Él standa aldrei lengi. En þau koma stundum nokkur í röð. Önnur hrina í kvöld og svo er það búið.

Í augnablikinu er allt eins og það á að vera. Ég er að gúlla í mig súkkulaði. Það er með vanillukremi.

Stundum er sumt alveg eins og það á að vera.

-Hversu vel þekkirðu mig?
-Giskaðu.
-Ég kom með soldið handa þér, bara svona lítið og sætt, gettu hvað.
-Hmmm? Ekki eitthvað til að hengja á spegilinn í bílnum?
-Nei.
–(Hjúkket) Þessi er erfiður. Tengist það nokkuð tölvum? Halda áfram að lesa →

Fólk þarf ekki að þekkja mig lengi eða náið til að átta sig á því að ég lifi eftir nokkrum grundvallarreglum um mannleg tengsl. Þessar reglur hljóða svo:

-Maður er manns gaman en heimurinn er fullur af góðu fólki og engin ástæða til að umgangast þá sem gera líf manns erfiðara. Halda áfram að lesa →

Maðurinn sem getur alveg sofið við hliðina á mér segir að varir mínar bragðist eins og karamellan í Lion-Bar. Vanilla eða hunang hefði kannski verið rómantískara en þar sem hann fílar Lion-Bar í ræmur er ég sátt við þann dóm.

Ég er búin að vera að sleikja á mér varirnar í allan morgun og ég finn nú bara venjulegt varabragð.

Lífið hefur allajafna verið næs við mig en þessa dagana líður mér jafnvel betur en venjulega.

Telpan hennar Sigurrósar fæddist í gær.

Hjartanlegar hamingjuóskir með ömmubarnið elsku Ragna og auðvitað sérstakar kveðjur til Sigurrósar og Jóa.

Sonur minn Sérvitur kom heim um miðja nótt, lyktandi eins og hangikjötslæri. Hafði farið með Björgunarsveitinni upp á Tindfjöll og lent í ævintýri sem fól í sér reykjandi kamínu. Halda áfram að lesa →

Þessi sýnir betri helminginn af andlitinu á mér. Hún hefur enn ekki fengið nafn.

Manninum ku víst vera eiginlegt að setja sér markmið. T.d. að ljúka doktorsprófi eða verða Ólympíumeistari. Ég hef líka markmið. Ég ætla að vera algjörlega laus við appelsínuhúð (fallegt orð yfir mörkögglaáferð) á afmælinu mínu. Allt útlit er fyrir að ég nái því löngu áður.

Kannski ætti ég að setja mér aukamarkmið svo ég koðni nú ekki niður í vesældóm og hégómaleysi. Ég gæti t.d. sett mér það markmið að hengja upp úr þvottavélinni áður en þvotturinn fer að mygla.

-Hæ?
-Já ég er vöknuð. Góðan dag.
-Ertu búin að taka eftir því að ég svaf hjá þér?
-Svafstu eitthvað, eða lástu bara og horfðir á mig slefa á koddann?
-Ég svaf. Steinsvaf. Og vaknaði hjá þér. Beittirðu einhverskonar galdri?
-Ég held að yfirleitt sé það nú ekki kallað galdur en ef það virkar þá er ég sátt.
-Fokk já. Það virkar.
-Þá vitum við hvað við þurfum að gera næst.
-Ég gæti lifað með því Eva. Ég gæti algjörlega lifað með því. Halda áfram að lesa →

Sumir eru fæddir til eymdar. Þeir sem fæðast með alnæmi í stríðshrjáðu landi eiga ekki greiðan aðgang að ævarandi hamingju. En í flestum tilvikum á það við sem kona nokkur orðaði það svo vel að „eymd er valkostur“. Ég hef vel því fyrir mér hversvegna sumir kjósa að nema land í Eymdardal og setjast þar að. Maður hefði haldið að vistin þar væri nógu ömurleg til að enginn kysi hana sjálfviljugur. Allt hefur þó sína kosti og fyrst fólk velur sér þetta hlutskipti sjálft, hlýtur það að græða eitthvað á því. Ég hef óljósan grun um kosti þess að búa í Eymdardal og kannski eru þeir miklu fleiri. Allavega held ég að helsti ávinningur af því sé þessi: Halda áfram að lesa →

Mig hlýtur að hafa dreymt almannavarnahávaðann. Kannski hef ég heyrt í sjúkrabíl og skynjunin brenglast svona í svefnrofunum. Ég á mjög erfitt með að kyngja því að mér skjátlist svona hrapalega. Ég var svo viss um þetta að ég fór fram og kveikti á sjónvarpinu. Fannst ég heyra í flugvélum líka og datt helst í hug loftárás. Átti erfitt með að sofna aftur og rauk strax fram til að hlusta á útvarpið þegar ég vaknaði aftur. Það hlýtur að vera upplifun af þessu tagi sem fær fólk til að trúa því að það hafi séð drauga.

Ég vaknaði við almannavarnaflauturnar í nótt. Eða fannst ég allavega hafa heyrt í þeim. Rauk auðvitað fram og kveikti á sjónvarpinu til að gá hvað væri að gerast. Fór á netið líka. Ekkert kom fram sem skýrði þetta svo ég fór í rúmið aftur. Er búin að tékka á helstu miðlum og finn ekki orð um almannavarnaflautur. Var þetta svona sterkur draumur eða sjá fjölmiðlar ekki ástæðu til að gefa okkur skýringu á svona uppvakningu?

-Hún svaf hjá mér, sagði hann þungur á brún.
-Jæja, og var það gott eða slæmt? sagði ég.
-Gott þannig séð, helvíti fínt reyndar en málið er að það var bara helvítis greiðareið. Hún var að þessu til að vera góð við mig. Hún orðaði það m.a.s. þannig.
-Ertu ástfanginn af henni?
-Nei, vá! Nei, alls ekki. Halda áfram að lesa →

Mér skilst að lykillinn að hamingjunni felist í því að klára allt þetta sem maður byrjaði á endur fyrir löngu.

Þegar maður er búinn að smyrja á sig, fyrir utan venjulegt andlitskrem og húðmjólk, fótafrískandi, hárvaxtarheftandi, rassasléttandi, brjóstastinnandi, augnpokastrekkjandi, svitastoppandi, munnhrukkumildandi og naglbandamýkjandi kremum, þarf maður þá virkilega að klára handáburðinn líka til að ná blissinu?

Stefán bauð mér með sér á kaffihúsafund hjá einhleypraklúbbi í gær. Þarna voru samankomnir 5 karlar og 500 konur, flest eldri borgarar með smábörn. Neinei, ekki barnabörn heldur sín eigin. Mín kynslóð mun líklega ekki eignast barnabörn fyrr en um áttrætt. Sennilega er ég eina manneskjan í heiminum sem finnst æskilegt að konur hefji barneignir áður en þær komast á breytingaskeiðið. Já, mér finnst það í alvöru æskilegt, ekki bara réttlætanlegt í undantekningartilvikum. Halda áfram að lesa →