Byrjaði daginn á umferðaróhappi. Spjátrungur nokkur í D-lista múnderingu renndi aftan á mig á biðskyldu. Sem betur fer var þetta í morguntraffíkinni og sökum vegavinnu, myrkurs, umferðarþunga og hálkubletta var hraðinn á báðum bílunum lítill. Engin meiðsl á fólki og aðeins smávægilegur skaði á bílunum, ég sá ekki betur en að þetta væri nokkuð góður árekstur, ef hægt er að nota það orð um eitthvað sem er í eðli sínu óheppilegt. Halda áfram að lesa →

Manni kemur það náttúrulega ekki við. En samt hlýtur maður að segja eitthvað. Alveg eins og maður segði eitthvað ef þú ækir á ofsahraða í hálku á sumardekkjunum og ekki í bílbelti. Af því að manni kemur það eiginlega pínulítið við þegar fólk tekur áhættu sem stofnar lífi þess og annarra í voða. Halda áfram að lesa →

Tók, gangstætt heilbrigðri skynsemi, upplýsta ákvörðun að forfæra tiltekinn ungan mann í kvöld. Tafðist þar sem sonur minn námshrossið þurfti að láta lesa yfir fyrir sig ritgerð. Ætlaði samt að halda planinu þótt væri framorðið þegar lestrinum lauk. Fann þá ekki símanúmerið. Býst ekki við að hann sé í skránni en veit heldur ekki föðurnafnið eða heimilisfangið. Halda áfram að lesa →

Úps! Maður vanrækir bloggið í 2 daga og þá er bara svo margt búið að ske að maður kemst ekki yfir að skrifa um það.

Hitti Húsasmiðinn í gær og við kláruðum að ganga frá fjármálunum. Kom betur út fyrir mig en ég átti von á svo ég sé fram á að 1. des. reddist eftir allt saman. Halda áfram að lesa →