Ofurstirni segir frá því á fésbókarsíðu sinni í dag að því hafi orðið brátt í brók eftir röð einkennilegra óhappa sem víst má telja að séu runnin undan rifjum ríkisstjórnarinnar.
Ekkert smá súrt sem gerðist fyrir mig í gær. Ég fór út í sjoppu til að kaupa happaþrennu. Á leiðinni yfir götuna var næstum keyrt mig niður. Þegar ég kom heim, fattaði ég að ég hafði læst mig úti. Það eru sko tvær dyr á húsinu og ég ætlaði að gá hvort dyrin fyrir bak við hús var hægt að opna. Það var líka læst en mér tókst að skríða inn um rúðuna. Þá fattaði ég að ég var búinn að fá magapest með 39 kommu hita en sem betur fer komst ég á hásætið áður en það varð stórslys.
Klámvarnardeild lögreglunnar á Tálkafirði kom upp um stórfellt smygl á ólöglegu kókópöffsi á 8. tímanum í gærkvöld. Það var klámvæðingarklúbbur 6. bekkjar grunnskólans á staðnum, Andsetnir englar sem stóð að smyglinu.
„Þetta er náttúrulega bara stjórnlaust. Hreinlega gersneytt öllum þráa eftir langvarandi neyslu efnisins, en á meðan við fáum ekki forvirkar rannsóknarheimildir, getum við lítið gert annað en að handtaka þá, lemja þá og stinga þeim í steininn“ sagði ráðskona klámvarnardeildar lögreglunnar í samtali við Pistliinn. Baddi búmm, talsmaður Andsetnu englanna hafnar ásökunum lögreglunnar með öllu. „Við ætluðum bara að fá okkur eitthvað gott í gogginn og þar sem klámvæðingarfrostpinnarnir voru farnir að þrána, vildum við frekar kókópöffs.“
Starfsemi skipulagðra glæpasamtaka færist í vöxt á Íslandi. Sem kunnugt er eru nú á bilinu 11,0- 11,09 ofbeldisklúbbar starfandi á landinu, þar af 0,7 á Tálknafirði. Talið er að allt að fimm meðlimir tilheyri hverjum þeirra og sumir jafnvel fleiri en einum samtökum í senn. Helstu viðfangsefni gengjanna eru skipulagning grímudansleikja og dreifing ólöglegs kókópöffs.
Víst er talið að hið þráaverjandi morgunkorn, kókópöffs, eigi uppruna sinn hjá Satni sjálfum. Á uppvaxtartíma kaldastríðskynslóðarinnar voru kúlurnar hrímaðar með hvítu efni og í kjölfarið upphófst mikið pönk og ofbeldismenning sem aldrei hafði áður þekktst í hinum vestræna heimi. Hvíta efnið var bannað snemma á níunda áratugnum en kúlurnar sjálfar voru þó áfram löglegar og ekkert lát varð á pönkinu. Leiddi viðstöðulaust kókópöffsát pönkaranna á endanum til svokallaðra kúlulána sem áttu stóran þátt í efnahagshruninu.
Líklegt er talið að þessi andsetni engill hafi ætlað að nota kókópöffsið við afbrigðilegar klámathafnir en eins og sjá má á myndinni er hann grímuklæddur og skekur í óþráavörðum ofstopa sínum hið þríeina reðurtákn; merki feðraveldisins, klámvæðingarinnar og markaðsaflanna.
Sá sögulegi atburður hefur átt sér stað að vitni sagði satt fyrir landsdómi.
Var vitnið, Hrútur Hrappsson, feðraveldisfulltrúi, spurt um þátt klámvæðingarinnar í aðdraganda hrunsins. Skýrði Hrútur skilmerkilega frá því að Fjármálaeftirlitið hefði, án útboðs, keypt upp lager af grímubúningum og öðrum dónaskap af klámbúllu í eigu frænda eins manns.
Þegar vitnið var krafið um skýringar á tiltæki sínu, kvað það þessa óvenjulegu sannleiksást vera „sjálfsprottna í einhverju lýðræðisflippi“. Baðst Hrútur þegar í stað afsökunar á framburði sínum.
„Það var ekki ætlunin að særa neinn. Ég var bara í krúttkasti, þú’st, búinn að liggja yfir Pedobear með sleikjó og svona og datt í hug að sannleikurinn yrði dáldið skondið sjónarhorn í umræðuna. Ef það hefur sært eitthvunn þá segi ég bara sorrý,“
Yfirleitt vakna ég með spurningu í huga. Ekki eitthvað sem skiptir máli eins og hvort sé líf eftir dauðann eða hvernig hægt sé að bjarga heiminum, heldur eitthvað sem ég minnist ekki að hafa nokkurntíma velt fyrir mér áður og skiptir mig í raun engu máli. Oftast eitthvað sem ég get ekki tengt við mitt daglega líf eða það sem ég var að hugsa um daginn áður. Venjulega brenna þessir hlutir á mér fyrstu 5 mínúturnar eftir að ég vakna en þetta eru samt sjaldan svo ágengar spurningar að ég hafi áhuga á að gúggla svörin hálftíma síðar. Ég sé enga reglu í þessu heldur, allt fremur kaótískt.
Hvernig fjölga hrúðurkarlar sér?
Eru tannskemmdir stórt vandamál meðal apa?
Er til stöðluð skilgreining á dropa?
Gera dýr sér grein fyrir kyni afkvæma sinna áður en þau verða kynþroska?
Hafa fiskar bragðskyn?
Er fylgni milli þess hvenær fólk fer í rúmið og þess hvenær það borðar fyrstu máltíð dagins?
Hafa sýkópatar sjálfstæðari smekk á fatnaði, tónlist og öðrum tískutengdum fyrirbærum en aðrir (þar sem þeir setja sig ekki í spor annarra)?
Um daginn velti ég því fyrir mér hvernig kafarar fari að ef þeir þurfa að hnerra í kafi.
Í morgun langaði mig að vita hvað kæmust mörg sandkorn í ísmolabox.
Þetta eru pælingar sem virðast ekki þjóna neinum tilgangi og ég veit ekki hvaðan þær koma. Mér finnst samt einhvernveginn ótrúlegt að þær spretti bara úr einhverju tómi. Og nú er ég að velta því fyrir mér hvort þetta sé algengt og hvort einhver hafi fundið skýringar á þessu.
Ég var að lesa SCUM, fyrst nú, hef aldrei lesið ávarpið í heild áður. Það væri áhugavert að sjá viðbrögðin ef einræðu um ógeðslegt eðli og innræti kvenna yrði hampað sem listaverki.
Af hverju hef ég á tilfinningunni að Andspyrna myndi ekki hefja til skýjanna verk sem talaði um konur sem óværu og tíundaði það hvernig þær hafa mergsogið karlmenn bæði tilfinningalega og fjárhagslega, haldið þeim í margskonar ánauð, kallað fram allt það versta í þeim, hindrað þá í því að nýta hæfileika sína og í raun eyðilagt heiminn. Það er ekkert erfiðara að rökstyðja það viðhorf en sorann sem Valerie Solanas lét frá sér.
Það er út af fyrir sig athyglisvert að mitt í allri umræðunni um hlutgervingu kvenna og endalausa niðurlægingu þeirra af hálfu karlmanna, sé hatursáróðri í garð karlmanna lýst sem hressum og kjaftforum. Hvaðan kemur annars sú hugmynd að ef kona hefur orðið fyrir kynferðisofbeldi þá hafi hún þar með leyfi til þess að dreifa skít? Ég sé ekki fyrir mér að það fólk sem mælir þessu bót myndi hampa sambærilegum sora í garð t.d. svartra manna, með þeim rökum að höfundur hefði orðið fyrir nauðgun af hálfu svertingja.
Martraðir bernsku minnar snerust um hyldýpi. Að detta fram af björgum, niður um holræsi, ofan í skurð. Í draumunum voru mamma mín og amma alltaf nálægar en þær björguðu mér ekki. Stundum ýttu þær mér fram af brúninni. Ég vaknaði hljóðandi og kaldsveitt en neitaði að tjá mig um efni martraðarinnar. Halda áfram að lesa →
