Ég hafði hugsað mér að hefja nýtt ár á miklu ofvirknikasti enda búina að hvíla mig meira en nóg. Ætaði að smíða 40 vansnema, lakka búðargólfið, búa til nýjan lager (allt mitt handverk seldist upp fyrir jól) breyta 2 kg af skvapi í vöðva og koma íbúðinni á sölu. Halda áfram að lesa →

Spurt er:
Hversvegna vilja konur endilega eignast maka? Halda áfram að lesa →

Einhleypar konur á mínum aldri eru ýmist í ástarsorg, að bíða eftir að draumaprinsinn sýni þeim áhuga eða komnar með krónískt ógeð á kalkyninu. Það heyrir til algerra undantekninga ef einhleyp kona er ekki að glíma við einhver strákaissjú og þær undantekningar eru skápalessur, báðar. Halda áfram að lesa →

Vinkona mín átti einu sinni tengdamóður sem var mjög góð kona. Stundum of góð. Allavega áttaði vinkona mín sig á því hvað blessaðri konunni hlaut að líða illa í góðmennsku sinni, þegar barn sem hún þekkti ekki og hafði aldrei séð, hringdi í hana og þakkaði fyrir fermingargjöfina. Vinkona mín kom af fjöllum. Þetta var frænka mannsins hennar, hann hafði ekki séð hana síðan hún ver tveggja ára og vinkona mín aldrei. Þeim var boðið í fermingarveisluna hennar úti á landi. Hvorugt þeirra taldi þennan útskriftardag ókunnugrar telpu úr Þjóðkirkjunni, nógu mikilvægan til að taka þriggja daga frí og útvega gistingu úti í hundsrassi og auk þess voru þau frekar blönk. Þau ákváðu að senda skeyti og láta þar við sitja. Halda áfram að lesa →

Stelpugreyið, sagði hann samúðarfullur, hana langar svo að vera listamaður en hefur bara ekkert í það nema innistæðulaust sjálfsálit og afburða gáfur. Og það versta er að hún er svo vitlaus að halda að hún komist eitthvert á því.

Það er ekki hægt að vera hamingjusamur án ástar. Sama þótt þú lærir allar sjálfshjálparbækur veraldar utan að. Trúið mér, þær ljúga. Ef fólk væri hamingjusamt án ástar, væru allir einhleypir, því það er vissulega þægilegra og einfaldara líf. Ég endurtek, það er ekki hægt að vera hamingjusamur án ástar. Samt er reyndar alveg hægt að vera einhleypur án þess að visna upp af óhamingju. Það er ekkert auðvelt en það er hægt. Það er hægt að elska og vera elskaður þótt maður sé einhleypur. Ekki almennilega en samt nógu mikið til að lifa af. Halda áfram að lesa →

Áður en ég fór í jólafrí sagði ég Búðarsveininum að ég ætlaði að nota tækifærið og taka út öll veikindi sem mætti búast við næsta árið fyrst ég væri heima í afslöppun hvort sem væri. Ég veiktist þó ekki fyrr en í gær og er búin að vera eins og draugur í dag. Hnerrandi draugur með hálsbólgu. Druslaðist ekki í vinnuna fyrr en um 11 leytið. Við Anna vorum búnar að plana skrabblkvöld en ég ákvað að fara frekar heim í bælið og ná þessu úr mér.

Fullt tungl í dag. Ég eyddi einu símanúmerinu enn úr gemsanum mínum. Það er ótrúlega árangursríkur smágaldur sem útheimtir hvorki þekkingu né viljastyrk.

-Þegar maður er frávik skiptir máli að einhver skilji mann. Þú skilur mig betur en nokkur annar. Allavega hefur enginn verið jafn góður við mig og þú.
-Næs að heyra skjall en ég er ekki nógu vitlaus til að kaupa það. Þú segir þetta til að styrkja jákvæða hegðun svo ég verði ennþá betri við þig, sagði hann og kímdi.
-Ég er að tala í einlægni elskan mín, og ég hef ekki einu sinni ástæðu til að skilyrða þig því nú verðum við að slíta þessu sambandi.
-Já. Þig vantar maka og ég er fyrir þér. Halda áfram að lesa →

Lauslega áætlað hef ég, á síðustu 9 dögum, troðið í minn litla skrokk tæpu kílói af kjöti, minnst 200 gr af feitum osti, hálfum lítra af rjóma og öðru eins af ís, lítra af borðvíni og 1 dl af púrtvíni, þremur lítrum af kaffi og 500 gr af súkkulaði, fyrir utan mjólk, smjörsteikt grænmeti og hvítt brauð (líka með smjöri). Lítið hefur hinsvegar farið fyrir jurtaseyði, hráu grænmeti og ávöxtum og þótt rækjur séu kannski skárri en kjöt geta þær tæpast talist heilsufæði þegar búið er að kaffæra þær í mæjonesi og sýrðum rjóma. Á þessum tíma hef ég borðað samtals eina máltíð sem er beinlínis hægt að kalla heilsusamlega. Halda áfram að lesa →

Heillaóskir í upphafi nýs árs sendi ég öllum sem eiga skilið að njóta hamingju og velgengni. Megi börn ykkar blómstra, bankareikningar ávaxtast og heilbrigði, skemmtilegheit og sköpunarkraftur einkenna líf ykkar.

Skíthælar og ógeðspöddur mega mér að sársaukalausu upplifa verulega skítt ár og fólin sem réðust á frænda strákanna minna án tilefnis, í nótt og höfuðkúpubrutu hann sér til skemmtunar vona ég að eigi eitthvað verra í vændum en íslenskt réttarkerfi býður upp á.

Annars er ég hrædd um að ég þurfi að takast á við það verkefni að brjóta niður sjálfstraust sonar míns hins karlmennskari þegar hann kemur heim úr flugeldasölunni. Sem betur fer er hann að vinna þar í dag svo ég get slakað á geðbólgunni fram eftir degi. Halda áfram að lesa →

Herragarðsdaman ætlaði úr bílnum við Klepp þegar við ókum Hauki í vinnuna í dag. Sagðist ætla í gönguferð. Eftir Sæbrautinni í roki og rigningu. Prrhfrr. Haukur hafði talað um að spítalinn væri nálægt sjónum og hún hefur líklega séð fyrir sér fagra fjöru úr íslenskri bíómynd. Ég fékk hana til að hætta við, enda var ég sjálf búin að plana gönguferð með henni og held að ég geti fullyrt að henni hafi nú þótt blysgangan mun áhugaverðari upplifun. Halda áfram að lesa →

Ég er úthvíld! Loksins! Hef sofið rúmar 70 klst frá því að ég lokaði búðinni kl 10:30 á Þoddlák. Það er hellingur. Hef ekki gert neitt sem gæti með góðu móti flokkast sem vinna síðan á jóladag, nema að elda einn grænmetisrétt, hengja upp úr tveimur þvottavélum (æxlið er ekkert að hjaðna) og fara með einn ruslapoka í Sorpu. Ég er svo hress að ég gæti hlaupið ef ég sæi ástæðu til þess. Ég ætla samt ekki að hreyfa mig fyrr en magadansnámskeiðið byrjar eftir áramót, enda hef ég ekki lagt það í vana minn að safna spiki þessa einu viku, skil ekki alveg það rugl að éta yfir sig bara af því að tíminn heitir jól. Halda áfram að lesa →

Þegar Haukur var 6-7 ára sagði hann mér, all-hneykslaður að einhverjir kjánar í skólanum héldu því fram að fólk ætti það til að hafa mök þótt það kærði sig alls ekki um fleiri börn og notaði jafnvel „asnalega blöðru“ til að koma í veg fyrir getnað. Það lá við að drengurinn sykki niður úr gólfinu af skömm þegar ég sagði honum að þessir kjánar hefðu reyndar nokkuð til síns máls en hann náði fljótt áttum og sagði:
-Ég er samt feginn að þú og pabbi eruð allavega ekki svoleiðis. Halda áfram að lesa →

Jarðfræðingurinn kemur í dag og verður hjá okkur yfir áramótin. Byltingin fer svo með henni út til Bretlands eftir áramótin til að sjá ættarsetrið og fjölskylduna áður en hann fer út í heim að leita sér frægðar og frama. Mér finnst hálfótrúlegt að sonur minn Byltingin skuli vera í tygjum við breska aðalskonu en Jarðfræðingurinn ólst upp (og býr enn) á herragarðinum sem er fyrirmyndin að Fúsastöðum í „Wind in the Willows“ og langafi hennar var kveikjan að Fúsa.

Ég er búin að tilkynna Hauki að ég óski eindregið eftir því að fá barnabörn á meðan ég er ennþá í ástandi til að vera skemmtileg amma og þrátt fyrir stutt kynni við Jarðfræðinginn, hefur hann ekki aftekið það með öllu. Nú þarf ég bara að sannfæra Jarðfræðinginn um að hún vilji hvergi búa nema á Íslandi og helst í næsta húsi við mig.