Draugur

Í gær hringdi í mig kona, í sárum eftir Húsasmiðinn. Þurfti að hafa upp á honum til að losna við búslóð sem hann kom fyrir hjá henni áður en hann fór úr landi. Hún taldi að bloggfærslur mínar undanfarið tengdust honum (ekki spyrja mig hvernig hún hefur komist að þeirri niðurstöðu) og fiskaði eftir því hvað væri „í gangi“. Halda áfram að lesa

Upp, upp mín sál

En svo var ég að átta mig á því bara núna rétt áðan að ég þekki 2 pör í viðbót sem eru búin að vera saman mjög lengi. Alveg bara rosalega lengi og eru dálítið líkleg til að gera það áfram. Ég mundi ekki eftir þeim þarna um daginn. Ég þekki sumsé 12 pör sem hafa lafað saman í meira en 10 ár. Og það er nú alveg dálítið. Svo kannski gengur sambúð upp í einhverjum tilvikum.

Kannski.

Ég er í nýrri peysu. Það er næstum eins gott og að vera elskuð. Stelpur, konur, kerlur ef ykkur vantar egóbúst, ekki þá eyða pening í sálfræðing eða reyna að draga komplíment út úr karlmanni. Farið til stílista í Debenhams. Hún sagði mér að ég hefði fullkomið vaxtarlag. Ég veit að hún er bara í vinnunni en hún sagði það samt þannig að ég trúði því. Og það kostar ekkert.

Eitt hugs um staðfestingar og fordóma

Fyrir tæpu ári trúði ég því að dömuskór í mínu númeri væru einfaldlega ófáanlegir nema kannski í Kolaportinu, notaðir með snúnum hæl úr einhverju dánarbúinu. Ég leitaði og leitaði, spurði og spurði, réðst á litlar gular konur á götu og yfirheyrði þær um skókaup sín (þær fá sína skó senda frá Thailandi) hringdi út um allar trissur og bað alla sem ég þekkti að hafa augun opin. Halda áfram að lesa