Ég á erfitt með að móta frumlega mynd í huganum. Ég sé t.d. sjaldan fyrir mér persónur og atburði í skáldsögum nema leggja mig fram um það og þá set ég andlit þekktra leikara (eða bara fólks sem ég kannast við) á persónurnar. Ég verð sjaldan fyrir vonbrigðum með val leikara í kvikmyndir gerðar eftir skáldsögum, finnst bara frábært að hafa loksins fengið að sjá hvernig fólkið lítur út. Ég skynja atburði sem ég les og heyri um sem útlínur og skugga, ef ég skynja þá sjónrænt á annað borð. Halda áfram að lesa →

Ég var í fimmta bekk og fyrsta daginn í nýjum skóla varð ég alvarlega ástfangin í fyrsta sinn. Hann hét Valli og var með svart hrokkið hár og andlitið skellótt af freknum. Sennilega hefur fullorðna fólkinu ekki þótt hann laglegur krakki en hann var leiðtogi og það ekki að ástæðulausu. Hann var skemmtilegur strákur, skarpgreindur og orðheppinn, óþekkur með afbrigðum en kom ekki illa fram við aðra krakka. Hann var óvenju réttsýnn. Hann gat tuskast við jafningja sína og lét þá alveg heyra það sem ekki stóðu sig í fótbolta en hann gerði sér grein fyrir því hverjir í hópnum voru minnimáttar og harðbannaði allt ofbeldi í þeirra garð. Halda áfram að lesa →