Annarskonar nánd

Elías þekkir líkama minn. Svo langt sem það nær.

Hann þekkir lyktina af mér, snertinguna við hörund mitt, hreyfingar mínar. Hann veit í hvaða stellingu mér finnst best að sofna. Hann þekkir viðbrögð mín við ýmsiskonar áreiti. Hann veit reyndar ekki hvað mér finnst óþægilegt því það hefur aldrei reynt á það en hann veit hvenær er líklegast að mig kitli, hvað kemur mér til og hvers konar snerting mér finnst notaleg. Halda áfram að lesa

Sumarfrí

Mig vantar bor svo ég hafði þá eftir allt saman fína afsökun til að taka sumarfríið mitt út í dag og eyða deginum yfir Draumalandinu, krossgátu og kappútsínó. Mér finnst það í alvöru fullkomin nýting á frídegi. Kannski er ég að verða gömul. Ég hefði auðvitað vel getað fundið mér eitthvað arðvænlegra en þarf að pósa fyrir málarann í kvöld. Ég hef nú yfirleitt verið í fríi á sunnudagskvöldum svo ég get litið svo á að ég hafi tekið helgarfríið fyrirfram.

Systir mín reykhættan sendi Eika til mín með yndislega postulísbrúðu. Er að monta sig af hitastigi sem jafnast á við Helvíti, ekki langar mig til Jótlands á meðan ástandið er þannig. Það væri nú fínt ef þau gætu sent okkur svosem eins og 12°C, það yrði þá hæfilegt á báðum stöðum. Sakna hennar samt ósköpin öll og ef Mammon heldur áfram að sýna mér velþóknun, ætla ég að taka mér nokkurra daga haustfrí og skreppa til þeirra. Mér hrís reyndar hugur við ferðalaginu. Trúi því tæpast að það myndi ekki svara kostnaði að halda uppi mánaðarlegu flugi til Billund yfir veturinn.

Mammon er með oss

-Mammon blessi búðina, sagði ég og strauk sjóðsvélinni ástúðlega.
-Drottinn blessi Mammon, sagði Grasakonan hin sannkristna og hvort sem það var nú Drottni hersveitanna eða Mammoni að þakka, hringdi enn einn hópurinn og bað um kynningarkvöld með feitri pastasósu og veraldarinnar bestu mokkatertu.

Í morgun fór ég í bíltúr út í sveit til að sækja verkefni að dunda við. Uppfinningarmaðurinn spurði hvort ég vildi taka að mér eitt verk til viðbótar. Þá varð Mammon glaður.

Ég sé ekki fram á að nota sunnudaginn til að ráða krossgátur og eltast við stráka. Og er það vel.

Óskarar

-Sumir í vinnunni hjá mér lesa bloggið þitt, segir Drengurinn sem fyllir æðar mínar af Endorfíni.
-Jæja, það var nú gaman en varla hefur þú verið að auglýsa mig? svara ég
-Nei, ég setti bara upp pókersvipinn þegar einhver fór að tala um þig í gær.
-Þannig að vinnufélagar þínir vita ekki að þú ert ein af aðalpersónunum í vefbókinni minni?
-Nei en ég held að það kæmi samt engum þeirra á óvart. Halda áfram að lesa