Kynbundið ofbeldi

Hér er dæmi um kynbundið ofbeldi sem enginn áhugi er fyrir þar sem það beinist ekki að réttu kyni.

Hugtakið kynbundið ofbeldi er oft notað um allt ofbeldi sem karlar beita konur hvort sem það hefur eitthvað með kyn að gera eða ekki. Almennur skilningur á hugtakinu er sá að það eigi við um ofbeldi sem fólk yrði ekki fyrir ef það tilheyrði hinu kyninu og það er þannig sem það er notað í fjölmiðlum. Samt sem áður aðeins um ofbeldi gegn konum.

Halda áfram að lesa

Kynbundið ofbeldi

Hér er dæmi um kynbundið ofbeldi sem enginn áhugi er fyrir þar sem það beinist ekki að réttu kyni.

Hugtakið kynbundið ofbeldi er oft notað um allt ofbeldi sem karlar beita konur hvort sem það hefur eitthvað með kyn að gera eða ekki. Almennur skilningur á hugtakinu er sá að það eigi við um ofbeldi sem fólk yrði ekki fyrir ef það tilheyrði hinu kyninu og það er þannig sem það er notað í fjölmiðlum. Samt sem áður aðeins um ofbeldi gegn konum.

Halda áfram að lesa

Stórveldið, Monitor og kennivald kvenhyggjunnar

gillzHreyfing sem stefnir að því að koma á kennivaldi, gerir sér far um að yfirtaka alla umræðu sem snertir áhugasvið hennar. Einn mikilvægasti áfanginn á þeirri vegferð er sá að yfirtaka fjölmiðlaumfjöllun og þar hafa íslenskir feministar náð prýðilegum árangri. Halda áfram að lesa

Til hvers þarf löggan næstum 300 skotvopn?

Í gær sagði visir.is frá því að lögreglan hefði yfir að ráða 254 skammbyssum og 37 rifflum.

Í fréttinni er engin tilraun gerð til þess að skýra þörfina á þessari miklu vopnaeign. Mér skilst að sérsveit lögreglunnar skipi um 50 manns. Ef það er rétt er erfitt að sjá fyrir sér aðstæður þar sem þörf er fyrir á hátt á þriðja hundrað skotvopna. Sú spurning hlýtur því að vakna hvort verið sé að leggja drög að því að lögreglan gangi með skotvopn á sér. Halda áfram að lesa

Mansal

Málið er rannsakað sem mansalsmál en ekki talið að um neins konar misnotkun sé að ræða. Til hamingju RÚV. Ykkur hefur tekist að ganga lengra en Stígamót í því að svipta orðið mansal merkingu sinni.

Mansal er í dag notað um öll viðskipti með fólk svo ef þetta er rannsakað sem mansalsmál þá er annaðhvort grunur um barnsrán eða að þau hafi keypt barnið. Það að fram komi að ekki leiki grunur á „misnotkun“ vekur hinsvegar spurningu um það hvort þau hafi borgað staðgöngumóður fyrir þjónustu. Ef svo er þá er það ekki mansal og óþolandi að þessu tvennu skuli vera ruglað saman. Í því tilviki væru þau hinsvegar líffræðilega skyld barninu. Það er útilokað að ráða af fréttinni hvað þetta snýst um en að tala um mansal sem eitthvað sem ekki er misnotkun, það er krossvangefið.

Stétt fórnarlamba

Mér býður við svona fórnarlambsvæli. Þeir sem fara í hjúkrun vita að það felur í sér vaktavinnu og það að sitja hjá deyjandi fólki. Ég hef ekki séð annað eins harmarunk síðan löggan fór í sína grenjuherferð fyrir rúmu ári.

Hér eru svo taxtarnir. Þeir sem vinna raunverulega sjálfboðavinnu geta skemmt sér við samanburðinn http://www.reykjavik.is/…/F_lag__slenskra_hj_krunarfr… Algeng laun hjúkrunarfræðinga eru á bilinu 400-500 þúsund á mánuði. Það má vel vera að einhverjum þyki það of lítið en það er ömurlegt að bera það saman við sjálfboðavinnu.

Við skulum athuga að það er ekkert eðilegt við að skoða bara grunnlaun. Það er ekki eðlilegt þegar um er að ræða stjórnendur stórfyrirtækja og það er heldur ekki eðlilegt þegar um er að ræða stétt þar sem enginn er bara á grunnlaunum. Allra síst er eðlilegt að skoða bara grunnlaun þegar kvartanirnar snúast um álagið af því að vera í vaktavinnu og að eiga á hættu að fá ekki matartíma en í samningum stendur skýrum stöfum að ef starfmaður geti ekki fengið matarhlé þá skuli sá tími greiddur sem yfirvinna.