Nægjusemi er dygð. Við erum gjörsamlega heilaþvegin af því viðhorfi en um leið erum við heilaþvegin af markaðssamfélaginu sem stöðugt reynir að telja okkur trú um að hamingjan sé fólgin í því að fá meira. Meira af öllu og einkum því efnislega. Það er kannski ekkert skrýtið þótt margir séu í stöðugri hamingjukrýsu (jú það má alveg skrifa krýsa með ý). Halda áfram að lesa
Greinasafn eftir:
Er vöruúrval fátæklegra eftir umsvif Baugs?
Kunningi minn heldur því fram að þótt vörumerkjum hafi fjölgað, hafi nú samt sem áður verið fjölbreyttara vöruúrval í íslenskum matvörubúðum fyrir tilkomu Baugs, ef maður lítur á yfirflokkana. Það hafi kannski bara verið til eitt vörumerki af hverri tegund en allskyns matur sem nú er ófáanlegur, svosem niðursoðnar ansjósur og enskt sinnep, hafi verið í boði. (Reyndar eru niðursoðnar ansjósur fáanlegar og hægt er að kaupa duft í enskt sinnep.) Halda áfram að lesa
Krossapróf fyrir bótaþega
Það er auðvitað óþolandi bæði fyrir skattgreiðendur og fyrir fólk sem þarf á aðstoð samfélagsins að halda að nokkrar manneskjur skuli vera á bankastjóralaunum hjá Tryggingastofnun og nota þær tekjur til að greiða skuldir eða fjármagna ofneyslu. Það er líka óþolandi fyrir fólk sem er raunverulega í neyð að þurfa að bíða 20 mínútum lengur í röðinni af því að fólk sem notaði örorkubæturnar til að borga af lánum, telur sig eiga rétt á ölmusu.
Ég legg til að áður en fólki eru úrskurðar bætur af nokkru tagi, verði það látið gangast undir próf til að kanna hvort það skilji til hvers á að nota bæturnar. Það væri hægt að gera þetta með einföldu krossaprófi. T.d. svona: Halda áfram að lesa
Skólabókardæmi
Ég sat á Kastrup flugvelli og réði sudoku gátu. Á sama bekk lá maður sofandi. Hann var snyrtilegur en ekki með farangur.
Þegar ég hafði setið þarna í líklega 20 mínútur kom öryggisvörður sprangandi, nokkuð valdmannslegur í fasi og tók sér stöðu fyrir framan hinn sofandi mann. Halda áfram að lesa
Aðild mín að meintu hryðjuverki gegn Alþingi
Ég hef sent frá mér eftirfarandi bréf
—
Ríkislögreglustjóri; Haraldur Johannessen
Ríkissaksóknari; Valtýr Sigurðsson/Lára V. Júlíusdóttir
Forseti Alþingis; Ásta R. Jóhannesdóttir
Sælir eru fávitar
Líklega er maðurinn eina dýr jarðarinnar sem hefur hugmyndir um einhvern sérstakan tilgang með lífinu. Og reyndar held ég að flest fólk hafi enga göfugri ástæðu til að fara á fætur á morgnana en þá að seðja hungur sitt.
Smá ábending
Ekkert samfélag hefur nokkru sinni þrifist án lista, fræða og afþreyingar. Hinsvegar hafa fjölmörg samfélög þrifist án stóriðju og offramleiðslu. Sennilega er eitt gott hláturskast líklegra til að auka lífsgæði fólks en heill farmur af hamingju í dós.
Hér eru tilmæli til þeirra sem vilja leggja niður opinber fjárframlög til menningarinnar á þeirri forsendu að það sé ekki hægt að éta hana: Hoppaðu upp í rassgatið á þér. Þegar þú ert búinn að éta eins og eitt klíó af áli.
Aðeins mannúðlegra
Nánast daglega er ég spurð (oftast í netspjalli) hvernig sé að búa í Danmörku. Ég get í rauninni ekki svarað þessu þar sem ég geri mér ekki alveg grein fyrir því hvort ég bý frekar í Danmörku eða úti á landi. Það má vel vera að lífið í Kaupmannahöfn sé öðruvísi en hér í hundsrassi. Ég er heldur ekkert vel inni í dönsku samfélagi, umgengst mest Íslendinga. Ef ég ætti að dæma Dani út frá konunum á elliheimilinu myndi ég segja að þeir væru óttalegir útnáraþumbar en ég hef nú ekki trú á að þröngsýnin sé allsstaðar á sama stigi. Halda áfram að lesa
Rafbókin verður ráðandi
Bókasnobbið í Íslendingum gengur gjörsamlega fram af mér. Nánast allir sem ég hef talað við halda því fram að bók sé ekki alvöru bók nema hún sé prentuð á pappír. Sama fólk hefur hinsvegar aldrei álitið að tónlist sé ekki alvöru tónlist nema sé búið að brenna hana á geisladisk. Sama fólk hlustar á tónlist á netinu, skoðar kvikmyndir á netinu og hefur aldrei látið sér detta í hug að það sé eitthvað minna ekta. Halda áfram að lesa
Hallelujah
Hallelujah, dýrð sé Gvuði, eftir Leonard Cohen er sennilega eitthvert vinsælasta lag síðustu ára. Gott lag, grípandi, sönghæft án þess að vera of einfalt. Ég held reyndar að textinn eigi töluverðan þátt í þessum miklu vinsældum en þar er tekist á við dýpstu kennd mannsins, ástina, sem færir manni ekki endilega hamingju en er þó svo ólýsanlega dýrðleg. Mér skilst að Cohen hafi ort á sjöunda tug erinda. Ég þekki aðeins sjö þeirra en í þeim renna ástin, listin og trúin saman í eitt allsherjar hallelujah, lofgjörð sem er þó svo brothætt og jarðbundin að hvergi örlar á væmni.