5 Missed calls, 3 sms.
Samviskubitið grípur mig. Ekki gagnvart þér, heldur gagnvart henni.
-Það bitnar á mér þegar þú svarar ekki símanum, sagði hún. Ég bað hana ekki að skýra það nánar, sá fyrir mér að þú yrðir fjarrænn og eirðarlaus. Fokkitt, hvað er ég að velta mér upp úr því? Eins og ykkar líf bitni ekki líka á mér. Hringi samt í þig því ég er ekki grimm. Ég ætla að smíða eitthvað fram eftir og auðvitað máttu sitja hjá mér á meðan. Halda áfram að lesa
Birta: Ríðum bara.
Eva: Ertu frá þér, ég gæti orðið skotin í honum.
Birta: Þú verður skotin í öllu sem er með greindarvísitölu yfir frostmarki og kann að skeina sig. Ef þú fengir að ráða þessu ein þá svæfum við eingöngu hjá drykkfelldum framsóknarmönnum með hárbrúska út úr eyrunum. Halda áfram að lesa
-Mig langar að kyssa þig, sagði Maðurinn sem teiknar hugaróra á hafsbotni. Ég þurfti að hugsa mig aðeins um til að koma orðum að hugsun minni.
-Mér finnast kossar mjög persónulegir, sagði ég að lokum. Hann hugsaði sig um.
-Sannleikurinn er sá að mig hefur langað það í nokkra daga og þér er óhætt að taka því mjög persónulega.
Halda áfram að lesa
Helvíti að eiga frídag á sólstrandardegi og geta ekki verið úti. Mig svíður í fótleggi, axlir og andlit en tók ekki eftir því fyrr en ég fór inn.
Mig langar í félagsskap en allir sem ég þekki eru:
a) úti í sólinni, af skiljanlegum ástæðum
b) í útlöndum
c) úti á landi
d) ástfangnir
e) þunnir
Gerði tilraun til að opna búðina fyrst ég gat ekki verið úti lengur hvort sem er. Endalaust ráp túrista inn og út sem merkir að ég hef ekki frið til að lesa eða skrifa en salan er of lítil til að ég tími að eyða fríinu mínu svona. Ætla hér með að loka aftur og hanga frekar með bókina mína inni á kaffihúsi.
Á hvílíkum dögum reynir maður að sameina vinnu og sumarfrí. Sitja í hlírakjól fyrir utan búðina og pakka rúnasteinum eða lesa bók. Stundum kemur Sjoppmundur hlaupandi yfir götuna með ís handa mér. Það finnst mér fallegt af honum. Ís og hlírakjóll samræmast kannski ekki ímynd nornarinnar en mér er alveg sama því ég hef tekið örlítinn lit síðustu daga og það þykir mér nú skemmtilegt. Halda áfram að lesa
Hér er skemmtilegur leikur fyrir þá sem hafa gaman af að koma fólki í uppnám. Hann er mjög einfaldur og krefst hvorki innsæis, gáfna, þekkingar né leiklistarhæfileika. Það eina sem þú þarft að gera er að segja eina setningu sem byrjar á „ég trúi nú bara ekki á…“ og svo eitt af geðbólguorðunum 10. Engu máli skiptir hvort þú segir þetta afsakandi, í trúnaðartón, blátt áfram eða frekjulega eða hvort augnaráðið er yfirvegað, ósvífið, þreytulegt eða geislandi af djúpri visku; viðmælandinn MUN sleppa sér í geðbólgu og reyna að koma fyrir þig vitinu með misgáfulegum fyrirlestrum.
Ég hef prófað ýmis orð og komist að raun um að þau vekja mishörð viðbrögð. Það þykir t.d. skrýtið og jafnvel ótrúlegt að trúa ekki á Jesús en það er þó sjaldnast álitið merki um að ég sé mjög geðveik eða jafnvel hættuleg. Það sleppur líka að trúa ekki á andaglas en Almáttugur, Óðinn og allir djöflarnir forði þeim sem trúir ekki á anda hinna framliðnu. Reynsla mín hingað til er sú að geðbólguorðin séu þessi 10:
-Gvuð
-Fyrri líf
-Eftirlíf
-Skyggnigáfu
-Anda hinna framliðnu
-Meðfæddan kærleika mannsins
-Yfirnáttúru
-Dularöfl
-Árulestur
-Alheimsljósið
Í dag fann ég eitt geðbólguorð til viðbótar og gott ef það er ekki áhrifameira en öll hin samanlagt. Ég prófaði að segja viðskiptavini að ég tryði ekki á orku. Það er reyndar haugalygi, ég trúi alveg á orku en ég trúi því ekki að það sé hægt að „jafna orkuflæði líkamans“ (hvað sem það nú merkir) með því að bera á sér stein eða annan grip.
Ég mun aldrei aftur leggja það á lítið barn að hafa yfir jafn magnaða farartálmaþulu í áheyrn foreldranna en ég er allavega búin að finna ráð til að tryggja mér félagsskap um alla framtíð.
Á morgun ætla ég að prófa að segja „ég trúi nú bara ekki á vísindin.“
-Af hverju pantarðu ekki bara flugfar og drífur þig? spurði hún.
-Vegna þess að ég á ekki fyrir ferðinni, svaraði ég.
-Þú átt kort.
-Já og ef þyrfti ekki að borga það sem maður tekur út af því myndi ég eflaust nota það.
-Kommon, þig dauðlangar. Þú galdrar bara pening þegar þú kemur heim.
Halda áfram að lesa
-Ég bið að heilsa litlu systkinum mínum, sagði pilturinn, þegar var komið á hreint að hann gæti ekki komið í heimsókn með svo stuttum fyrirvara, þar sem móðir jörð þyrfti að leggja sig. (Það er náttúrulega ekki hægt að leggja sig með föður og son í hrókasamræðum í eldhúsinu.)
Halda áfram að lesa
-Losti er bara rangnefni. Það fer í taugarnar á mér þegar fólk tengir Kenndina við losta af því að orðið sjálft degraderar hana. Ég hef ekkert á móti losta en þetta er bara eitthvað allt annað. Ást kannski eða leikur að trausti. Allavega ekki losti. Kannski blæti?
-Nei, enn síður blæti. Blæti er það sem maður blótar eða dýrkar. Halda áfram að lesa
Af og til fæ ég þá grillu í höfuðið að ég yrði hamingjusamari ef mér tækist að safna brjóstum. Þegar það gengur ekki upp dettur mér stundum í hug að safna fyrir brjóstum. Ég held að Viktoría sé með sama syndromið. Sem betur fer er ég ekki eins rík og hún.
Það var farið að hvarfla að mér að Pokurinn hefði svikið mig og að ég þyrfti að sitja uppi með mína sálarlufsu sjálf.
Mig grunaði reyndar að ég þyrfti að útvega eitthvað til viðbótar við sálina (enda er hún ekki sérlega eiguleg) til að koma honum í stuð en ég vissi ekki almennilega hvað það ætti að vera. Nú er það loksins komið á hreint. Halda áfram að lesa
Frjádagur enn og aftur á heimsbjörgunarbuxunum (það eru köflóttar náttbuxur en slík múndering ku víst afar hentug til byltinga af ýmsum toga) og búinn að koma sér fyrir í sveitarsælunni ásamt dömunni og mannætupotti. Ég er því aftur ein á Vesturgötunni og þótt sé yndislegt að hafa félagsskap, verð ég að játa að of mikið drasl í of litlu rými dregur dálítið úr kátínu minni til lengdar.
Halda áfram að lesa
-Þið sjúklingar. Sagði hún það já? Kemur ekki á óvart. Við lifum í svo heilbrigðu samfélagi sjáðu til. Getur þú annars sagt mér hvað er svona sjúkt við að langa til að finna að maður geti treyst einhverjum fullkomlega? sagði Ljúflingur. Halda áfram að lesa
-Skil ég rétt að þú sért sátt við þetta fyrirkomulag eins og það er, en hafir áhyggjur af því að ég taki upp á því að gera meiri kröfur? spurði ég.
-Já, ég get ekki neitað því. Þú virðist vilja meira. Svo hef ég líka velt því fyrir mér hvernig þetta yrði ef við eignuðumst barn.
-Ég held að þú þurfir ekki að hafa neinar áhyggjur af því. Hann vill ekkert eignast barn með þér, sagði ég. Halda áfram að lesa
Mig langar bara að tala við þig, ég ætla ekki að biðja þig að hætta að hitta hann og ég ætla ekki vera með nein leiðindi, sagði hún og þar sem málið kom henni við og þar sem kaffihús eru orðin reyklaus, samþykkti ég að hitta hana þótt mér væri það lítið tilhlökkunarefni. Halda áfram að lesa
Frjádagur og frú eru að undirbúa krossferð gegn stóriðju og fara héðan á föstudaginn. Lærlingurinn kom heim frá Ítalíu í gær og ég er dauðfegin að þurfa ekki að vera hér ein allan daginn á meðan þau bjarga heiminum. Eins og ég er annars lítt mannelsk, þá hættir mér til að deyja úr leiðindum ef ég hef ekki félagsskap.
Það er annars athyglisvert að náin tengsl skuli nánast alltaf vera skilgreind út frá fjölskylduböndum eða kynlífi. Rétt eins og ekkert vitrænt geti komið út úr samskiptum nema maður sulli blóði eða sæði saman við og búi svo til karla og kerlingar úr deiginu. Halda áfram að lesa
Situr klofvega ofan á mér, hlæjandi og heldur úlnliðum mínum við axlirnar.
-Ég gæti kitlað þig.
-Þú vogar þér ekki!
-Ég gæti það. Ég er sterkari en þú.
-Virkilega? Halda áfram að lesa
Já, ég ætla líka að vera búin að horfa á heila seríu af einhverjum góðum afþreyingarþáttum. Kannski Boston Leagal. Ég hef ekki horft á heila seríu af neinu heiladrepandi síðan ég lagðist í viku törn af Friends vegna illrar mixtúru af óhamingju, hálsbólgu og bílleysi í janúar árið 2000. Ætla samt að hafa geðslegri forsendur í þetta sinn.
Þann 1. júlí 2017 verð ég:
-Nógu rík til að ráða fólk í öll verk sem mig langar ekki beinlínis að vinna sjálf.
-Með sömu fituprósentu og í dag.
-Amma (að vísu fær það plan dræmar undirtektir hjá niðjum vorum en ef fortölur duga ekki má alltaf nota gamla, góða húsráðið, að leita uppi smokkasafn heimilisins og leggja á það títuprjónsálög.)
-Hætt að tárast af væmni (ég þoli ekki þennan veikleika hjá sjálfri mér).
-Ennþá gift manninum sem ég giftist sumarið 2008. (Þar sem doktorsnefnan hefur jafnan tekið bónorðum mínum heldur fálega, reikna ég með að beina kröftum mínum heldur að karli einum kankvísum. Hver hann verður veit nú enginn og þá síst hann sjálfur en ástæða er til að ætla að hann verði góður við konuna sína.
-Búin að verja a.m.k. 3 mánuðum við hjálparstörf á stríðshrjáðu svæði.
-Óþolandi hamingjusöm.