Sannleikni

sexwork

Í vændisumræðu síðustu vikna hafa komið fram margar athyglisverðar rökleysur og rök sem gætu verið góð ef þau héldu vatni. Við skulum fara yfir helstu ástæður fyrir því að vændiskaup skuli flokkast sem glæpur:

1 Vændiskaup eru púra ofbeldi.

Þessi staðhæfing er ekki staðreynd heldur dæmi um „sannleikni“. Vændiskonur líta ekki á vændiskaup sem ofbeldi. Ef er í lagi að skilgreina eitthvað sem ofbeldi enda þótt meintur þolandi upplifi það ekki þannig, þá getum við allt eins flokkað hvert það starf sem okkur felllur illa sem ofbeldi gegn þeim sem vinna það. Þannig gæti ég haldið því fram að sláturhúsavinna sé ofbeldi (gegn starfsfólkinu) af því að MÉR FINNST að fólki hljóti að þykja ógeðslegt að gramsa í innyflum.

2 Það er alltaf nauðung sem hrekur fólk í vændi, engin kona velur þetta sjálfviljug.

Þetta er rangt eins og ég hef margsýnt fram á. Sannleikin er eftir sem áður sú að þar sem margar mellur eru fátækar, á kafi í fíkniefnaneyslu og eiga að baki slæma lífsreynslu, séu þær í raun nauðugar enda þótt þær geri sér ekki grein fyrir því. Ef við ætlum að gefa þannig skít í hæfileika vændiskvenna til sjálfstæðrar hugsunar, getum við allt eins sagt að þar sem margir tónlistarmenn hafi alist upp við ömurlegar aðstæður og séu á kafi í neyslu, vilji þeir í raun og veru alls ekki þiggja laun fyrir tónlistarsköpun sína. Það er neyðin sem gerir þá að tónlistarmönnum, hvað svo sem þeir sjálfir segja af því að MÉR FINNST að það hljóti að vera orsakasamband milli tónlistarbransans og dópneyslu.

3 Bein tengsl eru milli mansals og vændis og kúnninn veit því aldrei hvort hann er að kaupa sér afnot af þræl eða frjálsri konu.

Eins og ég hef sýnt fram á er langt frá því að hægt sé að flokka allan innflutning vændiskvenna sem mansal. Þær skilgreina sig sjálfar sem farandvændiskonur og sjá kynlífsþjónustu sem leið út úr neyðinni. Þrælahald er til í öllum greinum og sennilega algengara í vændi en flestum öðrum greinum. Eins og ég hef margsinnis bent á þá væri hægt að gefa vændishúsum og strippstöðum gæðavottorð ef þessi starfsemi væri lögleg, þannig að kúnninn gæti þá verið viss um að hann væri ekki að níðast á neinum. Á sama hátt er hægt að koma í veg fyrir að fólk kaupi óafvitandi framleiðslu frá barnaþrælabúðum, með því að votta mottur og annan vefnað. En sannleiknin lætur ekki á sér standa. Það er nefnilega ekki hægt að fara þá leið að merkja fatnað með stimplinum „engin börn komu að framleiðslu þessarar vöru“ ef MÉR FINNST að þeir sem framleiða mottur séu of vitlausir til að fatta að þeir eru í raun börn.

4 Fólk ætti ekki að njóta sjálfsákvörðunarréttar til að gera eitthvað sem mér finnst ósiðlegt. T.d. ætti fólk ekki að mega taka pening fyrir kynlíf, ekki frekar en það má taka pening fyrir að láta lemja sig.

Reyndar eru hnefaleikar víða löglegir sem og ýmsar aðrar íþróttir sem fela í sér mikla hættu á líkamsmeiðslum. Sennilega er mun algengara að boxarar slasist í vinnunni en hórur. Eftir sem áður eru hnefaleikakappar frjálisr menn. Þeir hafa tekið ákvörðun sem mér finnst verulega galin og ég vildi gjarnan sjá að þeir sem fara út í box bara vegna fátæktar, ættu kost á því að verða bankastjórar og lögfræðingar en þó svo það væri í boði eru allaf til menn sem vilja stunda box. Það má deila um hversu siðlegir hnefaleikar eru en með sannleikni þeirra sem berjast gegn kynfrelsi kvenna og ráðstöfunarrétti þeirra yfir eigin líkama, mætti segja; hnefaleikar eiga ekki rétt á sér af því að MÉR FINNST ósiðlegt að einhver fái pening fyrir að láta lemja sig.

5 Fólk ætti ekki að njóta sjálfsákvörðunarréttar til að gera eitthvað hættulegt eins og t.d. að stunda vændi eða selja úr sér líffæri.

Það var Jenný Anna sem kom fram með þessa bráðskemmtilegu sannleikni. Mér finnst líkingin að vísu verulega langsótt eins og ég kem að í svari til hennar en það er nú ekki eins og sé skortur á löglegum en þó hættulegum atvinnugreinum. Það má t.d. deila um það hversu siðlegt er að leyfa það að fólk hafi tekjur af íþróttum eins fimleikum sem hafa í för með sér töluverða hættu á meiðslum og jafnvel varanlegum skaða. Barnungar telpur eru látnar ofbjóða líkama sínum, þær byrja jafnvel ekki á blæðingum fyrr en um 16 ára aldur, þjálfarar þeirra græða á því að halda þeim sem lengst við efnið og íþróttafélögin sjá sér hag í því að gera þær út til keppni. Reyndar er umdeilanlegt hversu hættulegt það er að stunda vændi því þær vændiskonur sem verða fyrir líkamsárásum og deyja fyrir aldur fram stunda oftar en ekki áhættulíferni sem þarf alls ekki að vera fylgifiskur vændis. Ef það að vændi sé hættulegt er samt sem áður ástæða til að banna það, þá get ég með sömu sannleikni sagt að fimleikar eigi að vera ólöglegir af því að MÉR FINNST að annað fólk eigi ekki að hafa rétt til að stofna heilsu sinni í hættu.

6 Kynlíf er ekki mannréttindi.

Nei, það er rétt. Mannréttindi eru réttindi sem allir menn eiga að njóta, hvort sem þeir verðskulda þau eða ekki og stjórnvöldum er skylt að sjá til þess að þau séu virt. Mannréttindum er ætlað að tryggja fólki rétt til lífs og mannúðlegrar meðferðar en þau ná ekki yfir nautnir. Ég hef heldur ekki heyrt neinn tala um kynlíf sem mannréttindi nema þá sem eru að reyna að gera lítið úr málflutningi þeirra sem vilja tryggja vændiskonum rétt til aðtaka eigin ákvarðanir. Hitt er svo annað mál að þótt kynlíf sé ekki mannréttindi, þá eru kynhvötin og þörfin fyrir ástúðlega snertingu grunnþarfir. Grunnþarfir á sama hátt og þörfin fyrir að borða sér til ánægju. Við getum flokkað það sem mannréttindi að fá næringu (þótt það sé enn ekki komið inn í mannréttindasáttmála.) Tilbreyting hvað varðar bragð og áferð fæðunnar er hinsvegar ekki ekki mannréttindi sem á skilyrðislaust að tryggja öllum alltaf en engu að síður grunnþörf sem við hljótum að reyna að mæta. T.d. með því að skapa landbúnaðar- og viðskiptaumhverfi sem býður upp á fjölbreytt fæðuúrval og bjóða þeim sem ekki geta stjórnað því sjálfir hvað þeir láta ofan í sig (t.d. á sjúkrahúsum og öðrum stofnunum) upp á annað og betra en bragðlaust næringarduft. Þeir eru til sem eiga ekki kost á því kynlífi sem þeir hafa þörf fyrir nema borga fyrir það. Fatlaðir hafa oft takmarkaðan ef nokkurn aðgang að kynlífi. Fólk sem er óframfærið, félagslega einangrað og/eða óheppið í útliti á stundum erfitt með að verða sér úti um maka. Fólk sem hefur sérþarfir á þessu sviði (t.d. þörf fyrir að láta berrassaða konu með grísagrímu stinga títuprjónum undir táneglurnar á sér) lendir líka í erfiðleikum með að finna bólfélaga sem henta því. Ef við ætlum að uppræta kynlífsþjónstu með þeirri sannleikni að kynlíf sé ekki mannréttindi get ég allt eins sagt að það ætti að banna kjötát alfarið, þar sem það er ekki lífsnauðsynlegt og MÉR FINNST að fólk geti bara étið kál.

Ég gæti haldið áfram lengi dags en öll rök nærbuxnafeminsta ber að sama brunni; vændi á að vera ólöglegt af því að MÉR FINNST að það eigi að vera það. Staðreyndir skipta engu máli. Rannsóknir skipta engu máli. Og það sem allra minnstu máli skiptir eru skoðanir þeirra sem veita þessa þjónustu og nýta sér hana. Þessi hugmynd kallast truthiness eða í minni þýðingu „sannleikni“.

One thought on “Sannleikni

  1. —————————————

    Þetta var allt mjög málefnanlegt og flott þangað til orðið „nærbuxnafemínisti“ birtist. Passa að láta ekki tilfinningarnar hlaupa með sig ;), annars góðar pælingar :).

    Kv. ljóti loðni femínistinn og nærbuxnaeigandinn Hafdís.

    Posted by: Hafdís Bjarnadóttir | 27.10.2011 | 20:06:03

    —————————————

    Sæl Hafdís. Ég nota orðið nærbuxnafemnisti ekki um konur sem ganga í nærbuxum, heldur konur sem telja það köllun sína í lífinu að sjá til þess að annað fólk haldi nærbuxunum uppi um sig. Ég á nærbuxur sjálf en vil fá að ráða því sjálf hvort og hvenær ég gyrði niður um mig og á hvaða forsendum.

    Posted by: Eva | 27.10.2011 | 20:36:10

    —————————————

    Ég veit ekki til þess að neinn sé í baráttu fyrir því að fólk gangi í nærbuxum eða ekki. Ef þú ert að tala um femínista sem berjast gegn vændi (eða hvað þú vilt kalla það, ég veit ekki um neitt annað orð í bili, er ekki málfræðingur) þá eru það bæði konur og karlar. Sjálf hef ég ekki endanlega skoðun á vændi og les það sem ég sé með opnum huga, finnst áhugavert að lesa t.d. þín skrif. Það rýrir hins vegar mjög mikið trúverðugleika þeirra að finna fordómana sem krauma undir í garð femínista. Bara svona vinsamleg ábending ef þú vilt sannfæra einhvern sem er mögulega á annarri skoðun ;).

    Posted by: Hafdís Bjarnadóttir | 27.10.2011 | 20:49:18

    —————————————

    …en eins og ég sagði við Kristin Theódórsson, þá finnst mér bæði þú og hann vera femínistar :), kannski næsta kynslóð femínista á Íslandi, því mér finnst þið bæði vera að berjast fyrir mannréttindum og jafnrétti, ekki satt? Ég er búin að vera að lesa bloggið hans og þitt og get alveg gúdderað ýmislegt sem þið eruð að segja, og það er alveg þess virði að skoða nánar. En bara – biturleikinn og fordómarnir fæla frá, of sértrúarsöfnuðalegt.

    Posted by: Hafdís Bjarnadóttir | 27.10.2011 | 20:53:19

    —————————————

    Ég er ákveðinn að fara út í vændi.

    Posted by: Kristján Sig. Kristjánsson | 27.10.2011 | 21:50:45

    —————————————

    „Ég er ákveðinn að fara út í vændi.“ – Flott, og stofna stéttarfélag blíðusala á Íslandi í leiðinni :), það er nefnilega það eina sem mér finnst vanta í umræðuna eru raddir þeirra sjálfra (á Íslandi, þó það sé áhugavert að skoða hvað er í gangi í öðrum löndum), ekki bara raddir annars fólks sem telur sig vita hvað er blíðusölum fyrir bestu. (Blíðusali – tilraun til jákvæðs nýyrðis).

    Posted by: Hafdís Bjarnadóttir | 28.10.2011 | 5:03:42

    —————————————

    Hafdís

    Þú veist nú vel af samskiptum við mig t.d. að hin ýmsu forskeyti við femínisma eru gjarnan tilraunir til að láta ekki eitt yfir alla femínista ganga. Það eru t.d. ekki allir femínistar fórnarlambsfemínistar eða forréttindafemínistar. Né heldur eru allir femínistar nærbuxnafemínistar, í þeim skilningi að vilja skilyrðislaust fá að hafa vit fyrir fólki í vændi.

    Svona hugtakanotkun er þó vitaskuld tvíeggja eins og þú bendir á, en þú hefur nú samt áður fallist á að um jákvæða aðgreiningu geti verið að ræða.

    Biturleikinn er því kannski ekki til staðar, en vissulega oft dálítill pirringur yfir „sannleikni“ femínistanna.

    Posted by: Kristinn | 28.10.2011 | 5:58:35

    —————————————

    Gott orð blíðusali yfir þá sem selja hefðbundið kynlíf. Mætti síðan nota kvalasali yfir fólk sem sérhæfir sig í sölu á BDSM kynlífsþjónustu…

    Posted by: Einar Þór | 28.10.2011 | 7:34:12

    —————————————

    Hér ber á grundvallarmisskilningi á ástæðu andstöðunnar gegn vændi. Það hefur ekkert að gera með hugmyndir fólks um kynlíf. Satt að segja sýnist mér að flestir andstæðingar vændis séu hlynntir frjálsum ástum og að flestir fylgjendur þess séu andsnúnir þeim.

    En að öðru. Telur þú að í hinum besta heimi allra heima að vændi eigi sér einhvern stað? Öll umræða fylgjenda vændis ber merki nauðhyggju: þetta verður að vera svona því þetta hefur alltaf verið svona og mun alltaf vera svona.

    Það er einfaldlega ekki rétt. Þetta þarf ekki að vera svona. Vændi mun að lokum hverfa eins og svo margar aðrar kúgunarstofnanir í sögu mannkyns, eins og þrælahald, mannfórnir og að lokum öll stjórn eins einstaklings yfir öðrum. Það mun taka tíma, en það mun gerast, ekki efast um það.

    Posted by: Elías Halldór | 28.10.2011 | 15:29:45

    —————————————

    Elías það er enginn misskilningur í gangi. Þeir sem berjast gegn afkomurétti og mannvirðingu vændiskvenna halda því fram að vændi og kynlíf eigi ekkert sameiginlegt. Það viðhorf í sjálfu sér felur í sér þá hugmynd að einhver ákveðinn hópur hafi einkarétt á því að skilgreina kynlíf. Ég vildi gjarnan sjá rökstuðning fyrir þeirri hugmynd að flestir fylgjendur lögleiðingar séu andsnúnir frjálsum ástum.

    Ég tel að í fullkomnum heimi gæti fólk stundað kynlíf á sínum eigin forsendum og þessvegna haft tekjur af því ef eftirspurnin er til staðar, án þess að annað fólk sé me nefið ofan í því. Ég álít að í fullkomnum heimi gæti hver og einn unnið við það sem honum/henni finnst gefandi og þar sem hæfileikar hans/hennar njóta sín og ef það felur í sér að fullnægja kynlífsþörf annarra þá ætti fólk að njóta vinnuverndar og lífeyrisréttinda við þá iðju. Það hefur ekkert með það að gera hvernig hlutirnir eru eða hafa verið.

    Vændi mun aldrei hverfa vegna þess einfaldlega að það er ekki kúgunarstofnun frekar en hjónabandið sem þó er oft vettvangur kúgunar á báða bóga. Hinsvegar mun þessi iðnaður taka ákveðnum breytingum og nauðungarvændi mun verða upprætt. Það mun hinsvegar ekki gerast fyrr en stigmanu verður aflétt, bæði af blíðusölum og blíðuþegum.

    Posted by: Eva | 28.10.2011 | 21:25:58

    —————————————

    Tek undir með þér Einari Þór um að blíðusali er ágætt or. Orðið kvalasali sem rímsins vegna er reyndar skemmtilegt er að því leyti slæmt að þótt margir vilji láta einhvern sem þeir treysta fjötra sig eða rasskella er „kvala“losti er örugglega mjög sjaldgæft fyrirbæri. Það er til fólk sem vill láta stinga títuprjónum undir tánegluarnar á sér en ég gæti trúað því að hvalalosti sé algengari.

    Posted by: Eva | 28.10.2011 | 22:03:57

Lokað er á athugasemdir.