Ég ætlaði að verða lögfræðingur. Fyrirmyndin var úr bíómyndum, málsvari réttlætisins í ætt við Matlock. Ég ætlaði reyndar líka að verða skáld og trúði því ekki að annað þyrfti endilega að útiloka hitt. Halda áfram að lesa
Greinasafn fyrir merki: Minningabókin
Nostalgía
Sumrin þegar drengirnir mínir voru litlir. Í minningunni er alltaf sól.
Ég var í fríi. Fór með strákana í húsdýragarðinn um helgar á meðan við bjuggum í Reykjavík. Fyrir austan var enginn húsdýragarður en við fórum í sund daglega. Ég tók lit og gekk í stuttum kjólum og strigaskóm. Ég gat ennþá stjórnað því hvernig Haukur klæddi sig og Darri varð svo brúnn að sundskýlufarið sást allan veturinn. Halda áfram að lesa
Sannleikann eða kontór?
Þelamerkurskóli. Það var ágætur tími. Mér leið vel í skólanum. Eða allavega skár en heima hjá mér. Ég átti ekki nána vini en ég hafði félagsskap og naut þess.
Við tuskuðumst og keluðum, spiluðum hjónasæng og kossaspil. Fórum í kjánalega leiki eins og 5 mínútur undir sænginni og sannleikann eða kontór (sem var ekki kaupfélagskontórinn). Halda áfram að lesa
Utangarðs
Merkilegir hugmyndakokteilar sem verða til í hausnum á manni í einhverju meðvitundarleysi.
Keli gaf mér alla fyrstu seríuna af þeim snilldarsjónvarpsþáttum „Six Feet Under“ í afmælisgjöf og nú er ég loksins búin að gefa mér tíma til að sjá þá. Þeir sýna líf fjölskyldu sem rekur útfarastofu svo dauði og greftrun koma heilmikið við sögu. Halda áfram að lesa
Dópistaleikur
Loksins er síðasta dótið komið upp úr kössunum. Ég á enn eftir að losa mig við sjónvarpsskápinn, fá mér annan í staðinn og verða mér úti um falleg gluggatjöld en að öðru leyti er heimilið að nálgast það að verða fullkomið.
Halda áfram að lesa
Eitlaleit
Í fríinu mínu rifjaði Hulla systir mín upp fyrir mér læknisskoðanirnar í litlum skóla úti á landi, þar sem við ólumst upp um tíma. Líklega hefur læknir komið á staðinn til að bólusetja hluta af hópnum en annars var læknisskoðunin í höndum prestins og skólastjórans sem var kona prestsins. Hún gegndi, ef ég man rétt, hlutverki ritara við þessa viðmiklu rannsókn á allt að 50 börnum. Auk þeirra var sonur þeirra hjóna 5-7 ára gamall, ávalt viðstaddur læknisskoðunina. Hlutverk hans var þó óljóst. Halda áfram að lesa
Besta diskólag allra tíma
Hvaða smekkleysuhroði hannaði þetta myndband?
Ég átti lögheimili í þessu lagi þegar ég var 10-12 ára og sá fyrir mér hvílíkan helling af dásamlegum dónaskap að ég gat ekki hlustað á þetta nema í einrúmi.
Beðið eftir Georgie
Á þeim tíma var margt öðruvísi, eiginlega allt. Nema sumt. Það breytist ekki.
-Það er svo skrýtið að dauðinn er það skiljanlegasta af þessu öllu, sagði ég við Carmen og heyrði að enskan mín var farin að smitast af spænska hreimnum hennar. Sagði henni svo að þótt hann væri dáinn væri ég í rauninni ekkert sorgmæddari en ég hafði orðið í öll skiptin sem við slitum sambandinu og að ég hefði dálítið samviskubit vegna þess. Halda áfram að lesa
Spádómur
Í gær fann ég gamla dagbók frá sokkabandsárunum. Hér á eftir fer kafli sem ég skrifaði í mars 1994. Halda áfram að lesa
Og svo fór ég að hjóla
Treysti ég þér ekki segirðu? Kannski er það rétt. Kannski treysti ég engum neitt sérstaklega. Enda ekki ástæða til. Og kemur ekki að sök því ég er ekki varnarlaust barn og þarf þ.a.l. engum að treysta. Halda áfram að lesa
Reynsla mín af súludansi
Það hefur líklega verið 1997 eða hugsanlega ári fyrr eða seinna. Halda áfram að lesa