Því betur sem ég kynnist heiminum, finnst mér trú og trúmenn vera stærra samfélagsvandamál. Á okkar frelsistímum er samt sem áður varla hægt að hreyfa sig án þess að Gvuð reki fokkjúputtann upp í rassgatið á manni. Heimsvaldastefnan byggir á trúhneigð almúgans og hinn langi fingur Gvuðs er ennþá, á Íslandi árið 2007 að pota í kynhegðun okkar.
Greinasafn eftir:
Svo fagurt klof
Svara
Ég hef löngum dáðst að þeirri ráðsnilld að banna einkadans á sama tíma og vændi er lögleitt en forsendur bannsins eru væntanlega þær að þess kyns stríplirí gæti leitt af sér löglegt athæfi. Tvískinnungurinn virðist ekki eiga sér nein landamæri þegar kyn og klám er annars vegar. Halda áfram að lesa
Tilfinningaklám
Ég hef oft heyrt það viðhorf að klámmyndaáhorf sé skaðlegt og þá einkum ungum karlmönnum, þar sem sú mynd sem dregin er upp af samskiptum kynjanna í slíkum kvikmyndum sé fjarri veruleikanum og ali af sér kvenfyrirlitningu og röng viðhorf til kynlífs.
Hóran er komin!
Hvað eiga þjóðhöfðingjar, kvikmyndastjörnur, mótmælendur og vændiskonur sameiginlegt? Halda áfram að lesa
Loðinn femínismi
Mér skilst að klofháratæting sé einkar andfeminiskur verknaður. Svona eitthvað í líkingu við að reyra fætur ómálga barna. Með því að fjarlægja kynhár séu konur að reyna að líkjast smástelpum en það ku víst verka einkar vel á karlpeninginn. Líklega er hrifning mín á skegglausum körlum á sama hátt merki um dulvitaða barnagirnd. Halda áfram að lesa
Er ekki árið 2007?
Eins og strákurinn í unglingamiðuðu auglýsingum sparisjóðanna er skemmtilega skeleggur, þá slær það mig dálítið illa að sjá hvað staðalmyndir kynjanna virðast ennþá sterkar. Strákurinn hefur orðið, stelpan kinkar kolli til samþykkis en sýnir engin merki um frumkvæði eða sjálfstæðan karakter. Hún er meira svona til skrauts.
Merkilegt annars frjálslyndið okkar Íslendinga. Víða erlendis eru svona auglýsingar sem höfða beint til barna og unglinga bannaðar.
Er klofið á mér vísun í barnaklám?
Þegar almenningur vaknar til vitundar um skaðleg skilaboð fjölmiðla, er jafnan stutt í móðursýkina. Í gærkvöld hitti ég nokkrar ágætar konur á kaffihúsi og haldið ekki að klámvæðingin ógurlega hafi borist í tal. Við vorum allar sammála um að barnaklám væri ógeðfelld hugmynd en hinsvegar sýndist sitt hverri um hvað ætti að skilgreinast sem barnaklám. Af öllum þeim staðhæfingum sem komu fram um klám og kynlífsvæðingu, dreg þó mest í efa þá athyglisverðu hugmynd að það sé „vísun í barnaklám“ að fjarlægja kynhár.
Fermingarklám
Skilaboð klámframleiðenda til ungra stúlkna:
-Ef þú ert flott og vilt fá staðfest að þú sért sexý, skaltu brosa þegar þér er boðið að koka sköndul á stærð við ljósastaur, láta herskara ljótra karla riðlast á þér, beygja þig fram og biðja um meira.
-Ef þú ert ekki flott en vilt gjarnan vera sexý samt, skaltu brosa þegar þér er boðið að koka sköndul á stærð við ljósastaur, láta herskara ljótra karla riðlast á þér, beygja þig fram og biðja um meira.
-Kynþokkafullar konur eru til í ALLT, ALLTAF með ÖLLUM:
Það sem málið snýst um
Í gær fékk ég bréf þar sem ég var beðin að skýra frekar afstöðu mína til kláms. Bréfritari (sem ég þekki ekki) segist sjá í mér feminista og er undrandi á því umburðarlyndi sem ég virðist hafa gagnvart þessum ógeðfellda iðnaði.
Björgum Jóni Gnarr
Svei okkar samfélagi sem hlutgerir lifandi manneskjur, jafnvel heilu samfélagshópana.