðan dag svo ég gekk að borðinu. Hún sat fyrir innan það og leit varla upp en hélt áfram að mata ungbarn sem sat þar í kerru á barnagraut.
-Ég ætla rétt að klára að gefa henni að borða, sagði hún svo án þess að vottaði fyrir nokkrum afsökunartón í röddinni og án þess að líta á mig. Halda áfram að lesa
Og hvað ég vildi að hann væri hér núna, drengurinn sem flytur fjöll.
Beetle of strife
you´re the scholar of life
the insect perspective is modest
and quite valuable
-Þú veist að ég kem alltaf til þín, eins og fjallið sem kom til Múhammeðs.
-Eh … fjallið kom ekki til Múhammeðs, svara ég og reyni að forðast kennaratóninn.
-Þá flyt ég fjallið til Múhammeðs, segir hann og heldur áfram að ryðja jarðveginn, hrúga upp heilu fjöllunum af frjósamri mold þótt hann viti vel að ég á ekkert til að planta.
Hvað er ég að gera hér? Þegar allt kemur til alls hef ég hvorki orðið þess vör að sýn hans á manneskjuna og heiminn sé áhugaverðari en gengur og gerist né hefur hann sýnt mér persónulega athygli eða kitlað hégómagirnd mína. Hann hann er frekar klár í venjulegri merkingu þess orðs en ekki djúpvitur. Hann segir skemmtilega frá en fyndni hans er ekki á neinum heimsmælikvarða. Mér finnst hann sætur en ekki svo íðilfagur að ég myndi nenna að hanga yfir honum klukkutímum saman bara þessvegna. Auk þess er kynslóðabil á milli okkar. Halda áfram að lesa