Þegar maður hættir að hafa áhyggjur af því að hlutirnir gerist annaðhvort of hratt eða of hægt, gerist allt á hæfilegum hraða.
Greinasafn eftir:
Lofthræðsla
Ég hef aldrei séð þyrlu í návígi áður. Hvað þá stjórnbúnaðinn. Þetta eru varla færri en 60 takkar og mælar. Ég þorna upp í kokinu bara af því að horfa á þá. Trúi ekki því sem ég veit, að þessir hrærivélarspaðar geti lyft svona stóru tæki upp í háloftin. Eðlisfræðin er mun ótrúverðugri en galdur. Halda áfram að lesa
Mús
-Ég man sjaldan drauma en mig dreymdi mús í nótt, sagði hann. Ég fékk snöggan sting í hjartað, slíkur draumur hlaut að hafa merkingu en hún gat verið tvíræð.
-Varstu hræddur við hana? spurði ég.
-Nei, alls ekki. Hún var lítil og sæt og kúrði í hreiðri, sagði hann. Halda áfram að lesa
Allt í lagi
Í fyrradag reiknaði ég fastlega með að vera orðin geðdeildarmatur um helgina. Í dag er allt í lagi. Samt er ég ekkert „hætt þessari vitleysu“ og búin að finna mér fallegan fávita til að sódómast með. Það er alveg með ólíkindum hvað manni gengur miklu betur að glíma við geðbólgur ef maður á kærasta sem hegðar sér ekki eins og fáviti. Halda áfram að lesa
Út yfir gröf og dauða
-Geturðu talað við dáið fólk? spurði stúlkan áhugasöm.
-Ég nenni nú ekki einu sinni að tala við lifandi fólk. Af hverju ætti ég að vilja tala við þá sem eru dánir? sagði ég.
-Bara til að gá hvað þeir segja, sagði hún. Halda áfram að lesa
Grýla
Grýlan er brostin á fyrir alvöru. Svefntruflanir, flökurleiki, máttleysi, magaverkir, vöðvabólga, sinadráttur og nætursviti. Ég naga neglurnar, þamba mjólk, verður ekkert úr verki, forðast óþægileg viðfangsefni, fæ skjálftaköst í hvert sinn sem síminn hringir. Ef þetta versnar verð ég lögst í grátköst um helgina. Halda áfram að lesa
Bílkynhneigð
Um daginn varð mér það á að missa út úr mér nokkuð sem ég gerði mér enga grein fyrir að hljómaði sem töfraþula í eyrum sonar míns. „Pegasus á svona bíl“, þannig hljómar hið heilaga orð. Hann hefur hreinlega ekki látið mig í friði síðan.
-Fokk nei, ég trúi þér ekki!
-Ertu viss um að hann eigi hana sjálfur?
-Er hún ekta? Ertu viss um að það sé ekki bara eitthvað drasl með svipað útlit?
-Er ryð í henni?
-Er hann með hana í almennilegum bílskúr? Halda áfram að lesa
Morðgátukvöld
Frumkvöðlakonur spila ekki endilega eftir reglunum eins og sannaðist í morðgátuferðinni um helgina. Lögfræðingurinn var orðinn fremur ráðvilltur á svip þegar hann sat óvænt uppi með lík, sem engan veginn passaði inn í söguþráðinn og einn þátttakenda lá eins og ormur á gulli á hlut sem gegndi stóru hlutverki í lausn gátunnar. Halda áfram að lesa
Furumflumm
-Bíddu. Það er hvasst, ég skal halda hurðinni, sagði hann og snaraðist út úr bílnum.
-Eða móðgastu nokkuð þótt ég opni fyrir þig og svoleiðis? spurði hann svo en virtist ekki hafa sérstakar áhyggjur af því. Meira svona eins og hann væri að spyrja fyrir kurteisis sakir. Halda áfram að lesa
Kátt í höllinni
Ógnvaldur grunnildanna fær að vera hér áfram.
Ég þarf að fara að æfa mig í kranaklifri.
Ástarbréf
Æ, bróðir minn litli.
Heldurðu virkilega að ég viti ekki að þú ert að fylgjast með mér?
Þú sem veist hvað ég er logandi hrædd við stóra bróður, hélstu í alvöru að ég tæki eftir neinu óvenjulegu? Eða að ég fyndi ekki einhvern klárari en þig sem fengi botn í málið fyrir mig? Ég verð að viðurkenna að ég er ofurlítið impóneruð yfir því að þú skulir fara svona að, það hlýtur að hafa kostað nokkra fyrirhöfn en sjálfs þín vegna ættirðu samt að ganga inn um aðaldyrnar næst.
Ég veit hvað þú ert að hugsa og það er rökrétt, því eins og ég hef áður sagt þér eru hlutirnir oftast nákvæmlega eins og þeir líta út fyrir að vera. Málið er að sálarlíf fólks er bara ekki alltaf rökrétt og þú verður að horfa á heildarmyndina ef þú ætlar að fá rétta niðurstöðu.
Ég er ekkert búin að yfirgefa þig yndið mitt. Ég þurfti bara nokkurra vikna frið til að sætta mig við það sem ég þoli ekki.
Ekki bíó
Fólk í Hollywoodmyndum getur grátið fallega. Líka stjórnmálamenn sem þurfa að biðjast afsökunar. Tár blikandi á hvarmi. Fallega, nánast tignarlega. Fínlegar viprur kringum munnvikin vekja þessa viðkvæmnislegu samúð með öllu sem grætur, kannski hlýju, huggunarhvöt eða verndarþrá en ekki tilfinningu um vanmátt og ráðleysi. Grátandinn fellur að öxl huggarans í tilfinningalegri uppgjöf og sefast. Halda áfram að lesa
Að vera í náttfötum
Hann tók mig í fangið og bar mig inn á yfirbyggðan skeiðvöllinn, sposkur að vanda. Ég gróf andlitið ofan í koddann hans, hlustaði á vatnið renna inni á baðherberginu og reyndi að hundsa rausið í Birtu, bak við augnlokin. Halda áfram að lesa
Koss
Birta: Þú skelfur gungan þín.
Eva: Viltu láta mig í friði í smástund. Ég er að reyna að … ég ég veit það ekki, tengja eða eitthvað svoleiðis.
Birta: Ég skal sjá um að tengja. Ég verð örugglega sneggri að því en þú.
Eva: Nei. Þú aftengir. Það er einmitt það sem þú gerir. Manstu eftir manninum sem sagði að ég væri með svarthol í sálinni? Það er það sem gerist þegar þú færð að ráða.
Halda áfram að lesa
Um biturð
Elsku stelpan. Með því að láta aðra segja þér hvað er viðeigandi að skrifa og hvað ekki, gefurðu þeim sömu vald yfir þér. Þú mátt skrifa hvað sem þér sýnist um sjálfa þig og þitt sálarlíf. Álit annarra á fullkomlega eðlilegum tilfinningum segir ekkert um þig og fullkomlega eðlilegar tilfinningar segja ekkert annað en að þú sért fullkomlega eðlileg. Hvers vegna í fjandanum er biturð svona mikið tabú? Halda áfram að lesa
Eymd dagsins
Menningarlíf mitt er í rúst. Ég hef mjög lítið farið í bíó, ekkert séð í leikhúsunum þetta haustið, og ekki farið á eina einustu tónleika á árinu, trúið þið því? Ég hef séð tvo þætti af House en annars horfi ég ekkert á sjónvarp nema Kastljósið þá sjaldan að ég er heima. Ég hef varla lifað neinu félagslífi heldur, ekki einu sinni haldið matarboð nema einu sinni síðan ég flutti inn í Mávahlíðina. Ég fór að vísu á bekkjarmót, góðu heilli, spilaði eitt skabbl við Pegasus og er að fara í morðgátuferð með Auði um næstu helgi en annars lítur út fyrir töluverða kvöldvinnu næstu vikur. Halda áfram að lesa
Ég hef ekkert notað facebook sjálf en nokkrir af vinum mínum og kunningjum hafa gefið mér aðgang að síðunum sínum. Það er út af fyrir sig gaman að fá að sjá myndir úr daglegu lífi fólks sem manni líkar vel við. Mér finnst aftur á móti mjög einkennilegt þegar fólk sem ég hef aldrei séð eða talað við og veit nákvæmlega ekkert um, er að skrá mig sem „vin“ á facebook. Ég gæti skilið það ef þetta væru listamenn að reyna að vekja athygli á stórkostlegum ljósmyndum, eða einhver að leita að týndum vini en þetta eru bara venjulegar myndir af vinum og fjölskyldu viðkomandi. Af hverju ætti ég að hafa áhuga á fjölskyldu- og partýmyndum fólks sem ég þekki ekkert og af hverju vill þetta fólk endilega að ég skoði þær?
Sannleikann
-Koníak? spurði Pegasus og þótt koníak hljómi eins og eitthvað virkilega rétt í bland við arineld og klassíska tónlist, verð ég að játa á mig slíkt menningarleysi að þykja koníak í skársta falli innbyrðanlegt sem fylling í konfektmola. Auk þess var ég á bíl og ætlaði ekki að gista.
Halda áfram að lesa
Hver var Pegasus?
-Hver er Pegasus?
-Pegasus var vængjaður hestur. Musurnar áttu hann, skáldgyðjurnar.
-Láttu ekki svona. Fannstu þér bara nýja musu eða áttu kærasta?
-Neeeei…
-Ne EEEEi? Hvað áttu við? Þú ert allavega eitthvað að slá þér upp? Halda áfram að lesa
Galdr
Það eru ekki örlög mín að verða blönk. Mammon er búinn að finna fullt af peningum handa mér. Vííííí!
Það sem hægt er að gera með einni hrafnskló, það er með ólíkindum. Og ég sem hélt að þetta yrði svo erfiður mánuður. Ég sá jafnvel fram á að lenda í smávægilegum vanskilum og var farið að svíða í nískupúkann undan tilhugsuninni um dráttarvexti. Það er semsé ekki á dagskránni.
Galdur virkar. Í hvert einasta sinn. Yfirleitt samt ekki svona rosalega fljótt og vel. Þessir peningar komu bara eins og utan úr geimnum, ég átti engan veginn von á þeim. Ég er svo órtúlega heppin að stundum held ég að ég hljóti að vera að ljúga því.