Einar er að baka lúsíuketti.  Þetta eru snúðar sem eru vafðir frá sitthvorum enda lengjunnar í sitthvora áttina eins og S. Mér sýnast þetta nú bara vera venjulegir snúðar fyrir utan lögunina en hann ætlar að sannfæra mig um að saffran sé eitthvað merkilegra en kanelsykur. Það er miklu dýrara en nokkurt annað kyrdd sem ég hef heyrt um sem ekki er vímuvaldandi en ég hef efast um að það sé peninganna virði. Finnst kanelsykur bara alveg ágætis bragðbætir í snúða. Birti niðurstöður fyrir svefninn.

Uppfært:

Ég hef reyndar heyrt um ríkukalla sem krydda kjöt með gulli en ekki um neinn sem kryddar sætabrauð með reykelsi og myrru. En það staðfestist hér með að kanill er betri en saffran.

Prófessorinn gerði mér tilboð sem ég gat ekki hafnað. Íbúðin hans losnaði fyrsta desember og hann bauð mér að flytja inn og hafa afnot af bílnum sínum þar til hann kæmi til landsins um miðjan mánuðinn. Við myndum eyða jólunum saman og sjá til hvernig það kæmi út. Halda áfram að lesa →

Ég hitti Prófessorinn á kaffihúsi.

Hann spurði hvort mig langaði að ræða „tilfinningamálin“. Sennilega verið búinn að búa sig undir að þurfa að sinna sálgæslu. Kannski heldur hann að ég sé kona eða eitthvað svoleiðis. Halda áfram að lesa →

Ég sé eftir Prófessornum. Hef ekki áður kynnst manni sem á jafn vel við mig. Ég held að stærstu mistök sem ég hef gert í lífinu hafi verið þau að bregðast svona neikvætt við þessu 5 ára plani hans. En ég réði ekki við það. Fór bara í baklás.

Halda áfram að lesa →