Kynvillingurinn er komin í bæinn með son sinn Sjarmaknippið. Kynvillingurinn er systir Spúnkhildar og Maðurinn sem á ekki tíkall er faðir Sjarmaknippisins sem er jafnaldri Myndgerðar.

Maðurinn sem átti ekki tíkall er æskuvinur Spúnkhildar og alræmdur kvennaflagari. Sjarmaknippið kom undir á meðan Kynvillingurinn var ennþá barn í skilningi laganna og hún tók að eigin sögn upp kynvillu eftir stutta sambúð við barnsföður sinn.

Nokkrum árum síðar sá ég Manninn sem átti ekki tíkall á sviði í Valaskjálf. Varð umsvifalaust ástfangin, enda maðurinn rauðhærður, sjö árum yngri en ég og með ennþá vafasamara orðspor en ég sjálf. Það þótti mér heillandi og hefði líklega gert eitthvað í því ef Drengurinn sem fyllir æðar mínar af endorfíni hefði ekki logið því að mér að hann væri á föstu. Honum fannst ekki vanta meiri sápu í líf mitt svo hann vildi forða mér frá svo vafasömum kynnum við loðnara kynið, sagði hann mér síðar þegar ég hermdi lygina upp á hann. Varnaðaraðgerðir sjálfskipaðs verndara míns báru þó engan árangur því ég hitti flagarann á Orminum nokkrum dögum síðar og hann bauð mér heim til að horfa á Simpsons.

Hann fór í Háskólann um haustið. Gleymdi að segja mér upp áður en hann tók upp samband við æskuvinkonu sína sem ég held að hann hafi líka stundum gleymt að segja upp. Ég sendi honum afar freðýsulegt augnaráð þegar ég hitti hann nokkrum máðunum síðar og hann gaf mér þá skýringu að hann hefði verið símalaus. Þegar ég benti honum á að það væru tíkallasímar í Háskólanum, bar hann því við að hann hefði ekki átt tíkall.

Seinna kynntist ég Spúnkhildi og Kynvillingnum og passaði Sjarmaknippið á meðan leikskólinn var í sumarfríi.

En hvað um það. Kynvillingurinn er kominn í bæinn og Sjarmaknippið bað um bjúgu í kvöldmatinn. Þessi færsla átti þessvegna að vera um bjúgu en varð óvart að inngangi að Íslendingasögu. Kannski verður bloggið að Íslendingasögum framtíðar.