Spúnkhildur: Eg talaði við Magna og hann getur látið okkur fá það sem okkur vantar i hæfilegu magni.
Eva: Þú hefur semsagt Magnað seið.
Spúnkhildur: Alveg er þetta magnað helviti.
Eva: Það er Jónsmessa. Eigum við ekki að vera að velta okkur upp ur dögginni?
Spúnkhildur: Við getum allavega velt okkur upp ur pöddunum her á gólfinu.
Eva: Það væri vissulega ákveðinn stíll yfir þvi. Eigum við að bjóða konunni sem heitir ekki Sylvia að koma með okkur að hitta Kölska?
Spúnkhildur: Heldurðu virkilega að hún Sylvia kunni að sitja kúst? Örugglega aldrei reynt það.
Eva: Við þurfum að galdra borðið hennar Ruslönu burt, hvað varð af meyjarþvaginu?
Spúnkhildur: Mærin reyndist spjölluð og við erum lika orðnar uppiskroppa með kattarblóð.
Eva: Réttu mér þá bara rauðvínið. Og kústinn auðvitað. Við höfum víst ekkert hentugra verkfæri til gandreiðar ennþá.
Spúnkhildur: Það kemur. Þeir koma. Þetta verður gott ár.