Fólk í Hollywoodmyndum getur grátið fallega. Líka stjórnmálamenn sem þurfa að biðjast afsökunar. Tár blikandi á hvarmi. Fallega, nánast tignarlega. Fínlegar viprur kringum munnvikin vekja þessa viðkvæmnislegu samúð með öllu sem grætur, kannski hlýju, huggunarhvöt eða verndarþrá en ekki tilfinningu um vanmátt og ráðleysi. Grátandinn fellur að öxl huggarans í tilfinningalegri uppgjöf og sefast. Halda áfram að lesa
Greinasafn fyrir flokkinn: 7. hluti Pegasus
Að vera í náttfötum
Hann tók mig í fangið og bar mig inn á yfirbyggðan skeiðvöllinn, sposkur að vanda. Ég gróf andlitið ofan í koddann hans, hlustaði á vatnið renna inni á baðherberginu og reyndi að hundsa rausið í Birtu, bak við augnlokin. Halda áfram að lesa
Koss
Birta: Þú skelfur gungan þín.
Eva: Viltu láta mig í friði í smástund. Ég er að reyna að … ég ég veit það ekki, tengja eða eitthvað svoleiðis.
Birta: Ég skal sjá um að tengja. Ég verð örugglega sneggri að því en þú.
Eva: Nei. Þú aftengir. Það er einmitt það sem þú gerir. Manstu eftir manninum sem sagði að ég væri með svarthol í sálinni? Það er það sem gerist þegar þú færð að ráða.
Halda áfram að lesa
Um biturð
Elsku stelpan. Með því að láta aðra segja þér hvað er viðeigandi að skrifa og hvað ekki, gefurðu þeim sömu vald yfir þér. Þú mátt skrifa hvað sem þér sýnist um sjálfa þig og þitt sálarlíf. Álit annarra á fullkomlega eðlilegum tilfinningum segir ekkert um þig og fullkomlega eðlilegar tilfinningar segja ekkert annað en að þú sért fullkomlega eðlileg. Hvers vegna í fjandanum er biturð svona mikið tabú? Halda áfram að lesa
Eymd dagsins
Menningarlíf mitt er í rúst. Ég hef mjög lítið farið í bíó, ekkert séð í leikhúsunum þetta haustið, og ekki farið á eina einustu tónleika á árinu, trúið þið því? Ég hef séð tvo þætti af House en annars horfi ég ekkert á sjónvarp nema Kastljósið þá sjaldan að ég er heima. Ég hef varla lifað neinu félagslífi heldur, ekki einu sinni haldið matarboð nema einu sinni síðan ég flutti inn í Mávahlíðina. Ég fór að vísu á bekkjarmót, góðu heilli, spilaði eitt skabbl við Pegasus og er að fara í morðgátuferð með Auði um næstu helgi en annars lítur út fyrir töluverða kvöldvinnu næstu vikur. Halda áfram að lesa
Ég hef ekkert notað facebook sjálf en nokkrir af vinum mínum og kunningjum hafa gefið mér aðgang að síðunum sínum. Það er út af fyrir sig gaman að fá að sjá myndir úr daglegu lífi fólks sem manni líkar vel við. Mér finnst aftur á móti mjög einkennilegt þegar fólk sem ég hef aldrei séð eða talað við og veit nákvæmlega ekkert um, er að skrá mig sem „vin“ á facebook. Ég gæti skilið það ef þetta væru listamenn að reyna að vekja athygli á stórkostlegum ljósmyndum, eða einhver að leita að týndum vini en þetta eru bara venjulegar myndir af vinum og fjölskyldu viðkomandi. Af hverju ætti ég að hafa áhuga á fjölskyldu- og partýmyndum fólks sem ég þekki ekkert og af hverju vill þetta fólk endilega að ég skoði þær?
Sannleikann
-Koníak? spurði Pegasus og þótt koníak hljómi eins og eitthvað virkilega rétt í bland við arineld og klassíska tónlist, verð ég að játa á mig slíkt menningarleysi að þykja koníak í skársta falli innbyrðanlegt sem fylling í konfektmola. Auk þess var ég á bíl og ætlaði ekki að gista.
Halda áfram að lesa
Hver var Pegasus?
-Hver er Pegasus?
-Pegasus var vængjaður hestur. Musurnar áttu hann, skáldgyðjurnar.
-Láttu ekki svona. Fannstu þér bara nýja musu eða áttu kærasta?
-Neeeei…
-Ne EEEEi? Hvað áttu við? Þú ert allavega eitthvað að slá þér upp? Halda áfram að lesa
Galdr
Það eru ekki örlög mín að verða blönk. Mammon er búinn að finna fullt af peningum handa mér. Vííííí!
Það sem hægt er að gera með einni hrafnskló, það er með ólíkindum. Og ég sem hélt að þetta yrði svo erfiður mánuður. Ég sá jafnvel fram á að lenda í smávægilegum vanskilum og var farið að svíða í nískupúkann undan tilhugsuninni um dráttarvexti. Það er semsé ekki á dagskránni.
Galdur virkar. Í hvert einasta sinn. Yfirleitt samt ekki svona rosalega fljótt og vel. Þessir peningar komu bara eins og utan úr geimnum, ég átti engan veginn von á þeim. Ég er svo órtúlega heppin að stundum held ég að ég hljóti að vera að ljúga því.
Tákn
Fyrir norðan kom dálítill Elías yfir mig. Og ég sem hef reynt það á eigin skinni að flugferðir enda jafnan með brotlendingu, sé tákn þar sem aðrir sjá tilviljun og leyfi mér ögn meiri blágrænu en efni standa til. Halda áfram að lesa
Hvar er homminn?
Undarleg árátta hjá mannskepnunni að þurfa einlægt að standa í einhverjum uppgjörum við fortíðina. Ég kem norður, einn dag, aðeins einn dag og atvik sem ég er löngu búin að afgreiða hellast yfir mig og vekja áleitnar spurningar. Þetta gerðist líka þegar við hittumst fyrir fimm árum. Halda áfram að lesa
Blágrænn
Það var Elías sem kynnti mig fyrir Pegasusi.
Og hvarf.
Nú lítur út fyrir að Pegasus ætli að bera mig til Elíasar.
Fang
-Rúmið er nógu stórt til að þið getið sofið þar bæði, segir Jónína. Eins og systkin, bætir hún við og ég hef á orði að mér þyki gott að láta halda utan um mig. Halda áfram að lesa
Það er til
Þegar ég var í 7. bekk, reyndi ég að kría koss út úr skólabróður mínum. Ég hafði fengið minn fyrsta koss algerlega óvænt nokkrum dögum fyrr og væri rík kona í dag ef ég gæti selt fá tilfinningu í pilluformi. Kossvaldur hafði ekki virt mig viðlits síðan og þótt ég væri svona fyrir siðsemissakir orðin ástfangin af honum (maður kyssir ekki einhvern sem maður er ekkert hrifinn af) og hefði hann grunaðan um að hafa aðeins verið að æfa sig á mér, gat ég ekki almennilega erft það við hann. Skildi það bara svo vel. Halda áfram að lesa
Strokur
Dönskukennarinn þekkir mig ekki. Ég hefði heldur ekki þekkt hann nema af því að ég átti von á honum hér en ég má til með að pína hann aðeins.
-Ég er Skellibjallan, segi ég en það viðurnefni notaði hann alltaf um mig og stöku sinnum um nokkrar aðrar. Hann kveikir ekki. Halda áfram að lesa
Högg
Smíða bát með leynivini mínum úr barnaskóla. Andans fley. Hann stýrir verkinu, ég ber lím á trékubbana en hann neglir.
Birta: Taktu hamarinn af honum!
Eva: Í guðsbænum láttu mig nú í friði. Ég er að reyna að leika við hann Halla Gulla og þetta er fínt svona.
Birta: Þú getur alveg svissað hlutverkunum án þess að hann fatti það.
Eva: Já áreiðanlega, en til hvers? Hann ræður alveg við þetta, áreiðanlega betur en ég. Halda áfram að lesa
Aldarfjórðungur liðinn
Bekkjarmót.
Eitthvað svo notalegt að koma aftur hingað í gamla heimavistarskólann minn. Heyri raddir að innan og ber strax kennsl á Dóru. Þær eru þrjár sem eru komnar á undan mér og fleiri stelpur víst ekki væntanlegar. Fyrir utan fullorðinsdrættina í andlitinu hafa þær lítið breyst. Halda áfram að lesa