Femínistar vinna konum í klám- og kynlífsiðnaði tjón með forræðishyggju sinni og óumbeðnum björgunaraðgerðum. Þessu fólki (aðallega konum) er auk þess sýnt algert virðingarleysi þegar gervivísindamenn og sjálfskipaðir siðapostular úr röðum feminista skipuleggja ráðstefnur um klám og kynlífsiðnaðinn, gjarnan í samvinnu við opinberar stofnanir, án þess að nokkrum sem vinnur í þessum geira sé boðið til umræðunnar.
Um allan heim eru starfandi samtök fólks í kynlífsiðnaði. Um allan heim mótmæla slík samtök því að kynlífsþjónusta sé lögð að jöfnu við mansal. Um allan heim biðja gleðikonur, nektardansmeyjar og aðrar konur í klám- og kynlífsiðnaði um frið fyrir sjálfskipuðum bjargvættum sínum. Í mörgum Evrópulöndum hafa kynlífsþjónar lýst harðri andstöðu við þá stefnu að refsa viðskiptavinum þeirra. Þetta fólk er afgreitt sem fórnarlömb, geðsjúklingar og fíklar, sem hafi ekkert vit á því hvað sé því fyrir bestu.