Góður maður verður fyrir óljósum ásökunum um kynferðisbrot gegn barni. Halda áfram að lesa
Það hefur líklega verið árið 1990 sem ég frétti af dvalarstað þekkts barnaníðings og hugmynd kom upp í mínum vinahópi. Hefði hún náð fram að ganga hefði ég sent þáverandi dómsmálaráðherra nafnlaust bréf sem hefði verið á þessa leið: Halda áfram að lesa
Í gær birti DV frétt (að sjálfsögðu án þess að geta heimilda) af manni í Texas sem barði barnaníðing til bana.
Og þá varð kátt í höllinni. Hvílíkur fögnuður yfir manndrápi. Svona á að gera þetta! það er tónninn hjá mörgum, sennilega flestum þeirra sem tjá sig um málið á umræðukerfi DV. Halda áfram að lesa
Maður sem að mati sálfræðings þarf margra ára meðferð til þess að nokkur von sé um að hann láti af því athæfi sínu að eiga kynmök við krakka, fær „hátt í 70 sálfræðiviðtöl“ á þremur árum. Eftir að hafa barist fyrir því sjálfur. Halda áfram að lesa
Afurbataróni á Jesúflippi sprengir í nokkrar útlifaðar en afdópaðar og landinn kemur rækilega upp um skyldleika sinn við Gluggagægi og Gáttaþef. Myndbönd birt á netinu, Lille ven verður endalaus uppspretta gamanmála og skáldskapar. Þetta þykja mun áhugaverðari fréttir en tillögur Bandaríkjamanna um afnám mannréttinda þeirra sem eru ósáttir við utanríkisstefnu þeirra.
Ég var fyrst núna að horfa á Kompássþáttinn alræmda með Guðmundi í Byrginu. Gullkorn þáttarins; „börnin mín vita að ég stunda ekki BDSM“. Halda áfram að lesa
Ég veit ekki hver setti fram þá kenningu að klám hvetti til kynferðislegs ofbeldis en píkutal antiklámhunda drægi hins vegar úr því. Ég veit heldur ekki með hvaða rökum.
Ef nauðgarar ákveða að finna sér geðslegra áhugamál eftir að sjá alþingiskonur gera sér upp fullnægingu á sviði er það vel. Ef það heldur aftur af dónaköllum að heyra lítil börn lýsa því yfir í sjónvarpi að þeir megi ekki dónast í þeim þá er sjálfsagt að nota þá aðferð. Halda áfram að lesa