40% þeirra sem kæra nauðgun, draga kæruna til baka og ef lögregla vill samt halda rannsókn, áfram, hafna þær samvinnu. Hvernig stendur á því að þetta hlutfall er svona hátt? Eða er þetta hlutfall ekki annars hátt? Hvert er hlutfall þeirra sem falla frá kæru eða neita samvinnu í öðrum ofbeldismálum? En í þjófnaða- og fjársvikamálum? Það er eiginlega ekki hægt að draga neinar ályktanir nema sjá slíkan samanburð.
…bara svo það sé á hreinu, þá fer ég ekki fram á öfgalausa umræðu. Öfgar eru ekkert slæmar í sjálfu sér. Öfgar eru einfaldlega það sem víkur frá norminu. Öll réttlætisbarátta er álitin öfgafull þar til markmiðinu er náð. Á sínum tíma þótti það fremur öfgakennd hugmynd að konur hefðu eitthvað með kosningarétt að gera og það þurfti öllu róttækari aðgerðir en útifundi og ljóðalestur til að ná þeim merka áfanga.
Fyrir um það bil ári, las ég frétt þess efnis að 20% telpna í 9. bekk í dönskum skólum, væru í ofbeldissambandi. Ég efaðist. Halda áfram að lesa
Hvernig er símaskrá ritstýrt? Snýst það um að ákveða leturstærð eða það hvort skyndihjálparsíðurnar eru fremst eða aftast í skránni? Eru ennþá skyndihjálparsíður í símaskránni? Ég veit það ekki enda þarf ég ekki að safna pappírsbunkum á tímum internetsins. Halda áfram að lesa
Frambjóðendur til stjórnlagaþings eru 523. Karlar eru 364, konur 159.
Er feðraveldið að hindra konur í því að bjóða sig fram eða er hugsanlegt að hlutfallslega færri konur en karlar hafi áhuga á stjórnmálum?
Ég spurði um þetta á FB og fékk m.a. það svar að konur eigi erfitt með að trana sér fram og vilji ekki persónulega athygli. Það þýði alls ekki að þær hafi minni áhuga en karlar. Halda áfram að lesa
Hingað til hef ég ekki verið hrifin af hugmyndinni um kynjakvóta. Mér finnst vandamálið nefnilega ekki vera það að konur hafi ekki nóg völd, heldur hitt að karlar hafi of mikil völd. Halda áfram að lesa
Maður fæðist ekki karl, maður verður karl.
Þetta er önnur meginniðurstaða vísindakvennanna sem tóku að sér að kynjagreina rannsóknarskýrslu Alþingis á orsökum hrunsins. Halda áfram að lesa
Ég er smávaxin, ljóshærð, geng oftast í pilsi eða kjól, nota blúndur, pífur og bjarta liti (nema þegar ég er í nornargírnum). Ég finn til mín þegar karlmenn segja mér að ég sé falleg. Mér finnst móðurhlutverkið vera merkilegasta starf í heimi og eins þakklát og ég er feministum fyrir baráttu sína fyrir menntun kvenna og valkostum, tel ég að kvenfrelsishreyfingin hafi gert stór mistök með því að gefa konum þau skilaboð að kona sem kýs að vera heimavinnandi sé ósjálfstæð, metnaðarlaus, kúguð og yfirhöfuð frekar aumkunarverð. Ég fæ fiðring í hjartað þegar ég sé karlmann handleika borvél eða önnur verkfæri og finnst gott að láta karlmann leiða mig eða leggja arm yfir axlir mínar í mannmergð. Ég teikna bleika blómasveiga utan um minnislistana mína og skreyti heimili mitt með brúðum, dúkum, púðum og sætum mokkabollum. Ég reikna með að það sé þetta sem fær þá sem þekkja mig ekki til að kalla mig dúllu eða krútt. Mér líkar það stórilla.
Karlremba er lúmskt fyrirbæri. Hún kemur ekki endilega fram í fyrirlitningu á konum eða illri framkomu við þær, heldur oftar í því að karlar tala niður til okkar án þess að gera sér grein fyrir því og í fullkomlega góðri trú. Halda áfram að lesa
