Hrikalega faglegt af mannvitsbrekkunni sem bloggar undir dulnefninu ritstjórn@dv.is að taka fram að meirihluti íbúa Bangladesh séu múslimar. Af hverju í ósköpunum kemur ekki líka fram í fréttinni að meirihluti íbúa Bangladesh eru brúneygir?

Ástand í jafnréttismálum í Bangladesh á sér miklu flóknari rætur en svo að sé hægt að útskýra svona glæpi með því að þessir menn séu muslimir. Muslimi sem býr við vestrænar aðstæður er ekkert líklegri en kristinn maður til að hegða sér á þennan hátt.

Reyndar eru morð á nánum fjölskyldumeðlimum á Norðurlöndunum ekki hlutfallslega hærri á meðal muslima en annarra. Munurinn er bara sá að það heitir ekki heiðursmorð þegar norskir eða íslenskir foreldrar drepa börn sín og maka. Maður í Bangladesh er líklegri en Íslendingur til að aflima konuna sína, ekki af því að hann sé muslimi heldur af því að hann hefur alist upp við kvenfyrirlitningu. Sem á sér ekki síður rætur í kristindómnum. Ég er ekki að verja neinn viðbjóð heldur að benda á að það eru miklu flóknari samfélagsaðstæður sem hann sprettur af en svo að það sé ástæða til að gera alla muslimi tortryggilega.

Að tala um ríkjandi trúarbrögð í þessu samhengi er nákvæmlega jafn faglegt eins og ef fjallað væri um glæpi í Eþíópíu og tekið fram að þeldökkir menn séu í yfirgnæfandi meirihluta í landinu. Eða ef fjallað væri um ofbeldi í Vesturbænum og tekið fram að þar búi margir KRingar. Siðferðið og lífssýnin sem Kóraninn boðar er vissulega mannfjandsamleg. Sýn kristindómsins á heiminn og manninn er það líka. Mjög fáar manneskjur eru bókstafstrúaðar og þar sem muslimir festa rætur í vestrænum samfæelögum, merkir það að vera muslimi bara það sama og að vera kristinn, þ.e.a.s. trúin er umgjörð utan um hátíðir, athafnir á borð við giftingar og greftranir, klæðaburð, neysluvenjur, hlutverkaskiptingu og erfðavenjur.