Mig hefur alltaf langaði í draumamann. Karlmann sem mætir öllum mínum þörfum. Þörfinni fyrir nánd, ástúð, snertingu, athygli, viðurkenningu, skilning, virðingu, hreinskilni, tillitssemi, öryggi, húmor. Halda áfram að lesa
Greinasafn fyrir flokkinn: 7. hluti Pegasus
Þegar maður á lífsblóm þá byggir maður hús
Hver hefur verið besti vinur þinn? sagði hann og biturðin sem hann afneitaði skein í gegn.
Það er allt í lagi að vera bitur elskan. Það er bara mannlegt. Halda áfram að lesa
Eitthvað þar á milli
Ég hef lesið margar bækur um þá list að verða sér úti um almennilegan kærasta. Stefnumótavefir þykja gott mál en þeir sem hafa fylgst með sápunni minni lengi vita að ég hef ýmsar ástæður til að efast um gagnsemi þeirra, allavega þeirra íslensku. Annað sem þykir vænlegt til árangurs er að brosa til huggulegra karlmanna í matvörubúðum. Oft hef ég þrammað skælbrosandi fram hjá einmanaréttahillunum í Nóatúnum, margar ferðir (þrátt fyrir andstyggð mína á matvörubúðum) án þess þó að ganga nokkru sinni þaðan út með mann upp á arminn.
Til að gera langa sögu stutta hef ég notað öll trixin í bókinni án árangurs en í lok september var ég svo ótrúlega heppin að rekast á verulega eigulegt eintak á bekkjarmóti. Mission accomplished, að vísu alveg óvart en það er aukaatriði. Nú er það næsti kafli; þegar rétt gaurinn er fundinn, hvernig býr maður þá til gott samband? Það mikilvægasta er að styrkja jákvæða hegðun, segir bókin. Nújá og hvuddnin gerir maður það? Það ætti ekki að vera flókið. Tíuþúsund trix eru í boði. Vandinn er sá að flest þeirra eru engin trix heldur bara almenn kurteisi og rökrétt viðbrögð.
Nú glími ég við það lúxusvandamál að minn ástkæri er stöðugt að gera eitthvað rétt. Og hvað gerir maður þá? Í dag færði hann mér t.d. jólastjörnu, sem verður að teljast afar jákvæð hegðun. Ég sagði nú bara takk en þegar hann var farinn fór ég að hugsa um að líklega væri þetta svona dæmi þar sem ég hefði átt að styrkja hegðunina. Ég er nefnilega hrifin af jólastjörnum og finnst óskaplega gaman að fá blóm en með mína færni í blómarækt verð ég að líkindum búin að drepa jólastjörnuna á næsta ári og vil þá gjarnan fá aðra. Og til þess að svo megi verða þyrfti ég náttúrulega að drífa í því strax að styrkja hegðunina ‘að kaupa jólastjörnu handa elskunni sinni.’ Ég var hinsvegar algerlega hugmyndalaus um hvað ég hefði getað gert til þess. Kyssa hann? Jú ég gerði það náttúrulega en ég hefði gert það hvort sem er, jafnvel þótt hann hefði ekki komið með neina jólastjörnu. Hvað annað hefði ég átt að gera? Æpa af gleði? Hoppa? Tárfella? Einhvernveginn hef ég á tilfinningunni að það yrði frekar til þess að hann forðaðist blómabúðir framvegis. Gefa honum eitthvað í staðinn? Hvern andskotann þá? Páskaliljur kannski? Naaaaaa… blóm virka bara einhvernveginn öðruvísi á konur en karla.
-Gott sex virkar alltaf, sagði vinur minn þegar ég spurði hann hvernig væri best að styrkja jákvæða hegðun karlmanns. Það hljómar nú svosem eins og bráðskemmtileg aðferð en ekki gat ég skverað manninn á búðarborðinu. Auk þess sé ég fyrir mér að ef ég ætli að beita þessu trixi í hvert sinn sem hann gerir einmitt það sem ég vil, verði ég orðin sigggróin um áramót og þar fyrir utan þá verðum við fyrr eða síðar að mæta í vinnuna og jafnvel sofa pínulítið af og til.
Ég er næstum viss um að hann langar ekkert í blóm. Hann er svona meira fyrir mótorhjól en ég á ekki fyrir því. Auk þess yrði það áreiðanlega frekar mikið bögg fyrir hann ef ég kæmi með nýtt mótorhjól á hverjum degi og ekki vil ég gera Harley afbrýðisaman.
Það hlýtur að vera til kærastauppeldisaðferð sem er áhrifaríkari en eitt lamað takk og raunhæfari en nýtt mótorhjól. Ég læt ykkur vita þegar ég er búin að finna hana.
Svæfð
-Ég ætla að koma þeim í bólið og svo kem ég strax upp, segir Pegasus. Ég reikna ekki með að það taki hann langan tíma að klappa Harley litla og kyssa Corvettu svo ég býð ekki góða nótt þótt ég sé svo þreytt að ég gæti sofnað á gólfi þessa risastóra dótakassa. Halda áfram að lesa
Svínvirkar
Fyrstu áhrif galdrakúnsta minna á Austurvelli þann 9. nóvember eru komin fram.
Ííííík
Hnakkus?
Nei, rassgat!
Ég hef aldrei lagst í djúpar pælingar um fólkið á bak við þá netpenna sem kjósa að gefa ekki upp nafn enda harla ólíklegt að ég þekki þá hvort sem er. En nú hef ég ástæðu til að halda að ég hafi átt þó nokkuð náin kynni við Hnakkus og þá allt í einu finnst mér það skipta máli.
(Síðar komst ég að því að þetta var alger misskilningur hjá mér)
Eitt erindi um afbrýðina
-Eftir á að hyggja hefði ég kannski ekki átt að segja þér þetta.
-Nú?
-Ég hefði kannski átt að reikna með möguleikanum á að þér þættu það ekki meðmæli.
-Mér finnst meðmæli að vita hvar ég hef þig.
-Þannig að þér er alveg, alveg hundraðprósent sama? Halda áfram að lesa
Spurning
Ég hef hingað til verið höll undir þá skoðun að heimskingjum reynist öðrum auðveldara að vera hamingjusamir. Nú er ég farin að halda að tengslin séu kannski öfug.
Einhversstaðar las ég að greindarvísitala kvenna lækkaði töluvert við barneignir. Sjálf er ég frekar greindarskert þessa dagana og hef þó ekki, svo mér sé kunnugt allavega, eignast barn í meira en 18 ár.
Getur verið að hamingjan sé forheimskandi?
Það virkar
Einu sinni vann ég á elliheimili. Margir voru einmana. Sumir fengu aldrei heimsóknir og þá sjaldan að það gerðist stoppuðu ættingjarnir stutt. Halda áfram að lesa
Hvernig ástfangin kona hagar sér
Keli vill endilega að ég skrifi lýsingu á því hvernig ástfangin kona hegðar sér. Nú er ég blessunarlega laus við ásókn ástfanginna kvenna og væri nú kannski betur viðeigandi að Keli skrifaði slíka grein sjálfur en það er nú ekki oft sem Keli biður mig um eitthvað svo habbðu þetta til marks góurinn: Halda áfram að lesa
Kenndin
Mér finnst ég ekki veikbyggð en þótt hendur hans séu ekki stórgerðar nær hann utan um báða úlnliði mína með annarri þeirra. Rennir fingurgómum yfir kviðinn á mér og horfir á mig, mosamjúkum augum. Kyssir eins og á að kyssa. Elskar eins og á að elska. Fullkomið samspil hörku og blíðu, hann les mig rétt og ég finn að hann hefur það í sér, í alvöru. Leysir böndin á silkitoppnum mínum, sem er blágrænn eins og Pegasus. Og Kenndin rís úr djúpi aldanna; þykk, svört og voldug, hellist yfir mig, gagntekur mig.
-Já, hvísla ég þótt hann hefi ekki orðað neina spurningu.
-Ertu viss?
-Já.
Skrattinn steinsofandi í sauðarleggnum uppi við Rauðhóla og bærir ekki á sér. Það er fullkomnað.
Ligg í hálfmóki einhversstaðar milli ljóðs og vímu. „Maður fær ekki allt“ hef ég svo oft sagt. Hvílk della. Maður fær einmitt allt. Stundum meira að segja eitthvað betra en það sem maður biður um. Ég hefði orðið hæst ánægð með Elías en mér datt aldrei í hug að ég fengi Pegasus í staðinn.
-Ég treysti þér Pegasus, segi ég.
-Já, það er greinilegt, svarar hann og brosir kankvíslega eins og hann er vanur. Líklega kemur það mér meira á óvart en honum.
Það er fullkomnað.
Eftir öll þessi ár er það fullkomnað.
Óvænt
Ragnar á efri hæðinni færði mér hvítvínsflösku. Það gleður mig svo mikið. Ekki af því að ég sé svo mikill hvítvínssveglur heldur af því að mér þykir svo vænt um svona vináttuvott. Þetta var líka mjög óvænt. Hann hefur að vísu alltaf verið mjög notalegur í framkomu en ég bjóst ekki við þessu. Og neinei, hann er ekki að reyna við mig. Sumt fólk er bara svona indælt.
Álög dagsins
Legg ég svo á og mæli um, að þegar óbermið hún Rannveig verður látin róa (en þess mun ekki langt að bíða) þá rifjist rækilega upp fyrir henni framkoma hennar við hann pabba minn og fleiri grandvara sómamenn, þegar hún tók sitt fyrsta páerflipp í embættinu hér um árið.
Hjartaþemba
Ég man sjaldan drauma og þeir sem ég man eru oftar en ekki samhengislaust rugl. En í nótt dreymdi mig að ég væri að tala við Ómar Ragnarsson. Ég tek fram að ég ber mikla virðingu fyrir Ómari. Enginn hefur kynnt íslenska náttúru jafn vel fyrir þjóðinni og ég efast um að náttúruverndarsinnar ættu marga fylgjendur ef ekki væri fyrir hans tilstilli.
Halda áfram að lesa
Níðstöngin stendur enn
Jón Sigurðsson hefur líklega frétt af því að til stæði að fara með særingar gegn stóriðjustefnunni, því þegar ég mætti á Austurvöll í gærkvöld, var hann búinn að ná sér í þessa líka fínu níðstöng. Ég er ekkert hissa, því það ógnar auðvitað sjálfstæði þjóðarinnar ef örfá risafyrirtæki yfirtaka allt atvinnulíf. Ég ók þarna fram hjá rétt áðan og hann heldur ennþá á stönginni og beinir henni að þinghúsinu. Halda áfram að lesa
Garl
Hahh! Veðrugaldurinn tókst. Okkur tókst líka að redda öllu sem við héldum að myndi ekki reddast.
Svarti galdur á Austurvelli eftir rúman hálftíma.
Ef líf mitt væri fullkomið…
…þá ætti ég t.d. kærasta sem myndi vakna kl 6 á frídeginum sínum, til að gleðja mig og fara svo fram úr og laga handa mér kaffi.
Sumt er bara of gott til að vera satt en svona maður er til, í alvöru!
Þetta verður góður dagur.
Allt að gerast
Allar aktivistahreyfingar ættu að eiga a.m.k. eina ömmu. Okkar amma fann lausn á þessu með blóðið. Allt er að skríða saman og svo er líka nýtt tungl. Ég hef nú svosem ekkert auglýst þetta en vona að mínir dyggustu lesendur mæti og taki þátt í galdrinum því það þarf mikinn ofsa til að vinna á stóriðjuþursinum.
Og nei, þetta er ekki grín.
Vantar blóð
Mig sárvantar svosem eins og hálfpott af hrossablóði en Sláturhúsið á Hellu getur ekki reddað mér í tíma. Ef einhver skyldi liggja á, þótt ekki væri nema desilítra, þá endilega hafið samband. Það má alveg kosta smá pening. Halda áfram að lesa
Má ekki gera upp á milli
Pegasus: Ég reyni að sinna þeim báðum jafn mikið. Ég er hræddur um að ef ég sýni öðru meiri athygli, verði hitt afbrýðisamt.
Hann var ekki að tala um börnin sín, heldur brjóstin á mér.