Lýðræði er kjaftæði

Lýðræðið sem við búum við er undarlegt stjórnfyrirkomulag. Lýsa má ferli þess í 7 skrefum

1 Aðdragandi kosninga.
Á þessu stigi taka sig saman hópar fólks sem telja sig öðrum hæfari til að hugsa fyrir fjöldann og ráðskast með örlög hans, gefa kjósendum ýmis loforð sem útilokað er að þeir gætu staðið við þótt þeir vildu, og reyna jafnframt að sannfæra lýðinn um að allir hinir hóparnir séu vanhæfir og vinni af óheilindum. Halda áfram að lesa

Kosningar eru engin lausn

‘Maður velur bara illskársta kostinn’ sagði félagi minn einn forpokaður. Já það er einmitt það Jón Kjartan, það eru engir góðir kostir í boði, bara misvondir. Og hversvegna ætti maður að sætta sig við illskársta kostinn? Því ekki að búa til eitthvað nothæft? Elskan, mótmælaaðgerðir bitna alltaf á saklausum, mér þykir það leitt. Ekki samt nógu leitt til að horfa aðgerðalaust á endalausa valdníðslu í nafni lýðræðis og frelsis. Halda áfram að lesa

Fokk

Getur einhver útvegað mér geisladisk með Árna Johnsen?

Já og getur einhver útskýrt fyrir mér hversvegna það ætti að gleðja mig að annað fólk skammist sín þegar það er búið að valta yfir mig?

Ég kæri mig ekki um að neinn skammist sín. En það skal enginn komast upp með að valta yfir mig án þess að hugsa sig um tvisvar næst.

 

Viltu valta yfir nágranna þinn?

Viltu valta yfir nágranna þinn? Hér er pottþétt uppskrift.

Haltu húsfund um eitthvað sem skiptir máli á meðan hann er í útlöndum og pottþétt að fundarboðið mun fara fram hjá honum. Taktu ákvörðun í óþökk hans. Þegar hann kemur heim, ekki þá láta hann vita af því að fundur hafi verið haldinn. Hvað þá hvaða ákvörðun hafi verið tekin. Ráddu verktaka án þess að láta hann vita. Þegar hann áttar sig er orðið of seint að gera eitthvað í málinu.

Úti í garði hjá mér er maður að fella tréð mitt. Stóra, gamla tréð mitt sem ég hafði aldrei samþykkt að yrði fellt. Mér skilst að ég hafi engan lagalegan rétt.

Lög þjóna ekki réttlætinu.

Étum lýðræðið

Bráðum sjáum við hið svokallaða lýðræði í framkvæmd. Við fáum að skrifa x til að hafa áhrif á það hverjir komast næst í kjöraðstöðu til að bulla, ljúga, svíkja, svindla og stela.

Þeir sem eru búnir að fá nóg af flokkakerfinu hafa um tvennt að velja; að mæta ekki eða skila auðum eða ógildum kjörseðli. Reyndar hefur það ekki áhrif á niðurstöður kosninga að skila auðu eða ógildu. Ef væri t.d. möguleiki á auðum þingmansstól út á það væri hugsanlega hægt að sætta sig við þetta en því miður, áhrif þeirra sem ekki styðja flokkakerfið eru ENGIN. Þetta ófullkomna lýðræði sem við búum við er þannig ekki ætlað þeim sem vilja ekki neinn af þeim sem eru í framboði á þing, hvað þá þeim sem ekki gútera þetta stjórnskipulag.

Þeir sem sjá ekki réttlæti í þessu fyrirkomulagi ætla að taka sig saman um að mæta á kjörstað og halda uppi atkvæðaþófi. Hanga í kjörklefanum eins lengi og þeir komast upp með. Ef mönnum leiðist vistin í klefanum má stytta sér stundir með því að fróa sér. Það yrði aukinheldur táknræn aðgerð þar sem kosningar við þessar aðstæður eru ekkert annað en pólitískt runk.

Þeir sem vilja ganga lengra taka við sínum kjörseðli en skila honum ekki. Við getum stungið kjörseðlinum í vasann og farið með hann heim og skeint okkur á honum, brennt hann eða hengt hann á ísskápinn til að minna okkur á hvernig lýðræðið virkar í raun, eða selt hann einhverjum sem á eftir að fara inn í klefann.

Við getum líka étið kjörseðlana eða allavega sagst hafa gert það. Ennfremur má troða kjörseðlinum upp í félagsheimilið á sér. Hvorttveggja mjög táknrænt. Í versta falli verður sérsveitin send á staðinn og látin strippa þá sem skila ekki seðlinum. Þeir fara varla að dæla upp úr okkur.

Þetta er þitt atkvæði. Þú ræður hvað þú gerir við það. Ef þú fílar ekki þessa fokkans gerð af lýðræði gerðu þá eitthvað róttækara en að sitja heima til að lýsa óánægju þinni.