Í gær fór ég allt í einu að hugsa um hvernig það væri að kyssa þig.
Sem er óvenjulegt, því yfirleitt lít ég á það sem rosalega alvarlegan hlut að kyssa. Miklu alvarlegri en að skiptast á líkamsvessum. Og hvað mig og þig varðar þá held ég að það yrði ekki, tja beinlínis alvarlegt, eða þannig séð… já, svo jafnvel þótt við …já…, sem væri alls ekki viðeigandi og stendur ekki til, þá myndum við nú varla ganga svo langt að kyssast. Held ég. Halda áfram að lesa
Nýi kærastinn minn
Nei sko. Myndin af honum Grími, tryggasta aðdáanda mínum birtist á Nei. Ég á frægan kærasta. Kannski ekki sérlega gáfaðan en hann er allavega smekkmaður á höfuðfatnað.
(Síðar kom reyndar í ljós að sá grímuklæddi var ekki lögga)
Opið ræsi
Ég man mjg sjaldan drauma en síðustu nótt dreymdi mig einn táknrænan.
Ég var á Hverfisgötunni og rétt fyrir neðan Þjóðleikhúsið var búið að grafa alla götuna upp, miklu dýpra en svo að mögulegt væri að þetta væru aðeins vegaframkvæmdir. Lóa Aldísar var þar og kvikmyndatökumaður með henni og ég gekk til Lóu og spurði hvað væri að gerast. Hún sagði mér að stærsta klóakrottan hingað til væri fundin og einnig fullt af pöddum. Ég leit niður í uppgrafið ræsið og sá þar rottu, miklu stærri en nokkurn kött. Hún var ógeðfelld en ég varð hvorki hrædd né hissa, fannst kannski aðallega skrýtið að sjá bara eina rottu. Ég undraðist hinsvegar mikinn fjölda af pöddum sem líktust kakkalökkum
Plastkona
Maðurinn sem teiknar hugaróra á hafsbotni kom til mín í dag og færði mér að gjöf brúðu eina stóra. Kvað það koma til af því að hann hefði ákveðið að gerast plastpokamaður í kreppunni og brúðan, sem er tæpir 2 metrar á hæð en samt með grennri læri en ég, kæmist ekki fyrir í plastpokanum úti í horni á heimili unnustunnar. Hann spurði hvort væri ekki langt síðan einhver hefði gefið mér brúðu en áður en ég gat svarað því bankaði annar gestur upp á svo samræðurnar snerust að öðru. Halda áfram að lesa
Týr
Þingvallaskógur rétt fyrir dögun.
Völvan situr á gæruskinni og vaktar eldstæðið. Horfir milli trjánna á víkingana niðri á flötinni. Stingur mjórri grenigrein í eldinn. Handleikur rúnina sem hún fann í vasa sínum um morguninn. Týr. Getur ekki rifjað upp hvenær eða af hvaða tilefni hún stakk einmitt þessari rún í vasann en hún á vel við þessa dagana. Halda áfram að lesa
Lurða
Ég yrði leiðinlegur sjúklingur. Þarf ekki annað en smá slappleika til kalla fram í mér megna gremju. Mér finnst beinlínis ósanngjarnt að ég verði lasin. Var orðin hress undir kvöld og druslaðist á borgarafund. Halda áfram að lesa
Annir hjá tmd
Ég er farin að finna til með Grími. Manngarmurinn virðist bara alltaf vera í vinnunni. Allavega var einhver hjá tmd (sama ip-tala og sú sem Grímur notaði til að tjá sig á kerfinu mínu) farinn að skoða sápuóperuna mína upp úr kl 9 í gærmorgun og fór inn á hana reglulega allan daginn, alltl til 9:32 um kvöldið. Var svo kominn inn aftur kl 6:01 í morgun. Þessi mikla viðvera vekur spurningar um hvort Grímur sé með svefnpoka á starfsstöðinni. Sama ip tala kemur nefnilega stundum inn af og til alla nóttina líka en Grímur hefur líklega fengið frí frá næturvaktinni í nótt og hangið í tölvunni heima hjá sér í staðinn.
Nema skýringin sé sú að Grímur og kolllegar hans séu á vöktum við að runka sér yfir blogginu mínu, því ? Nei, það getur nú ekki verið. Líklega þarf ég að fá lyf gegn þessari vænisýki.
Kukl
Leigubílsstjórinn varð dálítið kindarlegur þegar við nornafeðgarnir stigum inn í bílinn, vopnaðar hrafnskló og hauskúpu af rollu og báðum hann að stoppa við kirkjugarðinn. Það viðraði vel til galdrakúnsta í þessari fyrstu tunglfyllingu ársins en sjálf hef ég takmarkaða trú á því að kirkjugarðar séu öðrum stöðum magnaðri, held það hafi frekar verið veðrið og já, kannski tvær laggir af púrtvíni sé ekki eins galin hugmynd og ég hef haldið. Halda áfram að lesa
Enn einn fyrirlestur um hamingjuna
Hamingjan byggist á 4 undirstöðum: veraldlegu öryggi (ekki ofgnótt), góðri heilsu (ekki þar með sagt að maður þurfi að vera afreksmaður í íþróttum eða efni í fyrirsætu), tilfinningalegu öryggi (ekki rómantískri ást) og tækifærum til að sinna reglulega einhverju sem maður hefur áhuga á og gefur manni egóbúst. Halda áfram að lesa
Kæri Grímur
(Tilefni þessarar færslu var komment frá einhverjum Grími um að það að ég teldi lögregluna vera að fylgjast með mér bæri vott um vænisýki.)
Kæri Grímur
Þú ert algert rjómabollurassgat.
Mér hlýnar alltaf dálítið í hjartanu þegar ég fæ svona mikla athygli frá aðdáendum mínum.
Hvað segirðu annars, bara brjálað að gera í vinnunni? Halda áfram að lesa
Dilemma
Horfi á þig, alla leið inn í mjúku, brúnu augun þín. Veit að þú ert að gera mistök. Veit að þú ofmetur færni þína. Veit að þú hefur ekki efni á að læra af reynslunni í þetta sinn.
Ég gæti boðið þér aðstoð mína. En ég veit að það myndi særa stolt þitt.
Þykir mér nógu vænt um þig til að særa þig?
Bruni
Gaza: Ég á að vera að gera eitthvað í því.
Hælisleitandi sem var búinn að fá vinnu missir hana og útlendingastofnun svarar með því að taka atvinnuleyfið af honum aftur: Kræst, ég á að vera að gera eitthvað í því. Halda áfram að lesa
Rúðubrotsmálið
Allt sem ég hef að segja um rúðubroin núna um áramótin er á moggablogginu mínu. (Sem nú er einnig aðgengilegt á Pistlinum)
Ég hef haft lítinn tíma til að sinna persónulegum málum undanfarið en nú eru að gerast þannig hlutir í lífi mínu að líkur eru á að sápuóperan verði bráðum meira í ætt við þá sem lesendur mínir til langs tíma eiga að venjast.
Bílnúmer náðist
Ég þakka öllum þeim sem hafa haft samband við mig til að lýsa samstöðu, mér þykir vænt um það.
Paranoja
Eva: Ég er að hugsa um að sinna sjálfri mér.
Birta: Mikið var, þetta er orðin vítaverð vanræksla gagnvart jafn ágætu hliðarsjálfi og ég er. Halda áfram að lesa
Fimm
Skrýtin þessi tilfinning, þegar manni er að byrja að þykja vænt um einhvern og er meðvitaður um að maður ræður algjörlega hvað maður gerir við þá tilfinningu.
Maður getur nært hana eða svelt, riðið á vaðið eða beðið átekta.
Og þegar maður vill hvorugt er alltaf hægt að kyssa hann á ennið og kanna viðbrögðin.
Hvort eitthvað er úr þeim lesandi er önnur saga.
Jól að bresta á
Í gamla daga var tilgangur jólanna sá að hafa einn dag á ári þegar allt átti að vera dýrðlegt. Fullkomið. Nóg að borða og maturinn m.a.s. góður. Allt hreint. Allt upplýst, og dálítið af fallegu skrauti til að gleðja augað. Tilefni til að nota sparifötin og allir áttu að fá eitthvað nýtt. Frí frá öðrum verkum en þeim nauðsynlegustu. Ponkulítil gjöf handa hverjum og einum. Allir glaðir. Fólk hlakkaði til þessarar hátíðar í margar vikur. Halda áfram að lesa
Semjum
Sérlegur fulltrúi Lúsífers
Gunnar í Krossinum hefur tekið að sér að vekja athygli fjölmiðla á tengslum mínum við myrkraöflin. Halda áfram að lesa
Öflug löggæsla
Það er greinilega engin kreppa hjá löggunni. Nema Vesturgatan sé orðin svona ægilega hættuleg allt í einu. Það er bara stöðug umferð löggubíla hér fram hjá.
Kannski þeir séu bara að gæta þess að enginn leggi upp á gangstétt. Bifreiðastöðubrot er glæpur.