Í orðræðu og áherslum þeirra sem aðhyllast kynhyggju enduspeglast sú skoðun að annað kynið sé hinu æðra og göfugra og að það sé allt í lagi að troða á mannréttindum ómerkilegra kynsins. Munurinn er sá að karlremban vill að karlar fái að kúga konur en kvenhyggjusinnar að konur fái að kúga karla.

Sá aðstöðumunur er á framgangi karlhyggju og kvenhyggju, að karlar höfðu til skamms tíma nánast öll völd á Vesturlöndum og hafa þau ennþá víðast hvar í veröldinni en konur hafa ekki þetta forskot.  Kvenhyggjusinnar stefna þó að því að konur nái undirtökunum og njóti forréttinda í krafti kynferðis síns, sem er auðvitað alveg jafnmikil kynhyggja. Í grunninn er þetta sama hugmyndafræði og náskyld þeirri sem kynþáttahyggja byggir á; þeirri trú að sumir menn séu fæddir til forréttinda og að þannig eigi það að vera.