Fyrir nokkrum mánuðum var 15 ára telpa í fóstri hjá mér í Hafnarfirðinum. Hún var í fíkniefnaneyslu og á afbrotabraut. Hún fór á vergang, hafðist við meðal misyndismanna og ógæfufólks og neitaði að gefa upp dvalarstað sinn.

Í heila viku stóð ég í stríði til að reyna að fá lögregluna til að leita að henni eða a.m.k. að auglýsa eftir henni. Málið var ekki talið nógu alvarlegt til að sóa tíma lögreglunnar í slíkan tittlingaskít, enda taldi barnaverndarnefnd ekki að hún væri í lífshættu. (E.t.v. þyrfi barnavernarnefnd Hafnarfjarðar að fá fræðslu um afleiðingar fíkniefnaneyslu.)

Þessu máli sá lögreglan í Hafnarfiði ekki ástæðu til að skipta sér af, en ef fréttist af ungmenni að leika sér að smásteinum á almannafæri, þá eru tveir bílar sendir á staðinn?

Er þetta eðlileg forgangsröð? Er eðlilegt að lögreglan hafi afskipti af allri hegðun sem víkur frá norminu? Eru í gildi einhver lög gegn sérvisku?

Þess má geta að Haukur hefur áður komið við sögu lögreglunnar. Aldrei vegna ofbeldis, skemmdarverka, þjófnaðar, meðferðar vímuefna eða nokkurs annars sem lög mæla gegn. Öll hin skiptin sem lögreglan hefur ónáðað Hauk, var það vegna þáttöku hans í friðsamlegum mótmælum umhverfisverndarsinna gegn stóriðjustefnunni. Lögreglumenn hafa gramsað í vösum hans. Engin vopn hafa fundist á honum en einhverju sinni var penninn hans gerður upptækur án skýringa.

Eftir reynslu fjölskyldunnar af lögreglunni síðusta árið, læðist æ oftar að mér sá grunur að raunverulegur tilgangur lögreglunnar sé ekki fyrst og fremst sá að vernda hinn almenna borgara, heldur fremur sá að halda í skefjum fólki með hugmyndir sem ekki eru stjórnvöldum að skapi.