Er vöruúrval fátæklegra eftir umsvif Baugs?

Kunningi minn heldur því fram að þótt vörumerkjum hafi fjölgað, hafi nú samt sem áður verið fjölbreyttara vöruúrval í íslenskum matvörubúðum fyrir tilkomu Baugs, ef maður lítur á yfirflokkana. Það hafi kannski bara verið til eitt vörumerki af hverri tegund en allskyns matur sem nú er ófáanlegur, svosem niðursoðnar ansjósur og enskt sinnep, hafi verið í boði. (Reyndar eru niðursoðnar ansjósur fáanlegar og hægt er að kaupa duft í enskt sinnep.) Halda áfram að lesa

Viltu hafa rasista á Íslandi?

Í tilefni af þessum pistli:

Hvað er pláss fyrir marga rasista á landinu,  100, 1000, 10.000 eða kannski fleiri?  Meðan landrými leyfir hugsa einhverjir en hvað með okkur hina sem finnst bara ágætt að vera laus við ykkur. Hingað til hef ég ekki talið mig umburðarlynda gagnvart fávitum en mér finnst óþægilegt að sjá hversu hratt þeim fjölgar á Íslandi.

Ég á ekki í vandræðum með venjulega heimskingja en það er eitthvað við þessa miklu fjölgun ógeðfelldra kynþáttahatara sem fer í taugarnar á mér.  Þeir falla ekki eins vel í umhverfið og hinir bjánarnir.  Þeir minna mig meira á “rasistavandamálið” sem Íslendingar vilja helst ekki horfast í augu við.

Það þarf nefnilega að stýra því hverskonar fólk fær að vaða uppi á landinu.  Sú aðferð sem stjórnvöld nota í dag er að mínu mati meingölluð. Ótakmarkaður málfrelsi skíthæla sem telja sig öðru fólki æðra. Meðan t.d. vinnandi asíufólk og fólk utan Evrópu er upp á náð og miskun kerfisins komið eða háð duttlungum Alþingis.

Íslendingar þurfa að svara því hversu marga fávita þeir vilja hafa í landinu og hvernig fólk.  Það er ekki hægt að treysta á legu landsins og veðurfar.  Sú vörn virðist a.m.k. ekki virka lengur.  Þó ég nefni drullusokka eins og þig hér að ofan þá hef ég ekkert á móti heimsku fólki.  Ég vil bara hafa takmarkaðan fjölda af fávitum með fasta búsetu í landinu.

Hvar sú tala liggur er síðan eitthvað sem þarf að ræða opinberlega.

 

Orð dagsins

Uppáhaldsorðið mitt þessa dagana er ‘sneiðafantur’ sem samkvæmt orðabók Menningarsjóðs á við um þann sem setur meira á diskinn sinn en hann getur borðað. Þeir sem sérstakur hefur verið að yfirheyra undanfarna daga eru að líkindum hinir mestu sneiðafantar.