Hvernig í ósköpunum komast menn að þeirri niðurstöðu að það sé ekki kynferðisbrot að vaða með fingur inn í leggöng og endaþarm þolandans? Ég skildi það ekki – þessvegna las ég dóminn. Halda áfram að lesa
Greinasafn fyrir flokkinn: Kyn, ofbeldi og réttarkerfið
Áhrif kröfunnar um öfuga sönnunarbyrði
Í þessum pistli talaði ég m.a. um kröfu feminista um öfuga sönnunarbyrði í kynferðisbrotamálum. Sannleikurinn er sá að krafan um öfuga sönnunarbyrði er ekki fölnað laufblað heldur gróskumikið illgresi sem hefur haft áhrif út í samfélagið og skulu hér nefnd tvö dæmi: Halda áfram að lesa
Andfemínismi og nafnbirtingar
Síðustu daga hefur mikið verið rætt um réttmæti þess að fjölmiðlar birti nöfn grunaðra glæpamanna og myndir af þeim. Eins eru skiptar skoðanir um það hvort beri að nota orðalagið „meint kynferðisbrot“ frekar en að slá því föstu að brot hafi verið framið. Halda áfram að lesa
Guðrún hjá Stígamótum og mannréttindin
Í umræðunni um mál Karls Vignis Þorsteinssonar hefur Guðrún Jónsdóttir hjá Stígamótum viðhaft ummæli sem vert er að staldra við. Þau eru þess efnis að mannréttindi þeirra barna sem eru í hættu hljóti að vega þyngra en mannréttindi barnaníðinga. Þetta er undarleg útlegging á mannréttindahugtakinu. Halda áfram að lesa
Svíar snúa sönnunarbyrðinni við
https://www.facebook.com/eva.hauksdottir.norn.is/posts/530073760351029
Að taka á ofbeldi í eigin röðum
Í dag ætla ég að kenna ykkur að skapa réttarkerfi. Eða ekki.
Ég þekki þrjú ólík mál þar sem fólk sem hefur verið órétti beitt telur réttarkerfið ekki góðan farveg til að rétta sinn hlut. Í einu tilviki er um að ræða hrottalega líkamsárás. Í einu tilviki varð kona fyrir nauðgun. Í síðasta tilfellinu býr þolandinn við kúgun, veit að honum verður komið í vandræði ef hann hegðar sér ekki eins og kúgaranum þóknast. Ekkert þessara mála hefur verið kært til lögreglu. Halda áfram að lesa
Kynbundið ofbeldi
Hér er dæmi um kynbundið ofbeldi sem enginn áhugi er fyrir þar sem það beinist ekki að réttu kyni.
Hugtakið kynbundið ofbeldi er oft notað um allt ofbeldi sem karlar beita konur hvort sem það hefur eitthvað með kyn að gera eða ekki. Almennur skilningur á hugtakinu er sá að það eigi við um ofbeldi sem fólk yrði ekki fyrir ef það tilheyrði hinu kyninu og það er þannig sem það er notað í fjölmiðlum. Samt sem áður aðeins um ofbeldi gegn konum.
Mansal
Málið er rannsakað sem mansalsmál en ekki talið að um neins konar misnotkun sé að ræða. Til hamingju RÚV. Ykkur hefur tekist að ganga lengra en Stígamót í því að svipta orðið mansal merkingu sinni.
Mansal er í dag notað um öll viðskipti með fólk svo ef þetta er rannsakað sem mansalsmál þá er annaðhvort grunur um barnsrán eða að þau hafi keypt barnið. Það að fram komi að ekki leiki grunur á „misnotkun“ vekur hinsvegar spurningu um það hvort þau hafi borgað staðgöngumóður fyrir þjónustu. Ef svo er þá er það ekki mansal og óþolandi að þessu tvennu skuli vera ruglað saman. Í því tilviki væru þau hinsvegar líffræðilega skyld barninu. Það er útilokað að ráða af fréttinni hvað þetta snýst um en að tala um mansal sem eitthvað sem ekki er misnotkun, það er krossvangefið.
Eru ekki allir glaðir núna?
Þegar ríkissaksóknari úrskurðaði að nauðgunarkæru á hendur Agli Einarssyni skyldi vísað frá, með þeim rökum að framburður kæranda samræmdist ekki öðrum gögnum málsins, sá ég marga netverja hneykslast. Niðurstaðan þótti ömurleg og sumir tefldu henni fram sem sönnun fyrir því að réttarkerfið væri karllægt. Halda áfram að lesa
Af feminiskri stjarnfræði
Svör Elfu Jónsdóttur við síðasta pistli mínum (svörin sjást í umræðuþræði við færsluna) eru athyglisvert dæmi bæði um þann hugsunarhátt og þá aðferðafræði sem einkennir íslenska dólgafeminista. Elfa telur allt í lagi að slaka á sönnunarkröfum í kynferðisbrotamálum, vegna þess að líkurnar á því að maður sé dæmdur að ósekju séu „stjarnfræðilega“ litlar. Halda áfram að lesa