Óháð tekjum

Péningakallar fullyrða að hægt sé að spara óháð tekjum. Ég hef alltaf sottla trú á því að þeir sem eru ríkir viti eitthvað um fjármál svo ég held að það hljóti að vera eitthvað til í þessu. Samt er ég ekki alveg sannfærð.

Sá sem hefur milljón á mánuði í ráðstöfunartekjur getur augljóslega sparað. En hvað um þann sem hefur engar tekur? Þann sem er á framfæri annarra og hefur ekkert ráðstöfunarfé? Hann sparar auðvitað ekki nema einhver gefi honum peninga, það hljóta allir að viðurkenna. Halda áfram að lesa

Plan A

Ég held að ég sé fullkomlega fær um að drepa. Þ.e.a.s. ef ég sæi virkilega ástæðu til þess. Það hefur bara ekki gerst ennþá að neinn hafi pirrað mig nógu mikið til þess að ég vildi taka það að mér. Ekki fyrr en núna. Ég er búin að finna erkióvin minn númer 1, 2 og 15.

Ég ætla að fremja morð. Ég er ekki ennþá búin að finna aðferðina en það kemur allt með góðum ásetningi.

Ég ætla að drepa skattinn.

200%

Ég hélt að ég væri komin í feitt í vélsmiðjunni en um leið og ég birtist á staðnum sendi Eigandinn blóma fyrirtækisins á Nesjavelli svo ég hef unnið með eintómum kellingum og svo örfáum harðgiftum öðlingsmönnum. Allir töffararnir í sveitinni og vita ekki einu sinni að ég er til. Þetta er skandall. Gerir annars ekkert til, ég er hætt að leita, þetta er bara eins og með kaffið, maður hellir í bollann af gömlum vana þótt mann langi hreint ekkert í kaffi.

Í gær leit ég aðeins á einkamal.is til að gá hvort þar væru einhverjir nýir og spennandi karlmenn. Svo er ekki. Allavega rakst ég ekki á þá. Eitt finnst mér voðalega skrýtið á einkamálavefnum og það er allt þetta fólk sem lofar 200% trúnaði. Hvaða bull er það? Hvernig getur trúnaður verið meira en fullkominn? Kannski er átt við hið gagnstæða; sá sem lofar 200% trúnaði tekur t.d. þátt í orgíu með nokkrum þjóðkunnum mönnum og konum og fer svo út um allt og lætur fólk vita, bara til öryggis, að hann hafi aldrei átt neitt samneyti við aðra orgíuþátttakendur???

Hótun

-Ég færi ykkur miklar gleðifréttir: Um helgina verður tekið til í herbergjunum ykkar og ef þið gerið það ekki þá geri ég það sjálf, sagði ég í hótunartón.

Þegar ég kom heim í gærkvöld voru Byltingamaðurinn og Sykurrófan farin í leikhús. Á herbergishurðinni var miði með þessari áletrun:

Gleðifréttir staðfestar.
Tiltekt hófst áðan og verður haldið áfram á eftir. Vinsamlegast aðhafist ekkert í millitíðinni.
-H

Þá er því markmiði náð. Nú þarf ég bara að kúga Heimasætuna og Pysjuna til starfa.

Kaffistofuspjall

-Alltaf verið að skíta atvinnurekendur út og væna þá um arðrán. En hvað um starfsmenn sem slóra í vinnunni og tilkynna veikindi á mánudögum? Maður er í rauninni búinn að kaupa vinnuframlag og hvað heitir það ef starfsmaður svíkur mann um það sem maður greiðir umsamið verð fyrir? Hvað heitir það? þusar Eigandinn og þótt ég sé honum hjartanlega sammála skil ég ekki alveg þessa umræðu í þessum hópi fólks. Halda áfram að lesa

Hádegismatur

Ég er að hugsa um að lögsækja fyrirtækið sem sér um hádegismatinn fyrir okkur. Reyndar á vélsmiðjan heiður skilinn fyrir að sjá til þess að við fáum mat í hádeginu, það er ekkert sem fer verr í skapið á mér en að vera matarlaus í þrælavinnu, nema ef vera skyldi að vinna með letingjum og hér eru allir hörkuduglegir og ég hef aldrei verið svöng. Maturinn er samt hræðilegur og ég er nú ekki matvönd. Hef t.d. aldrei skilið hvað fólk hefur út á mötuneyti ríkisspítalanna að setja, það er bara prýðilegt mötuneyti. Halda áfram að lesa

Firrt

Marxisk firring; beygja, sveifla, smella, snúa, beygja, sveifla, smella, snúa… allan daginn, alltaf eins og maður veit ekki almennilega til hvers, sér aldrei afurðina nema sem stæðu af plastböggum sem eru settir í gám. Óljós hugmynd um endanlegt notkunargildi; það er ekki hægt að láta sér þykja vænt um grilljón svarta plastbagga. Halda áfram að lesa