Var að fá tölvupóst frá vini mínum sem vill fá mig til að þýða nokkra texta við söngleik sem hann langar að setja upp. Ekkert víst að hann fáist uppsettur en það er alveg sama, ég fæ bara hjartsláttartruflanir af æsingi. Halda áfram að lesa →

-Fullvissan er fiskur, sagði ég.
-Gerðist hún þá skáldleg mjök, ok undraðist öll alþýða manna háfleygi hennar, svaraði Drengurinn.
-Hál, þú veist. Gengur þér úr greipum. Og ef þú nærð að landa henni þá bara deyr hún. Þú getur tekið heppilegar ákvarðanir eða snjallar en þú getur aldrei verið viss um að eitthvað sé fullkomlega rétt.
-Þessu er ég nú bara ekki sammála. Mér finnst jólafrí t.d. vera fullkomlega rétt. Mér hefur fundist það frá því að ég lærði orðið jólafrí.
-Þar komstu með það. Jólafrí. Það er vegurinn, sannleikurinn og lífið. Hver þarf trúarbrögð eða pólitík ef hann hefur jólafrí? Heimspekistefna er fædd.
-Já, sagði Drengurinn, eða stjórnmálastefna. Við skulum kalla hana fríhyggju.

Nýkomin heim af galdraráðstefnu vestur á Ströndum. Það var gaman. Að vísu var ég algerlega ósofin og hálflasin þegar Anna kom að sækja mig á föstudagsmorguninn en ég veiktist ekki enda reykingar bannaðar á Laugarhóli. Halda áfram að lesa →

Fokk í helvíti, ég held að ég sé að veikjast. Líkaminn sennilega að stilla sig inn á að nú sé frí framundan og þá megi leggjast í aumingjaskap. En hann skal ekki komast upp með það. Þótt ég þurfi að skilja mína vösku galdramenn eftir með tómar hillur og ómerkta tepakka til að ná 10 tíma svefni (svefn læknar allt nema ástsýki), SKAL ég vera keik þegar Anna sækir mig í fyrramálið.

Maður má fá sumarfrí á þriggja ára fresti án þess að fá samviskubit. Og þótt það væru meira en þrír dagar.

Gamall vinur minn (einn þessara sem segir að ég sé æðisleg en fer svo alltaf að búa með einhverri annarri sem er ekki eins æðisleg) kom í heimsókn í dag. Sagðist hættur að lesa vefbókina mína af því að hún sé oft svo dulkóðuð að hann skilji ekkert hvað ég sé að tala um. Halda áfram að lesa →

Þegar ég skrifa skáldsögu verður einn kaflinn á þessa leið.

-Hurru, Valgerður, það var að koma bréf. Hann Grímur Björns er með eitthvað vesen.
-Jæja. Og hvað er það nú?
-Æi, bara þetta sama. Stíflan getur lekið og allt voða hættulegt og við græðum ekkert á þessu og jaríjarí.
-Ekkert nýtt sumsé?
-Nei ekki þannig en Grímur er nottla enginn lopapeysuhippi, þannig að við verðum líklega að láta liðið halda að við tökum mark á honum.
-Skrambans. Þurfum við þá að funda um þetta eða eitthvað?
-Tja, ætli við verðum ekki að koma aðeins inn á þetta, svona formsins vegna.
-Gess só.
-Viltu kíkja eitthvað á þetta?
-Guð minn góður nei, ekki ef ég kemst hjá því. Er annars nokkur ástæða til þess?
-Nei, ekki nema þér leiðist.
-Ókei. Reynum að afgreiða þetta bæði snyrtilega og snarlega.

Bráðum fer ég í þriggja daga sumarfrí við aðra norn.
Ómægod hvað ég hlakka til.
Langt síðan heilinn í mér hefur komist í sólbað.