Í gamla daga notaði fólk helgarnar til að dýrka guðinn sinn og það hefur ekkert breyst. Fór bæði í Smáralind og Kringluna í gær og á báðum stöðum var allt troðfullt af heittrúuðum Mammónsdýrkendum.

Hitti fullt af fólki sem ég kannast við, m.a. hina mölétnu konu Ljúflingsins. Hún brosti stirðlega. Sá á henni langar leiðir að tilvist mín fer í taugarnar á henni. Hún veit af mér. Það heitir opið samband og virkar rosalega val þar til makinn opnar líka sín megin.

Æ hafðu ekki áhyggjur. Ég er engin ógn við samband ykkar. Það byggist á gagnkvæmri kúgun og er í eðli sínu ólíkt þeirri vináttu sem ég á við manninn þinn. Hann gæti aldrei búið með konu sem sýnir honum virðingu og tillitssemi og krefst þess sama frá honum. Slíkar konur eru bara til í ævintýrum og fólk verður að upplifa ævintýri af og til.

Og þú sem mætir mölétin til Mammonsmessu en setur mölkúlur í ferðatöskurnar þínar og tekur fram varalit í flugvélinni á leið til Hvergilands. Heldurðu virkilega að hann viti ekki um ævintýrin þín?

Eða eru það kannski hugmyndir mínar um réttlæti Mammons sem fara fyrir brjóstið á þér? Ertu hrædd um að ég neyði Ljúflinginn til að horfast í augu við aðstöðu þína til að féfletta hann? Hefurðu áhyggjur af því að ég svipti þig tækifærinu til að hagnast án fórna?

Gjugg í borg. Allt hefur sinn verðmiða. Mammon líka.

Í búðinni var aðeins einn viðskiptavinur fyrir utan mig. Hann leit út fyrir að vera um sextugt og lifa á saltketi og rjóma. Ég hefði sennilega ekkert tekið eftir honum nema vegna þess að hann stóð við sælgætisbarinn og gúllaði í sig.

Ég talaði ekki við hann, enda ekki í mínum verkahring að upplýsa aðra kúnna um hefðir í viðskiptaháttum en kannski hefur mér orðið það á að sýna svipbrigði sem lýstu undrun. Allavega vatt hann sér að mér og sagði með fullan gúlinn af hlaupi og brjóstsykri; ég smakka nú alltaf á þessu áður en ég kaupi það, maður verður að vita hvað maður er að kaupa.
-Jáhá, sagði ég vantrúuð.
–Maður má það alveg. Maður má alveg smakka eitt, sagði maðurinn og tróð upp í sig lakkrís.
-Já er það virkilega? Ég vissi það ekki, sagði ég.

Ég hafði eiginlega verið að hugsa um að kaupa eitthvað en hætti við. Hann notaði ekki áhöldin og þótt fólk sé sjaldan eitrað var einhvernveginn eins og mig langaði ekki í neitt lengur. Ekki heldur þótt ég hefði þarna fengið formlegt leyfi til að smakka eitt, þá væntanlega eitt af hverri tegund.

Fjölmiðlar eru góðir við okkur.

Fréttablaðið er m.a.s. búið að gefa okkur vikulega smáauglýsingu alveg án þess að við höfum farið fram á það. Að vísu báðum við um þessa sömu auglýsingu daginn fyrir síðustu tunglfyllingu enda talað um tilboð á spilum ofl. „í tilefni af fullu tungli“.
Auglýsendur Fréttablaðsins virðast telja okkur nógu göldróttar til að stjórna tunglhringnum, allavega hafa þeir auglýst fullt tungl á hverjum þriðjudegi síðan.

Í gær kom kona sem hafði gert sér ferð ofan úr Borgarnesi til að kaupa Mantegna spilin (sem ég held að fáist hvergi annarsstaðar á landinu)með 20% afslætti, svo ég verð að játa að mér finnst þetta hálfgerður bjarnargreiði hjá Fréttablaðinu.

Telpurnar fikruðu sig varfærnislega að búðarborðinu, horfðu með lotningu á rúnahálsmen, jurtasmyrsl og galdratól og hvísluðust á um möguleika sína á að safna fyrir ástagaldri sem reyndar er ekki seldur fólki undir 18 ára aldri. Halda áfram að lesa →

-Rosalega er góður kraftur í þessum steinum, maður finnur alveg strauminn frá þeim, sagði konan og kreisti jaspis svo hnúarnir hvítnuðu.
-Hvernig straum? spurði barnið.
-Þetta er orkusteinn. Finndu, finnurðu ekki kraftinn frá honum? svaraði móðirin og rétti barninu steininn.
Barnið horfði forviða á móður sína og mér fannst þetta satt að segja komið út í rugl. Halda áfram að lesa →

Í hvert sinn sem ég hef rætt áform mín um að fara út í fyrirtækjarekstur hafa vinir og vandamenn látið eins og ég sé að bjóða mig fram sem tilraunadýr fyrir kókaínframleiðendur. Alveg þar til ég sagði þeim að ég væri að opna nornabúð, þá allt í einu urðu allir svona líka jákvæðir og tilbúnir til að peppa mig upp á allan máta.

Nema sonur minn Pysjan. Hann er búinn að spá mér meiri hrakförum og eymd en allir hinir hafa gert samanlagt síðustu 10 árin. Hann kemur heim úr sveitinni á morgun. Það verður fróðlegt að sjá hvernig honum líst á.

Dramatíkin hófst handa við það strax í gærkvöld að reyna að eyðileggja helgina og hefur haldið þeim tilraunum áfram í dag. Greyið. Eins og lítill kjölturakki sem getur gjammað á kött út um gluggann en þorir ekki að reka upp bofs þegar hún stendur frammi fyrir alvöru tík. Mér finnst satt að segja hálf neyðarlegt að sjá hana reyna að vera merkilega með sig þegar staðreyndin er sú að enginn tekur fýlunni í henni alvarlega.

Nánast allir sem hafa komið í Nornabúðina hafa kolfallið fyrir Fávitafælunni. Nema bróðir minn Mafían. Ég held að honum finnist dálítið ljótt af mér að hafa útbúið þennan litla, einfalda, neytendavæna galdur.