Í gær fékk ég fréttir af því, eftir krókaleiðum, að ef til vill væri ekki allt eins og það ætti að vera varðandi úttektina á Orkuveitu Reykjavíkur, en skýrslan um úttektina var afhent borgarstjóra í síðustu viku. Það á svo að kynna hana á miðvikudag fyrir „eigendum“, þ.e.a.s. þeim sem fara með eigendavaldið í þessu fyrirtæki fyrir hönd almennings. Almenningur, hinn raunverulegi eigandi, má hins vegar éta það sem úti frýs enn um sinn. Um þá afstöðu til upplýsingamála fjallaði ég í síðustu tveim pistlum.
Greinasafn fyrir merki: Orkuveita Reykjavíkur
Jón, Séra Jón, Gnarr-Jón og valdið sem spillir
Fáum virðist finnast það tiltökumál sem ég gerði að umræðuefni í pistli í gær, hvernig fólk í valdastöðum á Íslandi heldur leyndum upplýsingum sem almenningur ætti að fá aðgang að um leið og valdafólkið. Mér finnst þetta satt að segja ein versta blindan þegar kemur að þeim kröfum sem fólk leyfir sér að hafa í frammi gagnvart yfirvöldum. Samtímis held ég að þótt vika til eða frá í umræddu máli skipti ekki sköpum, þá sé valdbeitingin hér einmitt valdníðsla af því tagi sem gegnsýrir hugsunarhátt valdafólks á Íslandi, og sem almenningur sættir sig við í allt of ríkum mæli. Því ákvað ég að birta hér, sem sérstakan pistil, svar mitt til heiðursmannsins Jóns Daníelssonar, við athugasemd hans um ofangreindan pistil minn. Athugasemd Jóns má sjá í tjásukerfinu við þann pistil.
Georg Bjarnfreðarson og OR-skýrslan
borgarstjori,
Kristín
Sæl Kristín
Takk fyrir póstinn. Ég er svolítið svekktur yfir því að Georg skuli hafa tekist að læsa Jón inni á klósetti og láta svo starfsmann á plani senda mér „svar“ með engum viðbrögðum við því sem ég var að reyna að benda á, heldur bara úrklippu úr afsökunarsafninu sem hann lærði utanað í fimmta meistaranáminu. Öllum sem hafa fylgst með afstöðu Georgs Bjarnfreðarsonar til lífs og starfs ætti að vera ljóst að það er ekki viðunandi framkoma sem hér er lýst varðandi afhendingu skýrslunnar.Það er alveg sérstaklega nöturlegt að Georg skuli hafa pínt þig til að tala um að niðurstöðurnar verði kynntar „eigendum“ fyrst, en almenningi miklu síðar. Eigendur Orkuveitunnar eru almenningur. Þessi þarna sami almenningur og hefur þurft, og mun þurfa í mörg ár enn, að borga dýru verði klúðrið og spillinguna sem er rót þess að verið er að skrifa umrædda skýrslu.
Á Jón Gnarr Orkuveitu Reykjavíkur?
Það var verið að klára skýrslu um úttekt á starfsemi Orkuveitu Reykjavíkur. Orkuveitan fór úr því að vera eitt stöndugasta fyrirtæki landsins, með algerlega pottþéttar og fyrirsjáanlegar tekjur, í að verða nánast gjaldþrota. Orkuveitan er enn stórskuldug, sem meðal annars hefur leitt til gríðarlegra hækkana á orkuverði til almennings. Í þessari frétt segir um skýrsluna:
Hið ógeðslega Ísland
Margir hafa talað um það síðustu mánuði og ár að nauðsynlegt sé að „sameina“ landsmenn í stað þess að „ala á sundrungu“. Það gleymist hins vegar yfirleitt að útskýra um hvað á að sameina fólk, en erfitt er að skilja sameiningar- og samstöðutalið öðru vísi en að við eigum að sameinast um að vera nokkurn veginn sátt við núverandi ástand. Enda er ljóst að hinar ýmsu valdaklíkur í landinu, sem hafa ráðið lögum og lofum áratugum saman, munu berjast mjög harkalega gegn sameiningu um hvaðeina sem hróflar við völdum þeirra eða skerðir gróða þeirra sem ráða yfir efnahagslífinu. Á hinn bóginn er líka ljóst að ríkjandi ástand í íslenskri stjórnsýslu og efnahagslífi er ekki beinlínis í lagi, ef það eru hagsmunir almennings sem lagðir eru til grundvallar. Halda áfram að lesa