Ekki volgt, blautt og guðdómlegt -ekki enn amk

Ég lofaði volgu blautbloggi ef ég fengi rök en eitthvað hefur gredda lesenda legið í láginni.

Mikið er ég farin að hlakka til að komast í frí. Alexander er í síðara sumarfríinu sínu núna svo ég er alveg bundin yfir búðinni. Ég er orðin mjög þreytt, ekki af því að sé svo brjálað að gera heldur af tilbreytingarleysi. Það er ekki hollt að búa á vinnustaðnum.

En þetta stendur til bóta. Ég flyt um mánaðamótin og fer svo út að hitta Pysjuna mína í ágúst. Eða Lundann minn öllu heldur. Hann er, held ég, skriðinn úr holunni. Þegar ég kem aftur verður Drengurinn sem fyllir æðar mínar af Endorfíni fluttur til fyrirheitna landsins og Byltingin að lesa anarkistabókmenntir á dagpeningum í boði ríkisins. Miðað við hans lífsstíl mun hann snúa þaðan auðugur maður og giskið bara á hvaða hreyfingu hann mun gefa dagpeningana sína. Múhahahaha!

Sætt

Einu sinni átti ég kærasta í nokkrar vikur. Hann sleit sambandinu af því að hann ætlaði að verða svo mikill vísindamaður og það er víst ekki hægt ef kærastan manns á börn. Sagði mamma hans.

Í morgun rakst ég á hann fyrir tilviljun. Hann er kennari úti á landi.

 

Brúðkaup í fjölskyldunni

Í dag ætlar systir mín að giftast manninum sínum en þau hafa nú lifað í synd í 12 ár.
Til lukku með það og góða skemmtun í partýinu. Vonandi fáið þið fínt veður en það er víst fullseint að óska ykkur margra barna eða margra gæludýra. Ég óska þess allavega að hjónaband ykkar endist ennþá lengur en óvígða sambúðin og þið verðið rík og hamingjusöm.

Mér finnst voða skrýtið að giftast eftir margra ára sambúð með barnauppeldi og öllu tilheyrandi. Dálítið eins og að ættleiða barnið sitt. Ennþá undarlegri finnst mér sá ameríski siður að endurgiftast. Eins og hafi verið virkilegt vafamál að fólknu væri alvara í fyrra skiptið. Mér finnst margt skrýtið sem öðrum finnst rökrétt. Eða kannski finnst öðru fólki skrýtið að vilja endilega hafa allt rökrétt.

Gott’á’ðau

Ég játa; sjúklega og illskiljanlega reiði í garð allra virkra alkóhólista og annarra fíkla. Andúð mín á tegundinni ristir dýpra en hatur mitt á ríkisstjórn Bandaríkjanna og lyktin af rotnandi mangóávexti samanlagt. Mér finnst það í raun ekki slæmt en ég er ósátt við að finna ekki röklegar skýringar á þessum hörðu viðbrögðum mínum við því sem flestir aðrir virðast líta á sem hversdagslegt bögg fremur en hreinræktaða illsku. Halda áfram að lesa

Safi

-Má ekki bjóða þér eitthvað vatnslosandi? spurði Maðurinn sem teiknar hugaróra á hafsbotni og rétti mér glas með drykk sem er jafnvel rauðari en varir málfræðikennarans með hljóðvarpablætið.
-Veistu að það sem þú ert að bjóða mér er uppistöðuefni í ástarelexír? sagði ég. Hann þvertók fyrir að hafa vitað það.

Vatnslosandi er kannski ekki það æskilegasta fyrir svefninn. Við sættumst á flóaða mjólk með hunangi.
Ég svaf mjög vel í nótt.

Ef

5 Missed calls, 3 sms.

Samviskubitið grípur mig. Ekki gagnvart þér, heldur gagnvart henni.
-Það bitnar á mér þegar þú svarar ekki símanum, sagði hún. Ég bað hana ekki að skýra það nánar, sá fyrir mér að þú yrðir fjarrænn og eirðarlaus. Fokkitt, hvað er ég að velta mér upp úr því? Eins og ykkar líf bitni ekki líka á mér. Hringi samt í þig því ég er ekki grimm. Ég ætla að smíða eitthvað fram eftir og auðvitað máttu sitja hjá mér á meðan. Halda áfram að lesa

Sushi

-Mig langar að kyssa þig, sagði Maðurinn sem teiknar hugaróra á hafsbotni. Ég þurfti að hugsa mig aðeins um til að koma orðum að hugsun minni.
-Mér finnast kossar mjög persónulegir, sagði ég að lokum. Hann hugsaði sig um.
-Sannleikurinn er sá að mig hefur langað það í nokkra daga og þér er óhætt að taka því mjög persónulega.
Halda áfram að lesa

Gremj!

Helvíti að eiga frídag á sólstrandardegi og geta ekki verið úti. Mig svíður í fótleggi, axlir og andlit en tók ekki eftir því fyrr en ég fór inn.

Mig langar í félagsskap en allir sem ég þekki eru:
a) úti í sólinni, af skiljanlegum ástæðum
b) í útlöndum
c) úti á landi
d) ástfangnir
e) þunnir

Gerði tilraun til að opna búðina fyrst ég gat ekki verið úti lengur hvort sem er. Endalaust ráp túrista inn og út sem merkir að ég hef ekki frið til að lesa eða skrifa en salan er of lítil til að ég tími að eyða fríinu mínu svona. Ætla hér með að loka aftur og hanga frekar með bókina mína inni á kaffihúsi.

Sumar

Á hvílíkum dögum reynir maður að sameina vinnu og sumarfrí. Sitja í hlírakjól fyrir utan búðina og pakka rúnasteinum eða lesa bók. Stundum kemur Sjoppmundur hlaupandi yfir götuna með ís handa mér. Það finnst mér fallegt af honum. Ís og hlírakjóll samræmast kannski ekki ímynd nornarinnar en mér er alveg sama því ég hef tekið örlítinn lit síðustu daga og það þykir mér nú skemmtilegt. Halda áfram að lesa

Ellefta geðorðið

Hér er skemmtilegur leikur fyrir þá sem hafa gaman af að koma fólki í uppnám. Hann er mjög einfaldur og krefst hvorki innsæis, gáfna, þekkingar né leiklistarhæfileika. Það eina sem þú þarft að gera er að segja eina setningu sem byrjar á „ég trúi nú bara ekki á…“ og svo eitt af geðbólguorðunum 10. Engu máli skiptir hvort þú segir þetta afsakandi, í trúnaðartón, blátt áfram eða frekjulega eða hvort augnaráðið er yfirvegað, ósvífið, þreytulegt eða geislandi af djúpri visku; viðmælandinn MUN sleppa sér í geðbólgu og reyna að koma fyrir þig vitinu með misgáfulegum fyrirlestrum.

Ég hef prófað ýmis orð og komist að raun um að þau vekja mishörð viðbrögð. Það þykir t.d. skrýtið og jafnvel ótrúlegt að trúa ekki á Jesús en það er þó sjaldnast álitið merki um að ég sé mjög geðveik eða jafnvel hættuleg. Það sleppur líka að trúa ekki á andaglas en Almáttugur, Óðinn og allir djöflarnir forði þeim sem trúir ekki á anda hinna framliðnu. Reynsla mín hingað til er sú að geðbólguorðin séu þessi 10:

-Gvuð
-Fyrri líf
-Eftirlíf
-Skyggnigáfu
-Anda hinna framliðnu
-Meðfæddan kærleika mannsins
-Yfirnáttúru
-Dularöfl
-Árulestur
-Alheimsljósið

Í dag fann ég eitt geðbólguorð til viðbótar og gott ef það er ekki áhrifameira en öll hin samanlagt. Ég prófaði að segja viðskiptavini að ég tryði ekki á orku. Það er reyndar haugalygi, ég trúi alveg á orku en ég trúi því ekki að það sé hægt að „jafna orkuflæði líkamans“ (hvað sem það nú merkir) með því að bera á sér stein eða annan grip.

Ég mun aldrei aftur leggja það á lítið barn að hafa yfir jafn magnaða farartálmaþulu í áheyrn foreldranna en ég er allavega búin að finna ráð til að tryggja mér félagsskap um alla framtíð.

Á morgun ætla ég að prófa að segja „ég trúi nú bara ekki á vísindin.“

 

Synd mannsins í heiminum

-Losti er bara rangnefni. Það fer í taugarnar á mér þegar fólk tengir Kenndina við losta af því að orðið sjálft degraderar hana. Ég hef ekkert á móti losta en þetta er bara eitthvað allt annað. Ást kannski eða leikur að trausti. Allavega ekki losti. Kannski blæti?
-Nei, enn síður blæti. Blæti er það sem maður blótar eða dýrkar. Halda áfram að lesa

Og spunahjólið snýst

Það var farið að hvarfla að mér að Pokurinn hefði svikið mig og að ég þyrfti að sitja uppi með mína sálarlufsu sjálf.
Mig grunaði reyndar að ég þyrfti að útvega eitthvað til viðbótar við sálina (enda er hún ekki sérlega eiguleg) til að koma honum í stuð en ég vissi ekki almennilega hvað það ætti að vera. Nú er það loksins komið á hreint. Halda áfram að lesa

Jamm dagsins

Frjádagur enn og aftur á heimsbjörgunarbuxunum (það eru köflóttar náttbuxur en slík múndering ku víst afar hentug til byltinga af ýmsum toga) og búinn að koma sér fyrir í sveitarsælunni ásamt dömunni og mannætupotti. Ég er því aftur ein á Vesturgötunni og þótt sé yndislegt að hafa félagsskap, verð ég að játa að of mikið drasl í of litlu rými dregur dálítið úr kátínu minni til lengdar.
Halda áfram að lesa