Það kostar ekki bara þjáningu að vera fögur, það kostar líka bæði tíma og peninga. Stundum þarf maður m.a.s. að vera í sæmilegu formi líkamlega og/eða andlega til að vera fær um að fremja fegrunaraðgerðir í heimahúsum. Halda áfram að lesa →

Það er toppmál ef fatlaðir geta lifað því lífi sem þeir sjálfir kjósa helst. Frábært að þátttaka þeirra á öllum sviðum samfélagsins aukist jafnt og þétt.

Ég játa með ósæmilega litlum skömmustuvotti að það gleður skrattakollinn í mér að sjá fyrir mér framboðslista fatlaðra til alþingiskosninga. Þeir gætu boðið sig fram undir slagorðinu „Fleiri þroskahefta á þing“.

Þetta var ljótt. Má ekki segja svona.

Ertu dáin út í bláinn…

Og hversvegna er manneskju í sjálfsvígshættu hleypt út af geðdeild fylgdarlaust?
Af því að hún var ekki drykkjusjúklingur?
Af því að hún hætti ekki að mæta í vinnu þótt henni liði djöfullega?
Af því að hún vanrækti ekki barnið sitt?
Af því að hún hætti ekki að þrífa sig?
Af því að hún öskraði ekki á athygli, hótaði ekki eða hegðaði sér eins og bjáni?
Af því að hún hlaut að vera of greind til að trúa því í alvöru að líf hennar væri ónýtt?
Af því að hún hlaut að vera of góð og tillitsöm manneskja til að gera fjölskyldunni annað eins? Halda áfram að lesa →

Lengi hélt ég að enginn vildi mig.

Svo áttaði ég mig á því að almennilegir menn vilja mig alveg. Það voru bara fávitarnir sem vildu mig ekki. Það var ég sem var vandamálið. Ég varð bara hrifin af fávitum og almennilegir menn eru ekkert að reyna við konur sem sjá þá ekki. Þegar ég áttaði mig á þessu fór ég að horfa á aðrar týpur. Halda áfram að lesa →

…fyrir bókina.
Hún er yndisleg.

Lærlingurinn hefur, eins og allir vel uppaldir piltar, mikið álit á kærustunni sinni. Honum finnst lítið koma til rómantískrar hugmyndaauðgi þeirra manna sem færa konum sínum blóm og súkkulaði og segist ekki hafa neina trú á því að sín heittelskaða sé nógu „grunnhyggin“ til að falla fyrir svo „ódýru trixi“. Halda áfram að lesa →

Hann var með samskiptatæknina á hreinu. Sem er auðvitað toppmál. Jós yfir mig runu af gullhömrum með löngu eeeni í lokin.
-eeeeen, þú virðist standa í einhverju ruglsambandi og ég velti fyrir mér hvað þú ætlir að gera í því.
Ég sagðist ekki kannast við neitt „ruglsamband“. Ég ætti að vísu sálufélaga sem mér þætti innilega vænt um og ég reiknaði með að yrði hluti af lífi mínu áfram, rétt eins og Keli, pabbi minn, synir mínir og hver annar sem ég elska mikið. Hvort hann vildi vera svo vænn að skilgreina fyrir mig rugl. Halda áfram að lesa →