Greinasafn eftir:

Afsakið

Birt þann af

Mér hefur víst orðið þokkalega á í messunni þegar ég skrifaði <a href=“http://reykjavikurdrama.blogspot.com/2005/03/um-stur-tjningarheftingar-lesenda.html#comments“>þessa færslu</a>. Mér fannst eitthvað fyndið við svona öfugmælafærslu þar sem ég hélt því fram einhver mesti orðhákur bloggheima þyrði líkast til ekki að svara mér, kallaði Ástþór Borgþór (sem opinberlega hefur lýst andúð sinni á útgáfunni á Betu Blogg) laumusápuóperufíkil, gerði vammlausustu konu sem ég þekki að laumuperra og hélt því fram að Björn Bjarnason birtist reglulega á tröppunum hjá mér með blóm og súkkulaði.

Þetta var nú bara hugsað sem húmor frá minni hálfu en í dag var mér sagt að einhverjir hefðu tekið þessu alvarlega. Og þótti þetta víst bara ekkert fyndið. Ég hélt reyndar að þeir sem á annað borð lesa þessa klámsíðu mína hefðu áttað sig á því að stundum tala ég ekki af mikilli alvöru og skil ekki að nokkrum geti dottið í hug að manneskja sem skreytir bloggsíðu sína með fjölskyldumyndum og kökuuppskriftum sé nokkuð annað en heiðvirð húsmóðir eða að ég hafi persónulegt samband við dómsmálaráðherra. En jæja, einhverjir tóku þessu víst hátíðlega og sé mér því ekki annað fært en að lýsa allt sem stendur í umræddri færslu ábyrgðarlaust bull og bið hér með alla hlutaðeigandi afsökunar.

Ég held að gagnrýnandinn í mér sé vanstilltur

Birt þann af

Borgarleikhúsið er vinur minn. Gaf mér frímiða á Draumleik. Við Spúnkhildur fórum í gær og það var dásamlegt. Svo fékk ég líka pakka og það var líka dásamlegt. Ég er annars að pæla í því hvort ég sé kannski óttalegur hálfviti á sviði leikhúss. Ég er búin að sjá helling í vetur og mér hafa þótt allar þessar sýningar góðar. Misfrábærar að vísu en engin sem ég hef ekki notið. Er ekki eitthvað að ef vantar í mann gagnrýnandann? Eða standa leikhúsin sig bara svona geypilega vel?

Hmmm… ég er allavega ekki í neinum vandræðum með að gagnrýna Arnald. Er sokkin í þá lágkúru að lesa bókina með því hugafari að finna sem mest af hallæri. Venjulega hendi ég bók frá mér ef mér leiðist hún í 3.ja kafla en nú læt ég eymingja Arnald næra í mér illkvittnina. Ég er ekkert spennt yfir sögunni en er orðin rosalega spennt yfir því að sjá hverju honum tekst að klúðra næst. Verst hvað ég á erfitt með að skammast mín fyrir að hugsa svona. Það er náttúrulega ekkert í lagi.

2

Birt þann af

Eftirfarandi gullkorn er frá syni mínum Byltingamanninum.

Sko! Til skamms tíma leit út fyrir að Helvíti yrði brátt eini staður veraldarinnar þar sem maður gæti búist við að finna ósnortna náttúru. En nú eru svo margir virkjanasinnar komnir þangað að þeir eru örugglega búnir að virkja hvern einasta hver og hvert einasta eldfjall í Vítii.

Játa áhrifagirni

Birt þann af

Ég játa á mig áhrifagirni og fordóma. Mig langaði ekkert sérstaklega að sjá Öxina og jörðina, fór aðallega af því að Haukur hafði áhuga. Ég sé hins vegar ekkert eftir því að hafa farið. Þetta er aldeilis stórfín sýning og legg ég til að þeir gagnrýnendur sem hafa rakkað hana niður og áreiðanlega dregið úr aðsókn, taki dóma sína og troði þeim upp í Þjóðleikhúsið á sér.

Þetta átti að heita lokasýning en þar sem hefð er fyrir aukasýningum og allra síðustu sýningum er ekki útilokað að enn gefist tækifæri. Verði svo hvet ég alla leikhússunnendur til að mæta.

Vitjun

Birt þann af

Svolítið framandlegt að vera hér aftur. Eftir öll þessi ár. Leggja bílnum í stæðið við hliðina á stæðinu sem eitt sinn var stæðið mitt. Það er búið að skipta um útidyrahurð og gólfteppi en gömlu hjónin með púddelhundinn sem dó búa enn á 2. hæð og einstæða móðirin (sem ég frétti seinna í kvöld að sé ekki lengur einstæð) á þeirri 3.ju.

Ganga upp stigann og snerta vegginn sem ég hallaði mér upp að á meðan ég kyssti svo sætan og skemmtilegan mann hálftíma áður en ég lokaði augunum og lifði það af, árið sem Keli var í Albaníu. Áfram upp á 4. hæð, næstum eins og heimsækja sjálfan sig nema ég fer ekki alla leið að mínum dyrum. Halda áfram að lesa →

Bjarnargreiði

Birt þann af

Fyrir um 13 árum eignaðist ég vinkonu sem mér þykir ennþá vænt um þótt við höfum sáralítið samband haft síðustu árin. Á þeim tíma vorum við hinsvegar heilmikið saman. Hún var nógu lítil til að ég gæti notað fötin hennar en of stór til að hún gæti notað fötin mín. Halda áfram að lesa →