Sláðu mig lostmjúkum lófum
svo lygnstríðir strengirnir hljómi.
Heftu mig fróandi fjötrum
svo friði mig vald þitt og veki
unaðshroll ofstopablíðan,
örvi til sársauka og sefi.
Mun ég í ljúfsárum losta
þér lúta og grátfegin gefast.
Greinasafn fyrir merki: Reyr mínar rætur
Mold
Köld vakir mold í myrkri
mildum hún höndum heldur
raka að heitum rótum.
Reyr mínar rætur
og vertu mér mold.
Spegilbrot
Spegilbrot – 1
Svala að sumri
svella við vetrarins kul
blár þinna brúna
♠
Spegilbrot – 2
Lít eg þig augum
les þér úr hári og hug
örlagaþræði.
♠
Spegilbrot – 3
Fjórleikur augna
orðalaus snerting við sál
faðmi þér fjarri.
♠
Spegilbrot – 4
Hljóð hefur farið
dauða um hendur mér, köld
hvítmyrkurþoka.
Andhverfur á kvöldi
Kvakar þögn við kvöldsins ós.
Keikir myrkrið friðarljós.
Vekur svefninn vonarró.
Vermir jökull sanda.
Blakar lognið breiðum væng.
Bláa dregur kyrrðarsæng,
húmið yfir auðnarskóg,
eirir dauðum anda.
Hrafn og dúfa
Flýgur í hring yfir haug
hugar við dögun og húm
ætis að eilífri leit.
Hrafn er minn hugur
og hungrar í þig.
Hvít svífur dúfa yfir dal.
Flytur hún lofgjörð um líf,
friðsemdar fegursta mynd.
Svæfir þín sála
mitt sársaukabál.
Heyrirðu hrísla
Heyrirðu hrísla
kynjalækinn hvísla
djúpir hyljir drekkja
þeim sem illa hann þekkja
en ef hann aðra okkar
að sér laðar lokkar
stiklum við á steinum
systir mín í meinum
og þegar fjárans fljótið
flæðir yfir grjótið
brúar þín blíða
ávallt strauminn stríða.
Ljóð handa góðærishórum
Aldrei hef ég orðið meir en aumra manna
lestarstöð í lífi hinna
lítilþægu vina minna.
Stundarkorn þeir staldra við en stökkva á fætur
sjái þeir koma svín sem getur
smjaðrað meir og logið betur.
Feitan gölt ef finnur þú á flæðiskeri
gefirðu honum líf og læri
leggurðu um eigin háls þinn snæri.