Greinasafn fyrir flokkinn: Örblogg

Með unga í maganum

Birt þann af

downloadÁ vísi.is er þessa frétt að finna:

Þrettán ára gömul risapanda í dýragarði í San Diego eignaðist í gær unga. Unginn kom í heiminn eftir þriggja klukkutíma erfiðar hríðir en annar ungi sem pandan bar einnig dó í maganum á henni.

Úff! ég segi nú ekki annað. Eina spendýrið sem ég veit til þess að hafi lifandi ungviði í “maganum” er Grýla. Magi er nefnilega líffæri sem er notað til að melta fæðu en ekki til að bera afkvæmi. Maginn er ásamt fleiri líffærum, þ.á.m. legi (hjá kvendýrum) staðsettur í kviðnum. Það er eðlilegt að börn og aðrir illa upplýstir óvitar rugli þessu tvennu saman og tali um að ólétt spendýr séu með börn eða unga “í maganum” en ég vona að flestir séu nú komnir með þetta á hreint um það leyti sem þeir ljúka grunnskólanámi.

Sylvía Nótt – úff

Birt þann af

iceland06Ég horfi mjög sjaldan á sjónvarp og það var ekki fyrr en í kvöld sem ég sá þessa margumtöluðu Sylvíu Nótt. Fimm mínútur dugðu mér alveg. Hvaða eymdarinnar menningaramlóðar hafa eiginlega húmor fyrir þessu? Maður fær á tilfinninguna að þetta sé stelpa sem langaði alltaf að verða Spaugstofan þegar hún yrði stór en hafði bara ekki hæfileika.

Sennilega er hugmyndin með þessum þáttum sú að tékka á því hvernig venjulegt fólk bregst við þegar fáviti er látinn taka viðtal við það. Niðurstaðan kemur ekki á óvart; flestir reyna sennilega bara að halda andlitinu og bíða eftir að þessu bulli ljúki án þess að þeir þurfi að sýna verulegan dónaskap. Athyglin beinist því að fávitagangi stúlkunnar en ekki viðbrögðum viðmælandans. Hugsanlega er fyrirmyndin að Sylvíu Nótt sjónvarpsviðtöl Bridget Jones en stóri munurinn er sá að Bridget Jones er bæði fyndin og einlæg. Spurning hvort sé réttlætanlegt að reyna að gera grín að treggáfuðu fólki á þennan hátt. Þetta er nefnilega ekki einu sinni fyndið, bara ægilega pínlegt.

Það mikilvægasta

Birt þann af

Hversvegna ég læt eins og ekkert í veröldinni geti skipt meira máli en framhaldsnám? Það skal ég segja þér yndið mitt.

Auðvitað er ýmislegt fleira sem skiptir máli í lífinu. Reyndar held ég að á listanum yfir lyklana að lífshamingjunni sé menntun alls ekki efst. Ástrík fjölskylda, góð heilsa og helvítis hellingur af peningum koma á undan. Samt sem áður er ekkert af þessu mikilvægara en að verða sér úti um góða menntun. Það er vegna þess að menntun (og þá á ég ekki bara við skólalærdóm heldur alla þá þekkingu, reynslu og viðhorfamótun sem augða líf þitt) er nefnilega það einasta eina í veröldinni sem enginn getur nokkurn tíma tekið frá þér.

Og hundskastu svo til að skrá þig í háskólanám, eigi síðar en í hvelli.

Segðu þína skoðun

Birt þann af

Minn innri málfræðingur fékk frekjukast í gær. Sá einhversstaðar eitthvað á þessa leið:

Hefur þú fengið punkt fyrir umferðarlagabrot? Farðu inn á eitthvað.is og segðu þína skoðun.

HALLÓ! Hefur maður yfirhöfuð skoðun á því hvort maður hefur fengið punkt eða ekki? Er þetta ekki einföld staðreyndaspurning? Ég hef alltaf haldið að skoðanir væru í eðli sínu umdeilanlegar. Hefur það eitthvað breyst?

Kenning mín um Júró

Birt þann af

Mér hálfleiðast þessar samsæriskenningar um þá hallærislegu keppni sem kennd er við Júra. Austurblokkin stendur saman, Norðurlöndin standa saman og þetta er allt pólitík og sjóv og allt það.

Hugsanlega er eitthvað til í þessu en er ekki mögulegt að fólk sé almennt bara hrifnara af því sem það þekkir og þessvegna sé sennilegara að Eistar fíli lagið frá Lettlandi en Danmörku?

Ekki svo að skilja að ég viti hvernig stigin féllu, ég horfði ekki á keppnina og tók bara svona dæmi úr lausu lofti.

Flassbakk

Birt þann af

Ég var smeyk við ryklóna sem læddist vofum lík með veggjum, faldi sig bak við húsgögnin og kom ömmu minni í uppnám. Froðudreggjarnar í baðinu voru skrímslabörn sem gátu breytt um lögun og niðurfallið gat klipið litlar telpur í tærnar og dregið þær niður í skrímslaheiminn þar sem allt var fullt af hræðilegri hvítri froðu. Um jólin lá mannkindin meinill í myrkri þvottahússins og læsti vígtönnum sínum í börn sem gengu framhjá þvottahússdyrunum.

Magnús Bjarnfreðsson var skrýtinn platkall, fastur í sjónvarpinu en kannski gat hann komist út í gegnum hátalarana og falið sig undir rúminu svo ég til öryggis þakti ég rifur hátalaranna með bláum límmiðum af Chiquita banönum.

Í þá daga voru borðtuskur búnar til úr nautum (allavega kallaði mamma hana lífsförunaut) og rúsínur úr köngulóm. Ég litaði sjóinn rauðan af því að rautt var stelpulitur, og Ísland var eins og laugardagur í laginu.

Gargandi snilld

Birt þann af

Ég vil endilega vekja athygli á málfarspistlum Sverris Páls Erlendssonar.

Sverrir Páll kenndi mér íslensku í MA, mér leiddist aldrei í tímum hjá honum.
Í síðustu færslu segir hann frá orðum sem hann hefur ljáð nýja merkingu og umfjöllun hans rifjaði upp fyrir mér snilldarþýðingar Matthíasar Viðars á orðunum nekrófílía og nekrófíll.

Nekrófíll er samkvæmt þýðingu Matthíasar návinur og nekrófílía er líkþrá eða líkyndi.
Er nokkur furða þótt ég hafi dýrkað þennan mann?

Mig rámar líka í atriði úr kvikmynd en kem ekki fyrir mig hvaða mynd, hvað þá hver þýðandinn var. Einhver hélt að Moby Dick væri kynsjúkdómur. Í þýðingunni varð hvíti hvalurinn að þúfutittlingi. Þetta finnst mér dásamleg þýðing.