Bleikir og lillabláir kubbar, hneyksli! Heimili, hvílíkur dónaskapur! Meira að segja kisa! Hvert er eigilega tákrænt gildi kisunnar? Bjóða þeir ekki bara upp á kanínur næst?
Líðum ekki viðbjóð af þessu tagi! Telpur sem hafa ekki áhuga á tæknilegó, bílum, geimstöðvum og fótbolta SKULU leika sér að Barbí. Helst þessari gömlu sem stúlkum var gefin fyrir daga klámvæðingarinnar. Það má ekki bjóða þeim upp á eitthvað nýtt. Sjálf lék ég mér aldrei að Barbídúkkum. Ég var hinsvegar alltaf að búa mér til dúkkuhús. Hafði bara meiri áhuga á heimilsleikjum en skvísum. Og ENGAN áhuga á aksjónköllum, tæknilegói eða öðru „strákadóti“. Og jú, ég átti legókubba og notaði þá til að byggja hús handa ímynduðu fólki. Hefði sennilega selt sál mína fyrir stelpulegó. Ég óska annars eftir upplýsingum um það á hvaða rannsóknum þær byggjast þessar fullyrðingar um brotna  sjálfsmynd ungra kvenna. Kvenna sem eru mun líklegri en karlar til að ljúka háskólanámi.
Kvenna sem eru líklegri til þess en nokkur fyrri kynslóða, að gegna stjórnunarstöðum, reka fyrirtæki, vinna hefðbundin karlastörf og yfirhöfuð fara sínar eigin leiðir. Ennfremur vil ég fá einhverjar haldbærar vísbendingar um að heimilisleikir, með kisu og öllu saman, hindri stúlkur í því að gera það sem þeim bara sýnist og hvað nákvæmlega er svo ómerkilegt við áhugasvið kvenna að það megi ekki ala þann áhuga upp í stúlkum. 

Hér getur að líta enn eitt klámvæðingar-leikfangið frá Legó. Takið eftir fallosartákninu sem leynist undir sakleysislegu yfirborði í formi beins handa hundinum.