Síðast þegar ég hitti hana sagði hún að hjónabandið hefði aldrei verið betra. Börnin orðin stór, skuldir uppgreiddar og loksins tími til að fara að njóta lífsins af alvöru. Halda áfram að lesa →

Ég er eiginlega bara mjög döpur. Ég er hægt og rólega að jafna mig eftir skeldýrið. Eftir nokkrar vikur verð ég aftur farin að líta á karlmenn sem fólk og þá fer mig að langa að hafa einn slíkan nálægt mér. En nú er ég bara ekki lengur viss um að ég muni þora að láta á það reyna. Halda áfram að lesa →

Ég hefði varla trúað því að óreyndu að ég tæki skilnað fólks sem kemur mér ekkert við svona nærri mér. Ég er heldur ekkert svo uppvæg yfir fjölskylduharmleiknum, þau setja áreiðanlega alveg nóg púður í hann sjálf, það er öllu heldur geðshræringin yfir því að trú mín á ástina hefur skaddast enn eina ferðina og var hún örótt fyrir. Halda áfram að lesa →

Nornin: Þetta er eitt af hinum tilvistarkreppandi vandamálum ríka mannsins. Ég hef gaman af því að fá vín með matnum eða rjómalíkjör með kaffinu af og til en ég get ekki drukkið mikið. Svo er áfengi nautnavara en ekki nauðsyn og þegar ég á fullt af útrunnu víni heima, finnst mér ekki siðferðilega stætt á því að kaupa nýtt.

Lærlingurinn: Þú þarft ekkert að henda því sem skemmist. Þú bara gefur rónunum það. Þeim er alveg saman þótt rjómalíkjörinn sé farinn að súrna eða vínið langstaðið. Þú ferð með gamalt brauð niður að tjörn og gefur öndunum og svo með gamalt vín upp á Arnarhól og gefur rónunum. Kaffihús og krossgáta á eftir. Yrði það ekki bara góður sunnudagur?

Kannski bara það. Og ég sem var næstum búin að henda tæpum lítra af rósavíni síðan um áramót. Að mér skyldi ekki detta þetta í hug sjálfri. Kannski ég rölti niður í Austurstræti og kaupi mér karamellulíkjör.

Uppeldishlutverki mínu er formlega lokið. Ég reikna með að viðhalda móðurlegri afskiptasemi minni á meðan drengirnir (sem eru ekki lengur drengir heldur piltar) búa heima en frá og með deginum í dag á ég ekki börn, heldur uppkomna syni. Halda áfram að lesa →

Ég hef áhyggjur af henni Önnu minni. Hún er ekki alveg með sjálfri sér þessa dagana enda ekki við því að búast. Ég hugsa að fáar konur kæmust í gegnum annan eins ástarþríhyrning án þess að fara yfir um. Halda áfram að lesa →

Stundum á táknmál orðtaka og málshátta fáránlega vel við. Byrgið í sálrænum og trúarlegum skilningi brunnið til ösku en í Krossinum brennur eldur trúarinnar sem aldrei fyrr.

Það lítur út fyrir að heil kynslóð Byrgisbarna vaxi úr grasi á næstu árum.

Án þess að ég ætli að afsaka dónakallinn; hafa þessar konur aldrei heyrt um getnaðarvarnir? Eða var hugmyndin að ala upp nýja þjóð sem er runnin af hans blessaða sæði?

Það er greinilega alveg málið að blokkera bara stíft. Ég fæ næstum engan póst á e-m lengur, kannski 2-3 skeyti á dag en er komin með 13 manna úrtak á msn og þeir virðast allir prýðismenn. Hef hitt 5 og það var bara sá fyrsti sem reyndist augljóslega fáviti. Halda áfram að lesa →

Byltingin búinn að gefa sig fram eftir allt of langt sambandsleysi. Ég var farin að hafa áhyggjur en snillingarnir í Saving Iceland höf’ðu upp á honum. Hvaða heilastöð ætli að þurfi að meðhöndla til að koma honum almennilega í skilning um að orðið „týndur“, merkir ekki „þegar þú ert einn uppi á hálendinu í vondu veðri og ratar ekki heim“ eða „þegar mannræningjar hafa flutt þig nauðugan til Venesúela og skorið af þér litlu tána,“ heldur bara einfaldlega „þegar mamma þín veit ekki hvar þú ert“?

Hann er allavega staddur í Reading og allt í lagi með hann. Ætlar að senda tölvupóst seinna í dag.

-Ef ég gæti lesið hugsanir þínar, myndi það hræða þig?
-Nei.
-Flestum þætti það ógnvekjandi.
-Mér þætti það líka gagnvart mörgum öðrum. Halda áfram að lesa →

Nornin: Ég var að skoða yfirlitið frá þér og sumar tölurnar stemma ekki við blaðið sem ég er með fyrir framan mig.
Þjónustuaðili: Nú? Hvernig getur staðið á því?
Nornin: Já það er nú einmitt það sem ég er að velta fyrir mér. Hvernig fannstu þessar tölur?
Þjónustuaðili: Þetta bara spýttist svona úr prentaranum.
(Ég fann að ég varð skrýtin á svipinn)

Nornin: Jaaaaá, en þá hljóta tölurnar að vera svona í skjalinu. Ekki prentar hann eitthvað annað en stendur þar?
Þjónustuaðili: Nei, þetta er eins hjá mér, tölvan vill hafa þetta svona, munar miklu?
Nornin: Nei, nei, þetta munar ekki nema nokkrum krónum, ekkert stórmál en ég vil samt hafa þetta rétt svo við þurfum að finna villuna. Hvar fékkst þú þessar tölur?
Þjónustuaðili: Ég veit það ekki almennilega. Þetta er bara svona í kerfinu.

Alltaf finnst nú leiðrétting á endanum en já, mér finnst ég ennþá vera dálítið skrýtin á svipinn.

Hitti mann af e-m í dag. Afskaplega frambærilegan á allan hátt og ef hann er með „hidden agenda“ þá hefur honum tekist mjög vel að blekkja mig.

Þetta er bara annar maðurinn sem ég hitti í þessari umferð. Held að með þeirri skilvirku aðferð sem ég nota núna (að hafa markhópinn þröngan og blokkara strax þá sem ekki falla í hann) hljóti mér að takast að finna nokkra klassamenn.

Flestar konur eru skaplausar undirlægjur sem taka því með þolinmæði þegar fávitar skeina sig á tilfinningum þeirra. Þó eru til undantekningar sem ættu að vera okkur hinum hvatning til eftirbreytni. Hér eftir ætla ég að velja Norn mánaðarins, til að minna sjálfa mig og aðra á það að konur njóta yfirleitt ekki þeirrar virðingar og réttinda sem þeim ber, nema gera kröfu um það sjálfar.

Norn janúarmánaðar 2007 er án nokkur vafa Veronica Lario. Lítið snöggvast á þessa grein og takið eftir Freudiska slippinu sem birtist í röð setningarliða.

Eiginkona Silvio Berlusconis, Veronica Lario, fyrrverandi forsætisráðherra Ítalíu, hefur krafið eiginmanninn um opinbera afsökunarbeiðni vegna ummæla hans um aðra konu opinberlega.

Hékk á einkamal.is langa hríð í gær. Eftirtaldir hlutu ekki náð fyrir augum vorum:

-Gaurinn sem sagði: Ég er mjög fyndinn.
Fyndið fólk þarf ekki að benda manni á hvað það er fyndið. Halda áfram að lesa →