Skilaboðin á gemsanum algjörlega úr karakter. Merkilegt hvað þú gerist alltaf ástúðlegur þessi stuttu tímabil sem ég trúi því að ég muni einhverntíma eignast maka, eins og þú ert annars hamingjusamur og alveg tilbúinn til að sleppa takinu á mér. Hálftíma síðar ertu kominn, af því þú veist að ég þarfnast þín þótt ég nefni það auðvitað ekki. Sonur minn hinn herskárri kemur heim af kvöldvakt og fagnar þér með því að klóra þér blíðlega undir hökunni. Ég hef margsinnis bannað strákunum að koma fram við þig eins og þú sért gæludýrið okkar en við hverju er að búast þegar þú lygnir augunum og biður um meira? Halda áfram að lesa →

Kannski er nett galið að fá egóbúst út úr því að fara inn á netbankann bara til að sjá skilaboðin enginn ógreiddur reikningur, rétt eins og það sé eitthvert afrek að standa við skuldbindingar sínar. En stundum er hamingjan fólgin í því að eiga fyrir reikningunum sínum og dálítinn afgang líka, sérstaklega þegar stóri bagginn vegna utanhússviðgerðanna kemur í desember. Ég gat borgað hann án þess að taka lán og er að rifna af monti, búin að kíkja oftar á netbankann en tölvupóstinn þótt ég hafi svosem haft nóg annað að gera. Lét Búðarsveininn bara skúra og sendast svo ég gæti setið og brosað framan í netbankann :-Þ Halda áfram að lesa →

Það eru all mörg ár síðan mér varð ljóst að lögmál markaðarins gilda um makaleit eins og allt annað. Takmarkað framboð kallar á stærri fórnir, lágt verð og slakur gæðastaðall fara gjarnan saman o.s.frv. Það sem er mikilvægast, ef þú ætlar að selja einhverjum þá hugmynd að hann hafi sérstaka þörf fyrir návist þína, er að planta þeirri grillu í kollinn á honum að hann sé mun spenntari fyrir því að „viðskiptin“ fari fram en þú og að hann þurfi að hafa dálítið fyrir því að sannfæra þig. Halda áfram að lesa →

-Nei sko! Ég fékk tölvupóst frá honum.
-Ekki svara strax! Láttu hann bíða smávegis, tvo daga minnst, helst þrjá.
-Eftir þrjá daga myndi ég nú bara afskrifa dæmið og snúa mér að næsta.
-Þú já en þú ert svo illa brennd að þú þolir minna en meðalmaðurinn. Fólk vill þjást. Það er engin tilviljun að þjást rímar við ást. Gerðu ráð fyrir að honum líði ekkert verr eftir tveggja daga bið en þér eftir tvo tíma.
-Ég trúi þessu ekki. Þú situr hér og plottar fyrir mig þótt þú vitir að það gæti orðið til þess að ég verði ekki lengur aðgengileg hvenær sem þér hentar.
-Ég elska þig nógu mikið til að sleppa takinu á pilsfaldinum.
-Ég veit það nú ekki. Þú veist líka að það síðasta sem ég geri er að þiggja góð ráð.
-Þú ert kötturinn sem fer sínar eigin leiðir. Verst að þínar leiðir hafa bara aldrei komið þér þangað sem þú vilt.
-Ef maðurinn missir áhugann á mér við það að vita að ég sé spennt fyrir honum, þá gengur þetta ekki hvort sem er.
-Gott og vel, en ég ER strákur þótt þú sjáir mig ekki sem kynveru og ég veit hvað kveikir í strákum.
-Ég vil ekki með í svona asnalegu leikriti.
-Fínt, drífðu endilega í að klúðra þessu. Ég ætti ekki að reyna að hafa vit fyrir þér, þegar allt kemur til alls hef ég hagsmuni af einlífi þínu.
-Ég lifi hálfu lífi mínu í lélegri sápuóperu. Ég kom mér í þessa aðstöðu sjálf en það er ekki þar með sagt að ég ætli aldrei að vera til nema sem sögupersóna, sagði ég og ýtti á send.

-Ég vona að þú finnir einhvern með þinni eigin aðferð. Einhvern sem verður góður við þig, sagði hann blíðlega.
-Nei, það vonar þú ekki, sagði ég í öllu freðýsulegri tón. Það sem þú vonar er að ég finni einhvern fávita fyrst ég þarf endilega að vera að þessu brölti á annað borð. Svo getur þú farið í rústabjörgunarleik þegar það klikkar.
-Já. Ég fæ kikk út úr því að horfa á þig þjást.
-Ekki þannig séð, but it makes you feel needed.
-Og þú heldur að í lífi mínu sé einhver skortur á fólki sem þarfnast ástúðar?
-Nei en enginn þekkir mig eins vel og þú og það er kikk að vera einstakur.

-Hvað er að Eva?
-Ekkert.
-Þú ert köld og fjarræn og þú slettir ensku. Mjög ólíkt þér verð ég að segja og þú ert vond við mig. Eiginlega hef ég fullan rétt á að vera reiður.
-Ég sé engan hér sem bannar þér að vera reiður. Tíkin þín verður að taka það að sér eins og svo margt annað.
-Þú gerir þér semsagt ekki grein fyrir því sjálf hvað er að hrjá þig?
-Jújú en þú getur ekki lagað það.

Þá horfði hann á mig eins og hann hefði séð geimveru og sagði:
-Drottinn minn dýri. Þú heldur í alvöru að þú sért persóna í leikriti. Og nú ætlar þú að taka sorgarferlið út áður en þú stígur á svið, svo þú haldir andlitinu sýninguna á enda.

Þá þótti mér ég fara að gráta og þá vaknaði ég.

Ég var að átta mig á því að ég á ekki nema einn ungling lengur. Byltingin verður víst að teljast fullorðinn og mun halda út í víða veröld til að leita sér frægðar og frama þann 10. janúar. Halda áfram að lesa →

og orðið var Gvuð.

Og Gvuð var gjörsamlega að kafna úr stjórnsemi og frekju og setti þessvegna reglur um allan andskotann. Sumar reglurnar skrifaði hann á leirtöflur en þetta var fyrir tíma lyklaborðsins og hann varð fljótt svo þreyttur á að krafsa í leirinn að hann ákvað bara að hafa flestar reglurnar óskráðar. Halda áfram að lesa →

-Ég er svo góður við þig Eva, sagði hann upp úr þurru.

Hann útskýrði það ekki nánar og þótt það hljómaði eins og fullyrðing en ekki eins og hann væri að leita svars, hlaut hann að vera að fiska eftir viðbrögðum. Fólk segir ekkert án tilefnis, aldrei. Halda áfram að lesa →

Ég ætlaði að bjóða Sveitamanninum mínum á tónleika í gær. Ólafur Kjartan var að syngja í Salnum og ég átti von á að hann yrði spenntur. Í fyrra fórum við á tónleika einu sinni til tvisvar í mánuði og hann naut þess greinilega mjög mikið en við höfum ekkert farið í vetur. Halda áfram að lesa →

Á morgun hitti ég mann með sprungu í skelinni.

Starf þjóns míns og lærlings er margþætt. Eitt af föstum verkefnum hans er að skoða með mér stöðuna á netbankanum reglulega og dásama fullkomleik fyrirtækisins (og minn eigin) sem einatt myndgerist í skilaboðunum „enginn ógreiddur reikningur“. Á þriðjudaginn greiddi ég vaskinn eins og lög gera ráð fyrir og kallaði svo á Búðarsveininn til að láta hann fara vandlega yfir stöðuna og dást að mér fyrir afrekið. Halda áfram að lesa →

-Ég ætti að vera leiður en ég er það ekki. Ég þekki líftíma sambanda þinna, sagðir þú og hélst að þú værir að snúa hnífnum í sárinu.

Og nú þegar þú heldur nú samt sem áður að þú sért að missa mig, tekurðu skyndilega upp á því að lesa ljóðin mín og m.a.s. að skrifa ljóð sjálfur. Reyndar alveg ágætt ljóð af frumraun að vera enda innblásturinn sóttur til Birtu.

Æ, bróðir minn litli, ég er ekkert að fara frá þér. Þótt ég kynnist hundrað mönnum og treysti jafnvel einhverjum þeirra svolítið mun enginn nokkru sinni koma í veg fyrir að ég hlusti á hjarta þitt slá.

Elskan

Þú ert góður við mig. Ég þarfnast þess. Ekki endilega frá þér, heldur bara einhverjum en það vill svo til að þú ert til staðar. Þú ert góður við mig og veist ósköp vel sjálfur að það er ekki af því að þú sért svo góður gæi, heldur vegna þess að þér finnst það gott. Þú veist líka að allar mannsins gjörðir spretta af eigingjörnum hvötum, það er bara hluti af því að vera dýr og þessvegna skammastu þín ekkert fyrir það.

Stundum veltirðu samt fyrir þér andartakinu þegar ástúð, munúð og varúð renna saman og þú hugsar; hvenær skaðar maður mann og hvenær skaðar maður ekki mann? Það er mun sjaldnar sem við veltum fyrir okkur spurningunni; hvenær lætur maður skaðast?

Það er ekkert örlagaaugnablik milli nándar og losta. Þú þarft bara að skilja þessar tvær einföldu staðreyndir; maðurinn er það sem hann gerir og hugur stýrir hönd. Vertu meðvitaður um það og þú þarft aldrei að sjá eftir neinu.

Er sértæk jólaskrautsröskun algeng eða tekur maður bara svona vel eftir þessum tilvikum?

Yfirleitt, ef ekki alltaf, er einhver glufa á harðri skel.

Í gær var mér sagt að það væri ekki von að þessi eilífa makaleit mín bæri árangur fyrst ég væri alltaf að hitta nýja og nýja menn. Þar sem hún er gipt en ég ekki, hlýt ég að gefa því séns að hún hafi rétt fyrir sér. Mér finnst þetta samt ekki hljóma sérlega sannfærandi og þar sem löng hefð er fyrir því að ég hafi rétt fyrir mér, hlýt ég að reikna með því að svo gæti og verið í þessu tilfelli. Halda áfram að lesa →

Það er alveg sama hvað leiksýningin er góð og maturinn frábær. Eini nothæfi mælikvarðinn á gæði stefnumóts er löngun manns til að láta það endast lengur.

Gaman að leika við einhvern sem áttar sig á því hvort okkar „erann“ hverju sinni. Það er sjaldgæfur hæfileiki.