Í umræðunni um umræðuna ber á ásökunum um ómálefnalegan málflutning. Ábendingar um vondan málflutning eiga oft við en stundum sér maður líka ummæli stimpluð ómálefnaleg, af því að einhver sem hefur góð rök fyrir máli sínu er óþarflega hvassyrtur eða bregst ókvæða við útúrsnúningum og rangfærslum. Verra er þó þegar fólk álítur að til þess að vera málefnalegur sé nóg að sýna kurteisi. Halda áfram að lesa
Fyrir hrun fengu umræður um spillingu á Íslandi lítinn hljómgrunn nema meðal róttækra vinstri manna. Spillingin var í Afríku. Eða allavega ekki hjá okkars.
Jú kannski svona ponkulítill heimóttarháttur, eins að hafa ekki hugsun á því að smáræði til einkaneyslu mætti ekki fljóta með á bensínnótu sem tilheyrði starfinu; engar alvöru upphæðir bara smá klink, sem bíttaði ekki baun. Varla spilling, bara fyndið að nokkur gerði sig sekan um svona aulagang. Eða hlunnindataka sem skaðaði engan, eins og að misnota aðstöðu sína til að birgja sig upp af ódýru áfengi. Jú og kannski smá klíkuskapur eins og að fá dómarastöðu af því að maður á ekki að gjalda þess að eiga merkilegan pabba. Kannski fullbíræfið að láta ráðuneyti borga afmælisveislu… Halda áfram að lesa
_____________________________________________________________________
Viðtalið við fótboltamanninn sem opinberaði fordóma sína í garð Albana hefur vakið verðskuldaða athygli. Skítkastið á umræðukerfi DV er þó óvenju hófstillt og það gleður mig að sjá hversu margir láta sér nægja að deila tenglinum á facebook eða birta beina tilvitnun án þess að hafa um það stóryrði. Enda svosem ekki margt um þetta að segja, ummælin dæma sig sjálf og það þjónar litlum tilgangi að ausa skít yfir mann sem er enginn áhrifamaður og var sennilega að bregðast við vægu kúltúrsjokki.
Ummælin, jafn ósmekkleg og þau eru, bera fyrst og fremst vitni um grunnhyggni þess sem áttar sig ekki á sínum eigin fordómum; fordómum sem vissulega eiga sér rót í veruleikanum svo fullrar sanngirni sé gætt. Fátækt og há glæpatíðni fylgjast alltaf að, glæpatíðni er há í Albaníu og ferðamenn sérstaklega varaðir við því. Að fullyrða að Albaníumenn séu þar með „mestmegnis glæpamenn“ bendir nú ekki beinlínis til þess að drengurinn hafi hugsað þetta til enda og ég get alveg virt honum það til vorkunnar.
Pilturinn baðst strax afsökunar og er það vel. Í besta falli getur þessi leiðinlega uppákoma orðið til þess að hann og hans félagar ræði vandamál þeirra samfélaga sem þeir heimsækja á ögn vitrænni nótum framvegis. Við sem höfum áhyggjur af kynþáttahyggju og útlendingafordómum vitum að hættulegu rasistarnir eru ekki þeir sem eru bara ekkert búnir að pæla í þessu og missa hugsanir sínar út úr sér svona óvart. Þeir hættulegu eru nefnilega búnir að hugsa þetta til enda og gala þó öllu fegurri söng en óheppni íþróttastrákurinn. Það eru þeir virtu menn og mælsku sem hafa vit á að vefja viðbjóðslega afstöðu sína í neytendavænar umbúðir og smygla henni inn í stjórnmálin undir yfirskini menningarverndar, föðurlandsástar og ótta við erlend glæpasamtök. Sumir þeirra halda því beinlínis fram að þeir vilji bjóða innflytjendur velkomna, enda þótt þeir í hinu orðinu geri sér far um að sá tortryggni og andúð.
_____________________________________________________________________
Ríkissaksóknari vísaði máli Egils Einarssonar frá og þar sem almenningur veit ekki rassgat um málið þjónar kannski litlum tilgangi að velta fyrir sér réttmæti þessarar frávísunar. Í morgun sá ég umræður á DV (ég sé þær ekki lengur svo DV hefur væntanlega afmáð ummælin) þar sem m.a. kom fram að þótt málið væri ekki metið ákæruhæft bæri ekki að skilja það svo að ekkert refsivert hefði komið fram, það væri bara ekki nóg til sakfellingar. Mér finnst þetta einkennileg hugmynd. Ef sönnun um eitthvað refsivert finnst, þá dugar hún væntanlega til sakfellingar eða hvað? Halda áfram að lesa
Í gær birti DV frétt (að sjálfsögðu án þess að geta heimilda) af manni í Texas sem barði barnaníðing til bana.
Og þá varð kátt í höllinni. Hvílíkur fögnuður yfir manndrápi. Svona á að gera þetta! það er tónninn hjá mörgum, sennilega flestum þeirra sem tjá sig um málið á umræðukerfi DV. Halda áfram að lesa
Heimilislausir deyja ungir. Þetta má vafalaust laga með því að banna fólki að vera heimilslaust og gera sjálfsvíg refsiverð. Halda áfram að lesa
Lengi skildi ég orðið pabbadrengur um fullorðna menn á þann hátt að átt væri við mann sem hefði fengið auð og völd upp í hendurnar fyrirhafnarlaust vegna sterkrar stöðu föður síns. Nú heyrir maður þetta orð notað um börn stjórnmálamanna sama hversu sjálfstæð þau eru. Ef einhver styður sama flokk og faðir hans, hlýtur hann að vera „pabbadrengur“. Halda áfram að lesa
Gaur fær vinnu út á það að koma vel fyrir og standa sig vel í viðtölum. Hann er að vísu nátengdur einkavinavæðingunni en það er nú ekki mínus (líklega bara plús ef eitthvað er) og svo er hann Framsóknarmaður en það skiptir auðvitað engu máli heldur. Ekki hefur komið fram hvað hann hefur til brunns að bera sem aðrir umsækjendur hafa ekki. Halda áfram að lesa
Eins og ég er mótfallin ríkisvaldi, hef ég samt samúð með alþingismönnum og öðrum stjórnmálamönnum. Þetta eru andstyggileg störf að því leyti að það er nánast útilokað að gera neitt sem ekki er líklegt að verði gagnrýnt harkalega. Halda áfram að lesa
Svo sem sjá má af umræðum á netmiðlunum, velta margir því nú fyrir sér hverskonar refsing hæfi fjöldamorðingja og hvort Úteyjarmorðinginn eigi yfirhöfuð að njóta mannréttinda. Þessi umræða lýsir fullkomnu skilningsleysi á því hvað mannréttindi eru. Halda áfram að lesa