Mér hefur borist tölvupóstur frá manni sem heitir því óvenjulega nafni Big-X. Sá las einhversstaðar á þessari síðu eitthvað um að ég teldi pervasjónir gefa lífinu lit og nú langar hann að fá nánari upplýsingar um pervasjónir mínar og tækifæri til að láta drauma mína rætast.
Kæri Big-X

Það er vitanlega bara alveg sjálfsagt að ég upplýsi ókunnugan mann um pervasjónir mínar enda eru þær, eins og þú réttilega segir í bréfi þínu, ekkert til að skammast sín fyrir. Það ber fyrst að nefna að ég hefi margar pervasjónir, þ.m.t. þær sem þú nefndir í bréfinu. Þó var mín uppáhaldspervasjón ekki meðal þeirra sem þú taldir upp en ég vona innilega að það muni ekki verða til þess að draga úr áhuga þínum á að uppfylla drauma mína.

Mín uppáhaldspervasjón er semsé aflimunarblæti, þ.e.a.s. ég fæ alltaf rosalegt kikk út úr því þegar ástmögurinn heggur af mér útlim. Gallinn við þessa pervasjón er sá að það eru frekar fáir menn sem hafa skilning á henni. Ég hef enn ekki getað fengið nema tvo menn til að vera með í þessum skemmtilega leik og þeir tóku þátt, bara vegna þess að þeir töldu lítinn missi af þessum aukahandlegg og auka stórutá sem ég fæddist með. Þetta er sennilega skýringin á hinni óvenjulegu vergirni sem kemur svo glögglega fram í skrifum mínum, ég hef ekki fengið það almennilega nema tvisvar sinnum, þótt líkami minn bjóði upp á allt að 58 fullnægingar með þessari aðferð. Þetta gæti einnig verið skýringin á því hvers vegna mér helst svona illa á karlmanni. Mér hefur satt að segja dottið í hug að það sé kannski ekki tilviljun að mínir heittelskuðu hafa yfirleitt komið með frasann „ég er bara ekki tilbúinn í skuldbindingarsamband“ einmitt þegar ég dró fram öxina og bað þá að höggva af mér eina eða tvær tær.

En nú er ég semsé búin að finna mann sem er til í að láta reyna á allar mínar pervasjónir. Hjarta mitt er yfirfullt af þakklæti og ég get varla beðið eftir að apótekið opni svo ég geti keypt sáragrisjur og eitthvað blóðstemmandi og drifið mig til þín.

Með frygðarkveðju

Eva