Grænsápa. Þessi appelsínugula jurtasápa. Af hverju er hún kölluð grænsápa? Af hverju ekki appelsínugulsápa? Óþjált orð, vissulega en væri þá ekki gulsápa eða jafnvel rauðsápa nær lagi? Er grænsápuheitið kannski tengt því að hún er unnin úr grösum? Grænum grösum? Gott og vel en af hverju heitir hún þá brúnsápa á öðrum Norðurlandamálum?
Greinasafn eftir:
Auðvitað er Guð til
Auðvitað er Guð til. Fólk hefur reynslu af honum og við getum ekkert hafnað þeirri reynslu. Hvort sú reynsla samræmist raunveruleikanum er svo annað mál.
Ég held að það sem skiptir mestu máli um það hvort fólk verður trúað eða ekki sé það hvort Guð lendir í „raunverulega flokknum“ eða „ævintýraflokknum“ á þeim árum sem börn eru að læra muninn á skáldskap og veruleika. En það ekki ekki vafamál að rétt eins og aðrar ævintýraverur er Guð vissulega til – í höfðum þeirra sem á hann trúa.
Er heimilisfræðikennsla tímaskekkja?
Mér finnst vera tímaskekka að kenna börnum að steikja hamborgara í skólum. Heimilisfræði ætti að miða að því að gera heimilin betri. Það væri t.d. gagnlegt að kenna börnum eitthvað um fjármál.
Það tekur þá sem ekki skilja fjármálakerfið ótrúlega fá mistök að lenda í vítahring of hárrar greiðslubyrði með tilheyrandi vaxta- og innheimtukostaði. Það er engin hætta á því í nútímasamfélagi að börn læri ekki að verða sér úti um máltíð en margir læra aldrei að fara með peninga.
Samfélag og fyrirgefning
Þegar upp koma hneykslismál verður fólki tíðrætt um iðrun og fyrirgefningu. Þess er krafist að stofnanir, stjórnmálamenn og frægt fólk sem hefur á einhvern hátt misboðið siðareglum samfélagsins sýni iðrun. Opinber viðurkenning á mistökum og beiðni um fyrirgefningu virðist þó sjaldan ef nokkurntíma duga til þess að viðkomandi fái fyrirgefningu.
Ég er alls ekki að segja að öll afglöp eigi að láta að baki bara ef ódámurinn biðst afsökunar. Ég er reyndar á því að afsökunarbeiðni af hálfu stofnunar sé í langflestum tilvikum ómarktæk. En mig langar að vita hvað er átt við með þessari kröfu um iðrun.