Feministar eru ekki aðeins á launum hjá háskólum við að stunda gervirannsóknir og breiða út pólitíska hugmyndafræði, þeir hafa líka komið sér fyrir hjá ýmsum opinberum stofnunum, nefndum og ráðum.

Margar stofnanir og starfsteymi á vegum ríkis og sveitarfélaga hafa feminísk markmið að leiðarljósi.  Þeim er t.d. ætlað að úthluta kynbundnum styrkjum og tryggja konum önnur forréttindi, vitanlega undir yfirskyni jafnréttisstefnu.  Þetta er fólk sem hefur pólitísk völd.  Fólk sem er á launum hjá hinu opinbera við að dreifa áróðri, styrkja sitt eigið tengslanet, búa til ennþá fleiri launuð verkefni fyrir femnista og auka veg gervivísinda.

Feministahreyfingar reka kvennaathvörf og aðra félagslega þjónustu sem ætti að vera í höndum fagfólks og á ábyrgð hins opinbera.  Slíkar hreyfingar fá opinbera styrki og aðra fyrirgreiðslu enda þótt þær séu augljóslega reknar á grundvelli pólitískrar hugmyndafræði (þeirrar að öll vandamál kvenna megi rekja til ofbeldis karla gagnvart þeim) en ekki faglegrar þekkingar.

Þessi þjónkun hins opinbera við feminismann og feminískar valdaklíkur hefur svo áhrif út í samfélagið. Bankar og önnur fjársterk fyrirtæki telja ímynd sinni best borgið með því að ástunda kynjamismunun, konum í hag, t.d. með sérstökum viðurkenningum og styrkjum til kvenna, enda þótt kynjamismunun sé lögbrot.