Vinsæll leikari á leið til landins og búinn að panta mat, vín og sæg af kvenfólki. Þetta þykir auðvitað hin mesta hneysa, ekki sæmandi að líta á konur sem hverja aðra neysluvöru, ætlar maðurinn að gogga upp í sig smásnittur með annarri hendinni og næla sér í kvenmannskropp með hinni eða hvað? Halda áfram að lesa
Greinasafn fyrir merki: fasystur
Nú fara femínistar brátt í átak til að frelsa konur frá barneignum
Löglegt, siðlegt eða fáránlegt?
Maður sem lögreglan vill gjarnan fylgjast náið með ef því verður við komið, kemur að máli við unga konu og býður henni vinnu í útlöndum.
Yfirvaldið sjálft, sem er eingöngu undir sínu eigin eftirliti, sendir ungum manni bréf og boðar hann til vinnu í útlöndum. Halda áfram að lesa
En að fara öfuga leið og ná inn gjaldeyristekjum?
Ný lög gengin í gildi. Lög um að menn sem gauka peningum eða öðrum verðmætum að hjásvæfum sínum skuli teljast ofbeldismenn og glæponar. Lög sem sett eru til verndar konum í kynlífsþjónustu. Halda áfram að lesa
Frænka mín var fórnarlamb mansals
Ef þetta er eðlileg skilgreining á mansali, þá var Ásta Geirsdóttir föðursystir mín líka fórnarlamb mansals á meðan hún bjó á Borgarfirði eystra. Hún átti ekki kost á neinni vinnu nema í frystihúsinu og leiddist því út í fiskverkun. Halda áfram að lesa
Einhliða umræða um kynlífsiðnað
Ég hef nokkrum sinnum orðið fyrir því að þeir sem eru mér ósammála um klám- og kynlífsgeirann telja að skoðanir mínar beri þess merki að ég viti ekki, eða trúi því ekki, að kúgun og glæpir tíðkist í kynlífsiðnaði. Ég hef áður áður komið inn á tengsl kapítalisma og vændis en líklega er ástæða til að skýra nánar hvað ég er að fara. Halda áfram að lesa
Hver er tilgangur laganna?
Hvað leituðu margir til Eflingar á síðasta ári vegna starfa sinna hjá ríki og sveitarfélögum? Hvað leituðu margir útlendingar til Alþjóðahúss á síðasta ári vegna gruns eða fullvissu um að væri verið að brjóta á þeim á einhvern hátt?
Ég hef vissa ánægju af því að fylgjast með og taka þátt í deilum trúleysingja og trúmanna en ég tók þá afstöðu upp úr tvítugu að slíkar deilur væru aðeins dægradvöl, glíma fremur en rökræða. Ástæðan er sú að það er einfaldlega útilokað fyrir trúmenn og trúlausa að mætast á miðri leið, annað hvort er Gvuð til eða ekki og hvor hópur um sig byggir öll sín rök á sannfæringu sinni um það eina atriði. Umræðan einkennist gjarnan af tilfinningasemi. Það er í sjálfu sér allt í lagi en býður heim hættunni á að hún verði ómálefnaleg, full af rökvillum og fari fljótt út í þrætur þar sem hvor aðilinn um sig telur sig ‘hafa betur’ þótt andstæðingurinn álíti niðurstöðuna jafn fráleita og forsenduna. Sjaldgæft er að slík samræða fái fólk til að skipta um skoðun og málamiðlun er ekki valkostur.
Halda áfram að lesa →